„Trudne” wyrazy

„Trudne” pary
Trudne pary to po prostu wyrazy z trudnością ortograficzną połączone w sposób taki, aby ich wymowa pozwalała przede wszystkim wzrokowo ułatwić ich naukę. Takich par wyrazów można przytoczyć całą hordę. Mogą to być na przykład następujące wyrazy: chyży i hoży, porzeczka i pożyczka, rzadko i żaden, strużka i wróżka, prószyć i ruszyć, żółw i muł, sufrażystka i aferzystka, zastrzeżenie i chędożenie, małżonka i mrzonka, błahostka i hojnorostka, ościeżnica i chrześnica, sowizdrzał i zaparzał, strzykawka i żegawka, pszenica i żylenica, kszyk i krzyk, i tak w kółko. Poniektóre słówka łatwe, chociaż większość może stanowić pewien szkopuł, ale zawżdy można zajrzeć do wokabularza.