Tybalt i Merkucjo

Tybalt i Merkucjo to drugoplanowi bohaterowie dramatu Williama Szekspira pt. „Romeo i Julia”. Merkucjo jest krewnym Księcia oraz bliskim przyjacielem Romea, Tybalt zaś jest krewnym Kapuletów (dokładniej: jest bratankiem pani Kapulet) i najbliższym kuzynem Julii. Postaci są bardzo kontrastowe, ale można z łatwością zauważyć co najmniej kilka łączących ich cech. Merkucjo jest bohaterem nadzwyczaj pozytywnym i cieszy się z życia. Często stroi żarty z miłosnych wywodów Romea, ale byłby gotów za niego zginąć. Jest otwartym i szczerym młodzieńcem, który nie boi się wyrazić swojej opinii. Nazywa kuzyna Julii „kocikrólem” i „dusiszczurem”. Swoim zachowaniem prowokuje Tybalta, co w końcowym efekcie jest dla niego zgubne. Nie traktuje przeciwnika poważnie, jak zawsze, przez co traci życie. Dopiero w chwili śmierci bohater dostrzega, jak bardzo błahy był powód ich pojedynku.
Tybalt jest poważny i wiecznie szuka okazji do wszczęcia kłótni. Ponury krewny Kapuletów wzbudza u innych niepokój i strach. Rwie się do walki i tylko czeka na jakikolwiek pretekst, by móc zaatakować. Tybalt, nie chcąc przegrać słownego pojedynku z Merkucjem, wyciąga broń. Można przypuszczać, że mężczyzna nie grzeszy błyskotliwością, ani inteligencją, przez co jego jedyną obroną jest atak fizyczny. Z racji tego, że jest lepszy w walce – pokonuje krewnego Księcia, przez co niedługo potem ginie z ręki rozwścieczonego Romea. Obaj bohaterowie nie bali się przemocy i – w mojej opinii – byli uparci podczas dążenia do celu. Merkucjo jest prawdopodobnie najbardziej pozytywną postacią w dramacie Szekspira, zaś Tybalt jest tym najbardziej ponurym, co ukazuje największy kontrast między nimi. Mimo wszystko uważam, że bliższym mi bohaterem był Tybalt i to jego postać bardziej przypadła mi do gustu.