„Wyjazd”

Pewnego spokojnego, ale także nudnego dnia, ja z moją rodziną pojechaliśmy autem do filharmonii na koncert. W tym dniu w filharmonii miał być koncert, w którym będą grać instrumenty szarpane. Instrumenty szarpane to na przykład: gitara lub banjo. Nazwa tych instrumentów pochodzi od szarpania, tzn. trzeba szarpać struny. Koncert był bardzo długi i dla mnie nudny. Dlatego usnąłem. Gdy się obudziłem, to po chwili był koniec koncertu. Wiedziałem, że jest koniec, ponieważ usłyszałem bardzo głośne klaskanie dłońmi. Nie był to taki głos jak zawsze, ponieważ zwykle podczas jakiegoś koncertu ludzie nie krzyczeli: buuuuu! Pomyślałem, że gdy się woła buuu! to to oznacza, że coś nie wyszło tak, jak miało wyjść, i że to jest słabe. Ludzie, którzy grali na tych instrumentach, od razu zeszli ze sceny i gdzieś pobiegli. Okazało się, że to nie ich wina, tylko pana, który kierował całą muzyką. Także okazało się, że ci panowie naprawdę nie grali na tych wszystkich instrumentach, tylko udawali, a pan sterujący muzyką wszystko puszczał z urządzeń elektrycznych.