Planety Układu Słonecznego

Planety układu słonecznego
Co to jest układ słoneczny i kiedy powstał?
Układ słoneczny to system planet, wśród których znajduje się Ziemia.
Układ Słoneczny powstał z chmury w kosmosie 4,6 mld lat temu. Stało się to w wyniku działania grawitacji, kiedy niektóre cząstki materii przyciągały się do siebie do momentu, kiedy były one tak ściśnięte i gorące aż doszło do reakcji nuklearnej. Właśnie ta część chmury zaczęła świecić i została Słońcem w centrum naszego Układu Słonecznego.
Ile planet znajduje się w Układzie Słonecznym?
Wokół Słońca krąży, aż osiem dużych planet są to m.in.: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran i Neptun, które różnią się pod względem rozmiaru.
Do Układu słonecznego należą też: komety, księżyce, planetoidy, planety karłowate i meteoroidy oraz międzyplanetarny pył i gaz.
Co to są komety?
Kometa jest lodową materią, która wydziela gaz i pył. Większość komet, które widzimy z ziemi podąża wokół Słońca po swoich owalnych orbitach. Kometa zbudowana jest z trwałego rdzenia. Każda z nich otoczona jest przez mglistą atmosferę i posiada jeden lub dwa warkocze. Większość obecnych w Układzie Słonecznym komet jest zbyt mała, żeby zobaczyć je bez użycia teleskopu. Czasem są one widoczne gołym okiem, kiedy poruszają się w pobliżu Słońca. W ogonie komety znajduje się gaz i pył, które odbijają światło słoneczne, co pozwala ludziom na przyglądanie się kometom. Komety świecą, ponieważ gazy wydzielają energię absorbowaną przez Słońce. Astronomowie klasyfikują komety w zależności od tego ile potrzebują czasu na okrążenie Słońca. Wyróżniamy komety krótkoterminowe, które potrzebują 200 lat oraz komety długoterminowe wykonujące obrót wokół Słońca w ponad 200 lat.
Co to są planety karłowate?
Planeta karłowata jest to rodzaj obiektu astronomicznego, który:
– jest pośredni między planetami a małymi ciałami niebieskimi
-mimo że ma w swej nazwie słowo planeta, lecz nie zaliczamy go do planet.
-znajduje się na orbicie wokół Słońca, ma masę na tyle dużą by własną grawitacją pokonać siły ciała sztywnego tak, żeby wytworzyć kształt odpowiadający równowadze hydrostatycznej czyli prawie kulisty,
-nie oczyścił sąsiedztwa swojej orbity z innych (względnie dużych obiektów),
-nie jest satelitą żadnej planety lub innego obiektu nie gwiazdowego.
Do tej pory za planety karłowate zostało uznanych pięć ciał niebieskich. Są to:
Ceres, Pluton, Haumea, Makemake, Eris.
Mimo że planety karłowate są niezbyt wielkich rozmiarów mogą posiadać swoje księżyce czego przykładem jest Pluton. Jest to największa z planet karłowatych kiedyś zaliczana do planet Układu Słonecznego. Z kolei planeta Eris jest najzimniejszym miejscem w Układzie Słonecznym, temperatura tam wynosi nawet -250 °C.
Spośród tych planet karłowatych jedynie Ceres krąży w pasie planetoid między orbitami Marsa i Jowisza. Pozostałe planety karłowate krążą poza orbitą Neptuna; czasami tę grupę nazywa się terminem plutoidy. Ceres natomiast swym wyglądem przypomina ogromną sferyczną asteroidę i jest najmniejsza planeta karłowata ze wszystkich dotąd odkrytych. Makemake cechuje się pokrywą lodową z metanu. Humea jest to obiekt niesferyczny kształtem mocno przypomina jajko. Pokryta jest w 75% powłoka lodową.
Jak powstały planety?
W różnych częściach chmur grawitacja zbierała pył i gazy w wirujące zlepki, które rosły w ogromne skały, które nazywano planetozymalami. Połączyły się one i utworzyły dziesiątki planet.
Przez bardzo wiele, bo około 200 milionów lat wielkie fragmenty skał uderzały w nowo powstałe planety niszcząc wiele z nich. Kiedy bombardowanie to ustało, a było to około 3,8 miliona lat temu, pozostało w Układzie Słonecznym właśnie osiem dziś znanych dużych planet. Na powierzchni wielu z nich m.in. Księżyca, Merkurego i Marsa widać rezultaty tych uderzeń w postaci wielkich kraterów.
Jaki jest rozmiar Układu Słonecznego?
