ŻABA

Siedzi cętkowana żabka pod wierzbą , łapkami jej korzeń mułem maże i na wpół przytomna marzy o wiośnie. Obok niej skubie rzeżuchę kózka z brudną, ostrzyżoną na półkrótko bródką.Woła więc do żabki spoza dróżki porośniętej chabrami, kąkolem i jeżynami:nl-Nie siedź i nie szwendaj się po borze, ale sadź susami w bród przez kałuże do płynącej nieopodal  strużki, aby kupić urodzinowy prezent dla piegży. Może być pompka do roweru ,miniobróżka na szyję, pąsowa wsuwka do włosów   z kokardą ,pejzażyk z brzózkami tudzież mosiężny posążek charta.nl-Oj, na próżno te namowy-odpowiada wpółsennie żabka w cętki.nl-Ja się na to nie odważę, bo mróz już warzywa zmroził. Droga wąska i śliska jak ślizgawka. Ptactwo już nas  opuściło, tylko po rżysku żerują gżegżółki i sójki. Czyż nie najprzyjemniej teraz w komórce zamkniętej na zasuwkę spoglądać zza szybki na późnojesienny pejzaż, jak śnieżek prószy?