Hydrosfera

Woda to najbardziej cenne dobro, jakie posiadamy w sposób naturalny. Bez wody nie ma życia. Całe nasze życie oparte jest o wodę. Ludność zawsze osiedlała się w pobliżu wody.
52 procent ekumeny, czyli obszaru, który jest zamieszkany przez ludność w sposób stały, stanowi obszar oddalony od brzegu morza na odległość mniejszą niż 200 kilometrów. Woda jest tam niezbędna do prowadzenia gospodarki, a tym samym rozwoju kraju. Nie mówiąc już o zdolnościach do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, to jest żywności. Skąd się bierze woda na powierzchni Ziemi? Ziemia w czasach starożytnych była kulą, która powstała z roztopionej magmy zawierającej wodę. Magma, ochładzając się, wydzieliła wodę do atmosfery. Okres, jaki upłynął od tego czasu sprawił, że środowisko naturalne stało się na tyle chłodne, że woda zdołała pozostać na obszarze Ziemi pod postacią cieczy. Zaskakujący jest fakt, że Ziemia w blisko 71 procentach składa się z wody. 96 procent tej wody to woda słona, zgromadzona, jako woda oceaniczna. Jednak woda występuje wszędzie – w powietrzu jako para wodna. Znajduje się w lodowcach, rzekach oraz zbiornikach jeziornych. Jest także zgromadzona pod powierzchnią gruntu, jako woda podpowierzchniowa. Ciekawostką troszkę trudną do zrozumienia jest, że człowiek w 60 procentach składa się z wody. Oczywiście jest to zależne od płci oraz wieku człowieka.
Cała woda skupiona na Ziemi stanowi hydrosferę. Hydrosferą nazywamy powłokę wodną Ziemi. Hydrosfera obejmuje wodę, która jest w stanie stałym, ciekłym i gazowym. Woda to jedyny taki związek chemiczny, który występuje na powierzchni ziemskiej w trzech stanach skupienia: ciekłym, stałym i gazowym. W stanie ciekłym nagromadzona jest w wodach znajdujących się na powierzchni Ziemi oraz pod gruntem. W stanie gazowym zawarta jest w atmosferze. Z kolei w lodowcach i w wiecznej zmarzlinie woda występuje pod postacią ciała stałego. Hydrosfera nie jest powłoką ciągłą. W skład wody zawartej w hydrosferze wchodzi woda morska, czyli morza oraz oceany, i woda śródlądowa, którymi są jeziora, wody gruntowe, rzeki i lodowce oraz para wodna, zawarta w atmosferze oraz skorupie ziemskiej. Powierzchnię hydrosfery szacuje się na blisko 17 miliardów kilometrów sześciennych. Największy fragment hydrosfery zajmują morza oraz oceany. Jest to 96,5 procent zasobów. Brakujące 3,5 procent stanowią wody typu śródlądowego. Wśród nich największą część stanowi woda lodowcowa oraz śnieg. Jest to około 69 procent. 30 procent to wody gruntowe. Pozostały 1 procent stanowią wody zawarte w jeziorach i rzekach oraz w wilgoci glebowej, lodzie gruntowym, parze wodnej.
Woda znajduje się w ciągłym ruchu. Można by się spodziewać, że każda kropla wody, która spada podczas deszczu, jest nowa. Jednak jest to nieprawda. Ta sama kropla wody jest na powierzchni naszej planety od zawsze i składa się na cykl hydrologiczny wody. Cykl hydrologiczny wody to nic innego, jak obieg wody w przyrodzie. Woda nieustannie przemieszcza się między atmosferą, hydrosferą i litosferą. Ma taką możliwość dzięki działaniu Słońca, siłom grawitacyjnym oraz ruchom kuli ziemskiej. Woda w obiegu znajduje się kilka miliardów lat, a od tego obiegu uzależnione jest całe życie na Ziemi.
Oceanem nazywamy wielki fragment hydrosfery Ziemi. Ocean jest zbiornikiem wody słonej, który jest oddzielony od pozostałych zbiorników wodnych. Takim fragmentem rozgraniczającym może być, chociażby, kontynent lub archipelag. Niekiedy ta linia podziału jest tylko umowna i przebiega po prostu na obszarach, na których występują znaczne różnice w poziomie temperatury lub zasolenia wody. Ziemia pokryta jest w 70 procentach oceanami. Ich całkowita powierzchnia wynosi niemal 361 milionów kilometrów kwadratowych. Łączna objętość wody we wszystkich oceanach jest tak duża, że aż ciężko ją sobie nawet wyobrazić. Liczbowo jest to około 1,3 * 10 do potęgi osiemnastej metrów sześciennych.
