Średniowiecze cz.1

Średniowiecze to epoka obejmująca okres od piątego do piętnastego wieku. Rozpoczął ją upadek cesarstwa zachodnio-rzymskiego, a a zakończyło zdobycie Konstantynopola (dzisiejszego Stambułu) przez Turków. Średniowiecze to czas między starożytnością a nowożytnością. Ważną rolę w tejże epoce pełnił Kościół, ponieważ to właśnie jemu były podporządkowane filozofia, literatura i nauka. Była to epoka uniwersalna, gdyż dominującym językiem stała się łacinka, która była z resztą językiem Kościoła. Ujednolicono Europę przez jeden: język – łacinę, religię – chrześcijaństwo, ustrój – feudalizm, władcę duchownego – papieża i władcę świeckiego – cesarza. Wyodrębniły się też tak zwane sztuki wyzwolone, wśród których wyróżniamy : TRIVIUM i QUADRIVIUM. Po ukończeniu studiów otrzymywało się tytuł magistra – mistrza. Rozwinął się również nurt zwany scholastyką. Opierał się on na zhierarchizowanych autorytetach . Słowem ściśle zżytym ze średniowieczem jest też hagiografia, czyli dział, w którym zawarte są żywoty świętych. Z tejże epoki wywodzi się mnóstwo archaizmów.