Sing

Cambridge Dictionary; diki.pl; bab.la„Sing – Sing nazywają go, bo ma w oczach coś takiego, samo zło”Tekst oczywiście pochodzi z piosenki Maryli Rodowicz „Sing Sing”. W słowie ‘sing’ w języku angielskim jednak nie chodzi o pseudonim mężczyzny, lecz o śpiewanie.
‘Sing’ / sɪŋ/ a raczej ‘to sing’ jako czasownik oznacza ‘śpiewać’, lub bardziej zaawansowanym wyjaśnieniu jest to ‘wydawanie dźwięków muzycznych głosem, zazwyczaj melodii, ze słowami’. Śpiewać może ‘singer’ czyli śpiewak, piosenkarz lub piosenkarka. Natomiast takie ‘wspólne śpiewanie’, na przykład taki nieformalny wieczór na którym ludzie wspólnie śpiewają to ‘sing-along’, ‘community singing’, ‘group singing’ lub ‘singong’. Ktoś może mieć ‘śpiewny sposób mówienia’ czyli ‘singsong’ lub ‘sing-song’. ‘To sing along’ to w tłumaczeniu ‘dołączyć do śpiewu’ -> co może być często wypowiadane przez piosenkarki i piosenkarzy podczas koncertów do widowni. Piosenkarze na ogół śpiewają głośno, czyli oni ‘sing out’, lecz ‘sing out’ to również ‘krzyczeć / wołać’. Piosenkarze mogą też wyśpiewywać ‘to sing away’ wysokie tony. Piosenki ‘songs’ na ogół dają się zaśpiewać, czyli są ‘singable’ a cecha określająca, czy coś nadaje się do śpiewania to ‘singability’. Taką piosenką jest kołysanka ‘Sing a Song of Sixpence’.
Natomiast nie należy mylić ‘to sing’ z ‘to singe’, ponieważ jedna modyfikacja w takim wypadku zamiast ‘śpiewać’ oznacza ‘nadpalić/odmolić/przypalić’.
Trudno znaleźć synonim do słowa ‘sing’, ponieważ większość określeń odnosi się do typu śpiewania lub do tego jak można śpiewać (w jakiej manierze) jak w przypadku: to chant (śpiewać szanty), to intone (intonować), to carol (kolędować), to perform (wykonywać), to belt out (śpiewać na całe gardło).Odmiana czasownika ‘to sing’ względem osób i czasów‘To sing’, jak każdy czasownik, podlega koniugacji – czyli odmianie przez osoby, czasy, tryby, liczby, strony i aspekty, ogółem przez kategorie gramatyczne względem skonstruowania zdania poprawnie gramatycznego. Skategoryzujmy zatem czasownik ‘sing’ pod tym względem:1. Odmiana ‘to sing’ względem osób – jest to najłatwiejsza odmiana tego czasownika, która powinna się każdemu narzucić jako pierwsza; osoby w języku angielskim są w liczbie pojedynczej lub mnogiej: • I sing
• You sing
• He / She / It sings
• We sing
• You sing
• They sing
Jak widać, kwestia odmiany ‘to sing’ przez osoby polega na odpowiednim dopasowaniu czasownika i  na dodaniu do czasownika w trzeciej osobie liczbie pojedynczej końcówki ‘-s’. Jest to oczywiście odmiana czasownika w czasie teraźniejszym prostym Present Simple.
Odmiana czasownika w czasie teraźniejszym ciągłym Present Continuous polega na dodaniu do formy bezokolicznika czasownika końcówki ‘-ing’, który to czasownik następuje po czasowniku posiłkowym ‘to be’:
• I am singing
• You are singing
• He / She / It is singing
• We are singing
• You are singing
• They are singing
Odmiana czasownika w czasie przeszłym nie polega na tym, że czasownik ten jest odmieniany tak jak czasowniki słabe (regularne), gdzie do czasownika dodaje się końcówkę ‘-ed’. Innymi słowy, jest to czasownik mocny (nieregularny), ponieważ jego odmiana w czasie przeszłym następuje przez nieregularną odmianę:
• I sang
• You sang
• He / She / It sang
• We sang
• You sang
• They sang
Natomiast odmiana czasownika ‘to sing’ w czasie przeszłym ciągłym Past Continuous nie wygląda jednak tak samo. Czasy ciągłe mają to do siebie, że występują w nich czasowniki posiłkowe i czasowniki główne; czasownik ‘to sing’ przyjmuje w takim wypadku rolę czasownika głównego, dlatego on w tym przypadku nie odmienia się bezpośrednio względem czasu (ponieważ względem czasu jest odmieniany czasownik posiłkowy ‘to be’) lecz względem ‘ciągłości’, dlatego czasownik ‘to sing’ przyjmuje formę czasownika z końcówką ‘-ing’.
