Pieniński Park Narodowy

Historia Pienińskiego Parku NarodowegoPieniński Park Narodowy to jeden z 23 parków narodowych znajdujących się na obszarze Polski. Jest to jeden z najpiękniejszych parków narodowych w Polsce. Opinię tę potwierdza fakt, że został ustanowiony 1 czerwca 1932 roku pierwszym parkiem narodowym w naszym kraju. Konieczność ochrony tego terenu zauważali już w XVII wieku starości czorsztyńscy, którzy zachwycali się pienińskim lasem i czuli potrzebę pozostawienia go w niezmienionym stanie dla populacji zwierzęcej. Historia parku rozpoczyna się w 1921 roku. Wtedy właśnie na obszarze będącym w posiadaniu Stanisława K. Drohojowskiego z pomysłu profesora Władysława Szafera został utworzony rezerwat ochrony łąk położonych wokół ruin zamku w Czorsztynie. Rezerwat obejmował powierzchnię 7,5 hektarów. Koniec lat 20. XX wieku przyniósł zmiany własności gruntów. Zaczęto wykupywać od właścicieli prywatnych ziemię znajdującą się przede wszystkim w Pieninach Środkowych w Masywie Trzech Koron. Ten proces miał na celu utworzenie na tych terenach pierwszego w Polsce parku narodowego. Opracowaniem wstępnego projektu zajął się profesor Stanisław Kulczyński. I tak 23 maja 1932 roku w, zastępstwie za ministra rolnictwa, podsekretarz stanu Wiktor Leśniewski złożył podpis pod rozporządzeniem, na mocy którego 1 czerwca 1932 roku został utworzony Park Narodowy w Pieninach, powstały z wcześniej już istniejącego rezerwatu. Rozporządzenie zostało opublikowane w nr 123 „Monitora Polskiego”. Łączna powierzchnia parku razem z rezerwatem na zamku w Czorsztynie miała wynosić 16,5 kilometrów kwadratowych. Rok 1924 przyniósł porozumienie z rządem Czechosłowacji odnośnie do próby utworzenia wspólnych terenów chronionych leżących przy granicy oraz uregulowania kwestii turystyki. W rozmowach uczestniczył profesor Walery Goetel. Do tej pory nie zawarto jeszcze żadnego porozumienia z Czechosłowacją. W 1926 roku negocjacje dobiegły końca. Wszystko było ustalone. Jednak spodziewano się, że pomysł stworzenia takiego parku nie zdobędzie uznania i zakończy się niepowodzeniem. Sprawę utrudniała zła sytuacja finansów publicznych Skarbu Państwa. Państwo nie posiadało wystarczająco dużo środków, które pozwoliłyby zaspokoić wysokie oczekiwania finansowe właścicieli prywatnych działek, dlatego zaprzestało wykupywać grunty od tychże ludzi. Ci właściciele, nie mogąc doczekać się zakończenia transakcji, w oczekiwaniu na płatność zaczęli rabunkowo kraść drzewo z lasów. Słyszalne były liczne głosy oburzenia i to przyśpieszyło proces wykupu ziemi. W okresie letnim 1932 roku proklamowano utworzenie w polskich Pieninach Parku Narodowego o powierzchni 423 hektarów. W tym samym roku został utworzony czechosłowacki Pieniński Park Narodowy. Park przed wybuchem II wojny światowej był powiększany poprzez dalszy wykup gruntów prywatnych. Tworzyły się też niewielkie rezerwaty w Małych Pieninach o charakterze prywatnym. Lata powojenne przyniosły nowelizację prawa. 30 października 1954 roku ogłoszono rozporządzenie Rady Ministrów, na mocy którego dnia 1 stycznia 1955 roku został utworzony Pieniński Park Narodowy. Powierzchnię parku zwiększono do 2231 hektarów. Było to możliwe dzięki włączeniu w obręb parku obszarów, które należały do chłopów i gromad wiejskich. Posiadali oni jednak prawo użytkowania tych gruntów. Pozbyto się także zbyt dużej liczby ścieżek turystycznych. Obecnie park działa na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 maja 1996 roku w sprawie Pienińskiego Parku Narodowego. Jego obszar w roku 2003 wynosił 2346 hektarów i nadal jest powiększany poprzez nabywanie gruntów. Pieniński Park Narodowy, razem z Przełomem Dunajca i jego zachwycającymi walorami krajobrazowymi oraz przyrodniczymi, przede wszystkim botanicznymi, jest uważany za jeden z najpiękniejszych i najcenniejszych regionów