Turniej rycerski.

W pewnym królestwie żył król Przemysław z królową Katarzyną. Rządził mądrze i rozważnie. Lubił się bawić hucznie. Urządzał harce, hulanki i huczne uczty. Pewnego upalnego dnia w porze żniw urządził turniej, na który zaproszono rycerzy z przygranicznych rubieży. Opancerzeni rycerze toczyli boje, walcząc mieczami na śmierć i życie. Każdy rycerz dumnie prezentował na pancerzu swój herb. Rycerze w turnieju walczyli o hojną nagrodę, trzos dukatów. Zwyciężył w turnieju rycerz Kazimierz z Gródka. Po zbrojnej uciesze król Przemysław urządził huczną ucztę. W uczcie uczestniczyło mnóstwo rycerzy, dworzan i usługująca im służba. Czegóż tam nie podawano na stół. Stoły uginały się od przysmaków takich jak: pieczone króliki, bażanty, przepiórki oraz zup wszelakiego rodzaju. Towarzystwo piło miód i gorzałkę oraz chóralnie wznoszono toasty na cześć króla i rycerzy.