Z tego względu, że wody oceaniczne zajmują aż 70 procent powierzchni planety, Ziemia niekiedy nazywana jest „Błękitną planetą”. Jest to związane z widokiem Ziemi z kosmosu, na którym widać głównie wodę mórz i oceanów.
Rola oceanów dla klimatu naszej planety jest nieprzeceniona. Oceany wpływają na warunki klimatyczne oraz temperaturę powietrza na Ziemi. Wody oceaniczne wchłaniają w siebie ciepło, które pochodzi ze Słońca. W kolejnym kroku przenoszą je w górę do atmosfery i w taki właśnie sposób ciepło rozlewa się na całej planecie. W ten sposób wody oceaniczne funkcjonują w zimie jak grzejnik, natomiast w lecie jak klimatyzator.
Współczesna klasyfikacja Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej, którą aprobuje także państwowa Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczpospolitej Polskiej, złożona jest z pięciu oceanów. Są nimi:
•Ocean Spokojny (Pacyficzny),
•Ocean Atlantycki,
•Ocean Indyjski,
•Ocean Południowy,
•Ocean Arktyczny.
Razem te oceany tworzą wszechocean, który nazywany jest oceanem światowym. Trzeba zauważyć, że oceany mają w sobie także trochę mniejsze zbiorniki wodne, jakimi są morza, cieśniny oraz zatoki, zalewy i kanały. Te zbiorniki wodne także składają się na wszechocean.
Największym oceanem jest Ocean Spokojny, zwany inaczej Oceanem Pacyficznym albo Pacyfikiem. Stanowi niemal połowę wszystkich wód słonych na Ziemi. Ocean Spokojny położony jest wokół wschodniej Azji oraz Australii, lecz również z zachodniej strony oblewa Amerykę Północną i Amerykę Południową, a od południa sąsiaduje z Antarktydą. Obszar, jaki zajmuje Ocean Spokojny, wynosi 166 266 877 kilometrów kwadratowych. Jest to ogromna powierzchnia, którą można sobie wyobrazić poprzez następujący obrazek: wszystkie łącznie kontynenty Ziemi byłyby w stanie zmieścić się w basenie Oceanu Spokojnego. Jest on także najstarszym oceanem na planecie.
Drugim oceanem świata pod względem powierzchni jest Ocean Atlantycki. Powierzchnia Atlantyku wynosi 86 505 603 kilometrów kwadratowych, co przekłada się na liczbę 21 procent całego terenu Ziemi. Ocean Atlantycki leży między zachodnią częścią Europy a wschodnią Ameryką Północną i Amerykę Południową. W skład Oceanu Atlantyckiego wchodzą następujące, duże wyspy: Wielka Brytania, Grenlandia, Islandia czy Wyspy Zielonego Przylądka. Życie pod wodą oceaniczną Oceanu Atlantyckiego jest bardzo zróżnicowane. Mieszkają tu przede wszystkim ssaki morskie, na przykład wieloryby oraz ptaki.
Trzecim oceanem świata jest Ocean Indyjski. Jego obszar stanowi 73 555 662 kilometrów kwadratowych. Ocean Indyjski stanowi około 20 procent Ziemi. Wody Oceanu Indyjskiego latem są najcieplejsze wśród wszystkich oceanów świata. Ocean Indyjski ma bardzo skomplikowane położenie, to znaczy położony jest między wschodnią częścią Afryki, południową Azją oraz zachodnią Australią oraz Antarktydą. Ocean Indyjski liczy sobie bardzo dużo małych wysp i wysepek. Do wód Oceanu Indyjskiego wpływają również wody rzeczne, którymi są Murray, Ganges z Brahmaputrą czy Zambezi. Ocean Indyjski może pochwalić się ubogim i mało zróżnicowanym życiem biologicznym. Wody oceaniczne są ciepłe, co doprowadza do tego, że plankton nie ma możliwości, aby się tutaj rozwinąć.
Morzem jest zbiornik wody, powstały w sposób naturalny, będący częścią oceanu. Cechami charakterystycznymi mórz jest występowanie określonych typów wybrzeża, posiadanie wysp czy ich archipelagów. Każde morze charakteryzuje się własnymi unikalnymi cechami, a ich zestawienie to ustrój hydrologiczny morza. Całkowita powierzchnia mórz na planecie ziemskiej to blisko 40 milionów kilometrów kwadratowych. Morza mają więc 11-procentowy udział w oceanie światowym. Na świec