kontynentu europejskiego.Położenie parku. PieninyPieniński Park Narodowy położony jest na najbardziej cennych krajobrazowo i przyrodniczo terenach Pienin Właściwych, to znaczy leży w obrębie Masywu Trzech Koron, Pienin Czorsztyńskich, Pieninek, Pienińskiego Przełomu Dunajca oraz w obrębie Zielonych Skałek, będących jedynym z obszaru Pienin Spiskich terenem włączonym do parku. Pieniny są częścią pienińskiego pasa skałkowego, który oddziela zewnętrzne Karpaty typu fliszowego od Karpat wewnętrznych, inaczej nazywanych krystalicznymi, rozciągającego się na przestrzeni około 550 kilometrów. Pieniny są odrębnym pasmem górskim, których długość wynosi blisko 35 kilometrów, a szerokość prawie 6 kilometrów. Pieniny rozdzielone są Przełomami Dunajca na trzy krainy. Są nimi Pieniny Spiskie, Pieniny Właściwe oraz Małe Pieniny. Pieniny Spiskie położone są pomiędzy Dursztynem a Niedzicą. Największym wzniesieniem Pienin Spiskich jest Żar o wysokości 883 metrów nad poziomem morza. Pieniny Właściwe znajdują się pomiędzy Czorsztynem a Szczawnicą. Największym szczytem Pienin Właściwych jest Okrąglica, położona w masywie Trzech Koron, a jej wysokość wynosi 982 metrów nad poziomem morza. Z kolei Małe Pieniny biegną od Dunajca na wysokości miejscowości Szczawnica do przełęczy Rozdziele po wschodniej stronie. Najwyższym szczytem jest góra Wysoka, która wznosi się na wysokość 1050 metrów nad poziomem morza. Najbardziej atrakcyjnym przyrodniczo oraz krajobrazowo jest pasmo Pienin Właściwych. Wzniesienia Pienin Właściwych mają piękne oraz ostre formy, a doliny tworzą gdzieniegdzie wąwozy skalne. Zbocza od strony północnej opadają ku dołowi w stronę dolin w sposób łagodny, natomiast w kierunku Dunajca opadają stromo, z efektownymi ścianami o charakterze wapiennym.TurystykaPieniński Park Narodowy jest jednym z najliczniej i najchętniej odwiedzanych parków narodowych w naszym kraju. Posiada najwyższy spośród nich wskaźnik nasilenia ruchu turystycznego w odniesieniu na 1 hektar obszaru. Turyści mogą spacerować po 35 kilometrach ścieżek turystycznych. W skład tych ścieżek wlicza się także tradycyjny spływ tratwami malowniczym Przełomem Dunajca. Flisacy ubrani w tradycyjny strój flisacki wycieczkę urozmaicają regionalnymi opowieściami. Jest to jedna z najbardziej rozpoznawalnych w skali światowej atrakcja Polski. Trasę przełomu można przejść również pieszo, tak zwaną Drogą Pienińską. Turyści mogą podziwiać widoki na specjalnie przygotowanych tarasach widokowych, które znajdują się na Trzech Koronach oraz Sokolicy. Niewątpliwymi dużymi atrakcjami turystycznymi, które przyciągają wielu amatorów turystyki, są ruiny zamku w Czorsztynie oraz zamek w Niedzicy. Ciekawostką jest, że jedynie 53 procent obszaru Pienińskiego Parku Narodowego jest własnością Skarbu Państwa. Z tego obszaru więcej niż połowa zakupiona została w okresie II Rzeczypospolitej. Pozostała część powierzchni to obszary należące do prywatnych właścicieli. Na tych terenach prowadzona jest działalność gospodarcza.DziałalnośćDziałalność Pienińskiego Parku Narodowego skupiona jest przede wszystkim na ochronie flory i fauny parku. Za pomocą badań, które trwają już od 150 lat, naukowcom udało się udokumentować w sposób szczegółowy świat roślin i zwierząt parku. Do pracy naukowcy podeszli w bardzo poważny i skrupulatny sposób. Zaraz po powstaniu parku, w 1936 roku, przygotowano plan gospodarczo-leśny, który opracowano w sposób szczegółowy. Można wspomnieć, że między innymi dokonano podliczenia i pomierzenia wszystkich drzew oraz większych krzewów parku. W celu odbudowania naturalnych ekosystemów leśnych, na których swój wpływ wywarła kilkusetletnia aktywność ludzi, dokonuje się ich przebudowy za pomocą nowych nasadzeń. Tereny, na których rosną cenne okazy drzewostanu, podlegają monitoringowi po to, aby w razie konieczności podjąć wła