Tradycyjna wigilja

W naszym kraju szczególnie jest pielęgnowana i kultywowana jest tradycja Świąt Bożego Narodzenia. Dzień przed Bożym Narodzeniem jest obchodzona Wigilia. Różne są zwyczaje dotyczące wigilijnych potraw. Dawniej liczba wigilijnych dań różniła się w zależności od regionu, stanu lub pochodzenia. U włościan przyrządzano pięć lub siedem dań, dziewięć u szlachty, a u arystokracji aż jedenaście do trzynastu. Ówcześnie tradycja każe , aby przyrządzić na wigilijny stół dwanaście potraw. Menu wigilijne obfituje w ryby, dania z kapustą i grzybami, strucle z makiem , pierniki z przyprawami korzennymi. Ryba symbolizuje chrześcijaństwo, chrzest , odrodzenie życia i dlatego jest najważniejszą potrawą na stole. Przyrządzamy i podajemy ją pod różnymi postaciami. Stół wigilijny obfituje w karpia smażonego, karpia po żydowsku, śledzie, pstrągi . Na stół jest podawana zupa grzybowa lub rybna. Nie ma tu jednej reguły dotyczącej jej rodzaju. Często przyrządzany jest barszcz czerwony z uszkami oraz kompot ugotowany z suszu owoców. Królem wigilijnych stołów jest karp, który obowiązkowo ląduje na talerzach większości domów. W Wigilię podajemy majtasy w oleju lub z siekaną cebulką, rzadziej z marynowanymi grzybkami. Na stół wjeżdża kapusta pod różnymi postaciami. Króluje kapusta z grochem przyrządzana z gotowanego grochu i kapusty kiszonej. Mak jest wykorzystywany w rodzinach o korzeniach kresowych do przyrządzania kutii. Do kutii oprócz maku potrzebne są pszenica, miód, migdały, orzechy włoskie oraz suszone lub kandyzowane owoce. Gospodynie przyrządzają zgodnie ze zwyczajem makowce z ciasta drożdżowego lub krucho-drożdżowego. Na Śląsku są przygotowywane makówki z maku, chałki, mleka , masła, miodu z dodatkiem bakalii lub suszonych owoców. W Galicji królową deserów była strucla z makiem.