Planety zajmują bardzo duży obszar, bo wynoszący ok. 9 miliardów kilometrów, ale poza planetami w układzie mamy inne mniejsze obiekty. Szerokość całego układu określa się na 30 000 miliardów kilometrów.
Co to jest grawitacja i równowaga układu słonecznego?
Tak naprawdę wszystkie obiekty przyciągają się siłą grawitacji, ale jest ona odczuwalna dopiero wtedy, gdy jeden z nich jest ogromny. Słońce jest takim gigantem i jego grawitacja utrzymuje cały Układ Słoneczny. Gdyby planety nie krążyły lub przestały krążyć wokół Słońca zostałyby wtedy wciągnięte do jego wnętrza. Im planety znajdują się bliżej Słońca tym szybciej muszą krążyć, aby tego uniknąć.
SŁOŃCE
Słońce stanowi centrum naszego układu wokół którego planety krążą po orbitach eliptycznych. Temperatura minimalna na Słońcu wynosi 3870°C, a najwyższa osiąga nawet 6000°C. Planeta ta powstała 4,6 miliarda lat temu z wirującej chmur pyłów i gazów. Słońce składa się płonących gazów: 3/4 stanowi wodór a 1/4 to hel. Do tej pory na Słońcu dochodzi do reakcji jądrowych, których głównym składnikiem jest wodór. Słońce zbudowane jest z czterech warstw: z warstwy zwanej korą słoneczną, którą możemy oglądać podczas zaćmienia Słońca, chromosfery, w której zachodzą erupcje oraz fonosfery, która jest właściwą powierzchnią Słońca i jądra, w którym powstaje światło i ciepło.
Nadzwyczajna grawitacja Słońca wytwarza głęboko w jego wnętrzu bardzo silne ciśnienie, wskutek którego atomy wodoru są zgniatane i zamieniane w hel. Uwalniane są wtedy ogromne ilości energii, którą my widzimy i odczuwamy jako światło słoneczne.
Słońce produkuje energię cieplną i świetlną. Podczas produkcji tej energii Słońce traci część swojej masy. Na Słońcu występują czasem ciemne obszary zwane są one plamami słonecznymi. Zwykle występują w skupiskach. Zjawisko to może być zauważalne od kilku godzin do kilku miesięcy. Gdybyśmy obserwowali to przez kilka dni to zauważymy, że plamy te się przemieszczają, ponieważ Słońce obraca się wokół własnej osi, co trwa około miesiąca.
Kolejność planet od Słońca jest następująca: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun.
MERKURY
Jest to planeta najmniejsza i zlokalizowana najbliżej Słońca. Ciężko go zobaczyć z Ziemi, bo zawsze pojawia się bardzo blisko Słońca. Temperatura na powierzchni planety jest zmienna i waha się od -183 °C do 427°C. Jest to planeta skalista o średnicy 4879 km. Jej odległość od Słońca wynosi 58 milionów kilometrów, a rok trwa 88 dni. Powierzchnia Merkurego jest bardzo podobna do powierzchni Księżyca.
Posiada bardzo dużą ilość kraterów w sumie najwięcej w całym Układzie Słonecznym oraz strefy ciemne i jasne. Występują na nim góry, a także obszary płaskie. Największy krater znajdujący się na planecie Merkury nazywa się Caloris Planitia i ma średnicę około 1300 km. Jądro Merkurego zawiera najwięcej żelaza ze wszystkich planet. Merkury posiada cienką egzosferę, ale nie posiada atmosfery i księżyców. Wokół Słońca Merkury krąży szybko, ale wokół własnej osi wolno co powoduje, że wschód Słońca następuje na nim co 176 dni. W każdym stuleciu Merkury przesuwa się między Słońcem a Ziemią około 14 razy. Zjawisko to jest nazywane przejściem Merkurego przez tarczę słoneczną. Wtedy planeta jest zauważalna jak mała plamka, która przesuwa się ze wschodu na zachód przez tarczę Słońca.
Strona Merkurego, która oświetlona jest przez Słońce jest tak gorąca, że topi się na niej metal, ale z powodu braku ochronnej, gęstej atmosfery w nocy planeta szybko traci ciepło. Po ciemnej stronie panuje ekstremalne zimno.
WENUS
Wenus jest to druga planeta od Słońca. Jest to kolejna skalista planeta, wielkością jest zbliżona do Ziemi, jej średnica wynosi 12 tysięcy kilometrów. Otoczona jest warstwą trujących gazów, chmur. Jest to planeta bardzo jasna, ponieważ jej gęsta warstwa chmur bardzo dobrze odbija światło. Jest to trzecie po Słońcu