Krajobraz – co to jest krajobraz

"; ie wzniesienia, które są pofalowane i otoczone dolinami rzek. Ważne jest tutaj również, że odznaczają się one trochę większymi wysokościami bezwzględnymi. Szerokie doliny rzeczne Wisły i jej dopływów na przykład: Pilicy lub Narwi też mają ogromny wpływ na krajobraz Niziny Mazowieckiej. W samym zaś jej centrum znajduje się Kotlina Warszawska.
Dzięki temu, że Nizina Mazowiecka położona jest na terenie równinnym, to dla rozwoju rolnictwa panują tam znakomite warunki. W dawnych czasach Nizinę porastały lasy, które zostały wycięte, a obszary zamieniona na pola uprawne, pastwiska i łąki. Możemy zatem wysnuć wniosek, że Nizina Mazowiecka charakteryzuje się krajobrazem rolniczym. Lasów co prawda pozostało niewiele, ale te, co zostały tworzą Puszczę Kampinoską.
Na Nizinie Mazowieckiej położone jest największe miasto Polski, które jest stolicą naszego kraju. Pewnie każdy z Was doskonale wie, że w tym miejscu chodzi mi o Warszawę. Nasza stolica leży w centralnej części Polski, po obu stronach Wisły. Występuje w niej krajobraz wielkomiejski. To właśnie w Warszawie znajdują się najważniejsze siedziby organów władzy państwowej, takie jak: Sejm, Senat, czy też siedziba Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Przejdźmy zatem do dokładniejszego poznania krajobrazu wielkomiejskiego. Jak Wam już wspomniałam na początku mojej pracy taki rodzaj krajobrazu został stworzony przez człowieka. W Polsce oprócz Warszawy jest jeszcze wiele innych miast, w których występuje krajobraz wielkomiejski. Jego charakterystycznymi cechami są przede wszystkim:
– gęsta i dość wysoka zabudowa. Mam tu na myśli bloki, biurowce oraz osiedla mieszkaniowe;
– brak terenów rolniczych. Byliście kiedyś w Warszawie? Widzieliście tam może pole uprawne? Czy spotkaliście w tym mieście zwierzęta takie jak: krowy, kury, gęsi, czy też kozy? Jeśli na wszystkie pytania odpowiedzieliście przecząco, to znaczy, że byliście w tym mieście i faktycznie nie ma tam terenów rolniczych;
– bardzo gęsta sieć ulic. No przebić się przez Warszawę w godzinach szczytu własnym samochodem, to przede wszystkim stanie w zatorach ulicznych. Owszem dróg jest sporo, nawet posiadają więcej niż jeden pas ruchu, ale tyle ludzi jeździ tam samochodami, że naprawdę zajmuje to dużo czasu;
– rozbudowana sieć linii komunikacyjnych. Nie wiem w jakim mieście Wy mieszkacie, ale ja jeżdżę dość często do Warszawy i faktycznie komunikacja miejska jest świetnie rozbudowana. Oprócz autobusów stających na każdym przystanku, mamy też tam takie, które stają na co trzecim, więc podróż zajmuje mniej czasu. Oprócz tego są tam również tramwaje, Szybka Kolej Mazowiecka oraz Metro, którego nie ma żadne inne polskie miasto. Najstarsza część Warszawy, to obecne Stare Miasto, którego początki sięgają XIII wieku naszej ery. Znajduje się ono w dzielnicy zwanej Śródmieście. Troszkę przykre jest to, że w dzisiejszych czasach Śródmieście zmienia się z dzielnicy mieszkalnej w dzielnicę usługową. Znajduje się tam bardzo dużo wysokich biurowców. W jednym z takich biurowców pracuje mój tata, więc czasem go odwiedzając patrzę na krajobraz dookoła i jest to trochę przykre, ponieważ ludzie żyją tam w tak zwanym biegu. Dookoła Śródmieścia są położone osiedla mieszkaniowe, na których można spotkać ludzi cieszących się życiem, a nie tak jak w jego centralnej części ludzi zabieganych. Na szczęście w Warszawie da się również napotkać tak zwane tereny zielone. Możemy odwiedzić plaże po obu stronach Wisły, liczne skwerki, czy też parki, jak również Ogród Saski lub Łazienki Królewskie.
