Słowiński Park Narodowy
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Aby natura istniała w niezmienionym stanie, musi podlegać ochronie. Niezwykła różnorodność cennych przyrodniczo regionów jest dużym bogactwem Polski, o które należy dbać i które należy chronić. W Polsce Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody mówi o tym, że w naszym kraju formy ochrony przyrody są następujące:- ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów,
– park narodowy,
– rezerwat przyrody,
– park krajobrazowy,
– obszar Natura 2000,
– obszar chronionego krajobrazu,
– pomnik przyrody,
– stanowisko dokumentacyjne,
– użytek ekologiczny,
– zespół przyrodniczo‑krajobrazowy.Dbanie o przyrodę, zarówno o rośliny, jak i o zwierzęta, uzależnione jest jednak głównie od dobrej woli człowieka i jego wrażliwości na naturę. Zachowanie każdego człowieka znajduje swoje odzwierciedlenie w zachowaniu całego społeczeństwa.Co to jest park narodowy?Jedną z najbardziej popularnych i znanych form ochrony przyrody jest park narodowy. Park narodowy to nic innego jak chroniony obszar, na powierzchni którego występują duże walory przyrodnicze. Aby teren został parkiem narodowym, musi mieć więcej niż 1 tysiąc hektarów. Parki narodowe są tworzone przede wszystkim po to, aby zadbać o istnienie niezwykle cennej bioróżnorodności na danym terenie. Na obszarze będącym parkiem narodowym, istnieją pewne rośliny, grzyby czy zwierzęta, które są zagrożone wyginięciem. Ich występowanie jest rzadkie i dlatego należy dbać o ich populację. Na terenie parku narodowego znajdują się także niezwykłe twory przyrody nieożywionej, na przykład wyjątkowe skały. Te wszystkie czynniki sprawiają, że park narodowy jest nie tylko terenem o cennych walorach krajobrazowych, lecz pełni także ważne funkcje społeczne, edukacyjne i kulturowe. Park narodowy jest miejscem przeprowadzania specyficznych badań, których wyniki pozwalają poznać ekosystem w warunkach, które są praktycznie przez człowieka niezmienione. Wokół parku narodowego roztacza się jego tak zwana otulina. Otuliną parku narodowego jest pas terenu, który został wytyczony w sposób celowy. Nie jest on obszarem ochrony przyrody, jednak spełnia bardzo ważną funkcję, niezbędną dla istnienia parku narodowego. Zadaniem otuliny jest dbanie o to, aby żaden z czynników, który pochodzi z zewnątrz – na przykład drogi, zakłady pracy, sklepy – nie miał wpływu na ekosystem parku narodowego.W Polsce istnieją 23 parki narodowe. Najmłodszym z parków narodowych jest park Ujście Warty, powstały w 2001 roku. W Polsce parki narodowe leżą w:- w pasie pobrzeży – 2,
– na pojezierzach – 5,
– w centrum Polski na pasie Nizin Środkowopolskich – 5,
– na wyżynach – 3,
– w górach – 8.Jako ciekawostkę można podać, że ogólna powierzchnia parków narodowych na kuli ziemskiej wynosi ponad 1 milion kilometrów kwadratowych, na którą składa się więcej niż 7 tysięcy parków narodowych. Najstarszym parkiem narodowym na świecie jest Park Narodowy Yellowstone położony w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.W tym opracowaniu skupimy się na opisie Słowińskiego Parku Narodowego.Słowiński Park NarodowySłowiński Park Narodowy powstał na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1966 roku w sprawie utworzenia Słowińskiego Parku Narodowego (Dz. U. Nr 42, poz. 254) . W dniu 1 stycznia 1967 roku do życia powołany został Słowiński Park Narodowy. Był to drugi, po Wolińskim Parku Narodowym, nadmorski park narodowy w Polsce. Słowiński Park Narodowy jest jednym z 23 parków narodowych w Polsce.Słowiński Park Narodowy leży w granicach województwa pomorskiego, na terenie powiatów słupskiego i lęborskiego, w obrębie pięciu gmin. Dyrekcja parku swoją siedzibę ma miejscowości Smołdzino.Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 10 listopada 1966 r. w sprawie określenia granic Słowińskiego Parku Narodowego i ograniczeń obowiązujących na jego terenie oraz w sprawie zarządzania parkiem skupia się na:- określeniu powierzchni parku, która wynosiła 18 069 hektarów,
