Granica wiecznego śniegu

Granica wiecznego śniegu / Linia wiecznego śniegu

Dzisiaj zajmiemy się omówieniem granicy wiecznego śniegu. Jest to dobrze znane pojęcie z dziedziny nauki geografii.

1.Granica wiecznego śniegu jest to miejsce/wysokość od którego/której śnieg się stale utrzymuje. Śnieg jest jednym z rodzajów opadów atmosferycznych występujących na naszej planecie Ziemi. Śnieg pojawia się na Ziemi zwykle w porze zimowej, czyli od w grudniu, styczniu oraz lutym. Śnieg znajdujący się na terenach granicy wiecznego śniegu utrzymuje się przez cały rok, nie tylko w tych wyżej wymienionych miesiącach. Dlaczego? Po prostu są tam sprzyjające do utrzymania się śniegu warunki atmosferyczne.

2. Granica wiecznego śniegu (zwana też linią wiecznego śniegu) występuje głównie w górach. Widzieliście już podczas wycieczki do Zakopanego zalegający śnieg w wyższych partiach gór? Śnieg w większości przypadków nie pokrywa na raz całych gór, lecz znajduje się do pewnej wysokości w górę. Wysokość ta (linia od której zaczyna się śnieg) jest nazywana granicą wiecznego śniegu. Wysokość znajdowania się tej granicy zależy od wielu czynników m.in. od temperatury, ilości opadów atmosferycznych, rzeźby terenu, warunków pogodowych, klimatu, nachylenia i ekspozycji stoku.

3.Granica wiecznego śniegu najniżej znajduje się na biegunach, gdyż tam warunki sprzyjają gromadzeniu się dużej ilości śniegu. Na równiku wynosi ona zaś około pięciu tysięcy metrów nad poziomem morza. Na terenach polarnych wynosi ona od dwustu do tysiąca metrów nad poziomem morza. Poprawny zapis metrów nad poziomem morza – m n.p.m.

4.Granica wiecznego śniegu/linia wiecznego śniegu w Tatrach:
-znajduje się ona na wysokości około dwóch tysięcy trzystu metrów nad poziomem morza
-wierzchołki są bardzo strome, dlatego ciężko jest wykształcić się tam lodowcom
-klimat również nie sprzyja występowaniu w Tatrach wiecznego śniegu.

5.Linia wiecznego śniegu może utrzymywać się tylko sezonowo, czyli wtedy kiedy klimat i warunki są do tego odpowiednie.

6.Granica wiecznego śniegu występuje średnio na wysokości dwóch tysięcy pięciuset metrów nad poziomem morza.

7.Oto wysokości znajdowania się granicy wiecznego śniegu na różnych (przykładowych) górach na świecie:
– Himalaje – sześć tysięcy metrów nad poziomem morza – (6000 m n.p.m.)
– Kilimandżaro – pięć tysięcy metrów nad poziomem morza – (5000 m n.p.m.)
– Alpy – trzy tysiące metrów nad poziomem morza – (3000 m n.p.m.)
– Tatry – dwa tysiące dwieście metrów nad poziomem morza – (2200 m n.p.m.)
– Islandia – tysiąc pięćset metrów nad poziomem morza –