Udajmy się za to w następne miejsce naszej wspaniałej wycieczki. Chciałabym teraz zabrać Was na Wyżynę Śląską, aby przedstawić Wam krajobraz miejsko – przemysłowy. Jak zapewne wiecie znajduje się ona w pasie Wyżyn Polskich i jej krajobraz jest bardzo zróżnicowany. Rzeźba terenu tej Wyżyny jest mało urozmaicona. Miejsce to jeszcze 250 lat temu było porośnięte w większości przez lasy. Odkryto tam bogate złoża węgla kamiennego, dlatego zaszły tam bardzo duże zmiany w krajobrazie. Na tym obszarze Polski przeważają fabryki i kopalnie węgla kamiennego, dlatego właśnie Wyżyna Śląska jest zaliczana do krajobrazu miejsko – przemysłowego. Niestety jest to też temat do zmartwień i to nie tylko ekologów, czyli osób, które na co dzień zajmują się dbaniem o przyrodę. Poprzez to, że na Wyżynie Śląskiej bardzo prężnie rozwijał i nadal rozwija się przemysł środowisko przyrodnicze tego obszaru bardzo szybko się przekształciło i zanieczyściło.
Wybieramy się teraz w dalszą drogę, odbijając na wschód Polski. Domyślacie się dokąd? Wyżyna Lubelska leży w pasie Wyżyn Polskich. Spotkać tam można zarówno tereny równinne, jak i tereny pagórkowate. Kraina ta jest prawie w całości bezleśna, a jej cechą charakterystyczną są wąwozy,, czyli doliny, które mają strome zbocza i wąskie dno, a okresowo płynie nimi woda opadowa. Takie formy powstały na obszarach, które były pokryte lessem, czyli skałą, którą z łatwością możemy rozkruszyć we własnych dłoniach na mniejsze części lub na proszek. Z racji tego, że jest to rodzaj skały, która łatwo się wymywa, to deszcze, które padają tam ulewnie żłobią w niej małe i podłużne zagłębienia. Po długim takim wypłukiwaniu powstają właśnie wąwozy. Na tych terenach powstały bardzo żyzne gleby takie jak: czarnoziemy, czy gleby brunatne i płowe. Dzięki temu, że deszcze padają tam ulewnie i jest wysoka temperatura rolnictwo rozwija się tam w bardzo szybkim tempie. Wyżyna Lubelska w naszym kraju jest jednym z największych terenów rolniczych. Śmiało można wysnuć tutaj wniosek, że na Wyżynie Lubelskiej przeważa krajobraz rolniczy.
Jedziemy dalej w naszą podróż zwiedzać kolejne typy krajobrazu. Udajemy się na wschód od Wyżyny Lubelskiej i dojechaliśmy do Wyżyny Krakowsko – Częstochowskiej. Jak sama nazwa wskazuje Wyżyna ta rozciąga się od Krakowa, aż do Częstochowy. Większość tej Wyżyny budują skały zwane wapiennymi, co pozwala stwierdzić, że występuje tam krajobraz krasowy. W tym miejscu wytłumaczę Wam, jak on powstał. Czy znacie takie słowo jak: krasowienie? Zapewne Wasza Pani na lekcjach geografii mówiła o tym, ale przypomnę Wam, że chodzi tutaj o rozpuszczanie skał wapiennym przez wodę opadową wraz z zawartym w niej dwutlenkiem węgla. Charakterystyczne cechy krajobrazu krasowego to: głębokie doliny, które mają płaskie dno i strome zbocza, skałki wapienne, które przybierają różne kształty, jaskinie oraz wywierzyska. W jaskiniach możemy wyróżnić trzy typy form skalnych: stalaktyty, czyli zwisające sople, stalagmity, czyli słupki, które wystają z dna jaskini oraz stalagnaty, czyli takie kolumny, które łączą stalaktyty i stalagnaty. Wywierzyskami zaś nazywamy źródła, które dają początek niektórym rzekom Wyżyny Krakowsko – Częstochowskiej.
Ostatnim miejscem, do którego chciałabym Was zabrać jest pas gór. Krajobraz jaki tutaj występuje nosi nazwę wysokogórskiego Tatr. Rozróżniamy dwa rodzaje Tatr: Wysokie i Zachodnie. W Tatrach Wysokich charakterystycznymi cechami krajobrazu wysokogórskiego są: duże wysokości zarówno względne, jak i bezwzględne, głębokie doliny, strome stoki, turnie, granie, żleby, piargi oraz bardzo uboga roślinność w wysokich partiach gór. Natomiast w Tatrach Zachodnich, które zbudowane są ze skał wapiennych stoki są mniej wysokie, a wzniesienia nie są tak bardzo strome, a wręcz mają zaokrąglone wierzchołki.
Mam nadzieję, że moja wycieczka Wam się podobała i skorzystacie z okazji, aby samemu przekonać się, jakie krajobrazy występują u nas w Polsce odwiedzając te miejsca. Bardzo Wam dziękuję za uwagę i serdecznie Was pozdrawiam.