– określeniu szczegółowego przebiegu granic i obszarów objętych ochroną,
– określeniu obszarów podlegających ochronie o charakterze ścisłym i częściowym,
– określenie sposobu zarządzania oraz kompetencji dyrektora,
– określenie ograniczeń oraz zakazów obowiązujących na obszarze parku.Ukazanie się tych dwóch aktów prawnych skutkowało dużymi zmianami na mapie systemu obszarów będących pod ochroną w naszym kraju. Możliwe to było dzięki wieloletnim staraniom specjalistów z dziedziny ochrony przyrody oraz władz wojewódzkich.W następnych latach nastąpiła zmiana uwarunkowań prawnych działania Słowińskiego Parku Narodowego. Pierwsza zmiana, jaka nastąpiła, to pojawienie się Ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody oraz jej nowelizacji z 2002 roku. Potem wdrożono w życie Ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.Wyżej wymienione ustawy zmusiły dyrekcję parku do podjęcia aktywności mających uporządkować sytuację prawną terenów, które znajdowały się poza obszarem parku, a później zostały do niego włączone. Było to także konieczne ze względu na potrzebę dopasowania się do prawa międzynarodowego w sferze ochrony przyrody. 2 marca 2004 roku Rada Ministrów rozporządzeniem zwiększyła obszar parku do powierzchni 32 744 hektarów, z czego 21 572 hektarów leży w województwie pomorskim w części lądowej, a pozostałe 11 171 hektarów to wody przybrzeżne Bałtyku. Określono także granice otuliny Słowińskiego Parku Narodowego, której obszar to 30 220 hektarów.”Człowiek i Biosfera”Unikalność warunków przyrodniczych, jakie panują w Słowińskim Parku Narodowym, została także doceniona na niwie międzynarodowej. Podjęto decyzje o objęciu parku światowymi konwencjami oraz porozumieniami z zakresu ochrony przyrody. Rok 1977 był czasem, kiedy Słowiński Park Narodowy trafił pod skrzydła Programu UNESCO „Człowiek i Biosfera” (MAB). Ten program ma na celu stworzenie międzynarodowej sieci rezerwatów biosfery. Współcześnie istnieje 669 obiektów tego typu, które znajdują się w 120 państwach. Rezerwaty biosfery mają na celu zachowanie bioróżnorodności oraz promowanie zasad zrównoważonego rozwoju. Ich znaczenie jest także niebagatelne, jeśli chodzi o badanie zmian, jakie zachodzą w sferze globalnej na Ziemi. Ważną funkcją takich rezerwatów jest także ich funkcja edukacyjna, która polega na pobudzeniu świadomości ludzkiej oraz pokazywaniu istniejących związków między różnorodnością ekologiczną a tą społeczno-kulturową. Należny zaznaczyć, że uczestnictwo w Programie UNESCO „Człowiek i Biosfera” nie jest obowiązkowe.Konwencja RamsarskaInnym ważnym dokumentem dla Słowińskiego Parku Narodowego jest Konwencja Ramsarska, której inna nazwa to Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza, jako środowisko życiowe ptactwa wodnego. Postanowienia tu zawarte mają na celu zapewnienie trwałej ochrony oraz racjonalnego użytkowania obszarów, na których przeważającą rolę pełnią ekosystemy wodne i ekosystemy bagienne. Powierzchnia Słowińskiego Parku Narodowego została objęta tymi postanowieniami w 1995 roku, na co wpływ miał fakt, że prawie 80 procent terenu parku zajmują wody, takie jak morze, torfowiska, jeziora czy bagna, a także to, że obszar Słowińskiego Parku Narodowego jest domem dla wielu różnych gatunkó ptaków chronionych.Natura 2000W 2004 roku określone ekosystemy Słowińskiego Parku Narodowego zostały objęte europejską siecią Natura 2000. Program Natura 2000 polega na utrzymaniu dziedzictwa przyrodniczego państw, które są członkami Unii Europejskiej. Realizuje się to poprzez objęcie ochroną siedlisk zagrożonych albo takich, które s�
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!