• I was singing
• You were singing
• He / She / it was singing
• We were singing
• You were singing
• They were singing
Istnieje jeszcze odmiana czasownika ‘to sing’ względem czasu Present Perfect, w tym przypadku czasownik ‘to sing’ również nie przybiera formy czasownika w czasie przeszłym jak czasownik słaby, czyli z końcówką ‘-ed’. Jest to czasownik mocny, czyli taki który odmienia się nieregularnie, dlatego imiesłów czasu przeszłego to ‘sung’ (III forma z tabeli), który następuje po ‘sang’ (II forma z tabeli) – dlatego często uczy się na pamięć odmiany czasownika względem czasu przeszłego jako ‘sing -> sang -> sung’. A w przypadku czasu Present Perfect czasownik ‘to sing’ poprzedzany jest czasownikiem posiłkowym ‘to have’ który odmieniany względem osób przyjmuje formy ‘have’ lub ‘has’:
• I have sung
• You have sung
• He / She / It has sung
• We have sung
• You have sung• They have sung
Oczywiście można jeszcze tutaj wprowadzić odmianę czasownika względem czasu Present Perfect Continuous, lecz nie różni się ona niczym więcej niż w czasie Past Continuous, ponieważ rolę czasowników odmienianych względem czasu przyjmują tutaj czasowniki posiłkowe ‘to have’ i ‘to be’, dlatego czasownik ‘to sing’ jest w imiesłowie czasownika, czyli z końcówką ‘-ing’:
• I have been singing• You have been singing
• He / She / It has been singing
• We have been singing
• You have been singing
• They have been singing
A odmiana czasownika ‘to sing’ względem czasu Past Perfect? W tym przypadku czasownik ‘to sing’ również nie przybiera formy czasownika w czasie przeszłym jak czasownik słaby, czyli z końcówką ‘-ed’. Jest to czasownik mocny, czyli taki który odmienia się nieregularnie, dlatego imiesłów czasu przeszłego to ‘sung’ (III forma z tabeli), jednak następuje już po RÓWNIEŻ odmienionym czasowniku posiłkowym ‘to have’, odmienionym jako ‘had’. Sprawa jest banalnie prosta, ponieważ względem każdej osoby, niezależnie od liczby (pojedyncza i mnoga) schemat wygląda następująco:
• I had sung
• You had sung
• He / She / It had sung
• We had sung
• You had sung
• They had sung
‘To sing’ względem czasu Past Perfect Continuous również posiada swoją odmianę, jednak występuje w takiej samej formie, czyli jako ‘singing’, bo tu znowu względem czasu przeszłego odmieniają się czasowniki posiłkowe ‘to have’ i ‘to be’:
• I had been singing
• You had been singing
• He / She / It had been singing
• We had been singing
• You had been singing
• They had been singing
A jak sprawa miewa się w przypadku czasu przyszłego? Jak wiadomo, czas przyszły określony jest albo za pomocą czasu Present Continuous, czyli:
• I am singing
• You are singing• He / She / It is singing
• We are singing
• You are singing
• They are singing
ALBO za pomocą czasownika modalnego ‘will’, który dla każdej osoby jest taki sam, natomiast określnik czasu zależy w ścisłej mierze od modyfikacji czasu przyszłego prostego Future Simple:
• I will sing
• You will sing
• He / She / It will sing
• We will sing
• You will sing
• They will sing
Jak widać, czasownik główny ‘to sing’ nie zmienia swojej formy, a zatem w czasie przyszłym prostym Future Simple występuje w bezokoliczniku.
W czasie przyszłym ciągłym Future Continuous również występuje czasownik modalny ‘will’ oraz czasownik ‘to sing’, lecz jak w każdym czasie ciągłym, występuje on w formie imiesłowu czasownika, dlatego z ‘to sing’ tworzy się ‘singing’. Pomiędzy czasownikiem modalnym a czasownikiem głównym występuje czasownik posiłkowy ‘to be’ -> lecz to on właśnie jest niezmienny:
• I will be singing
• You will be singing
• He / She / It will be singing
• We will be singing
• You will be singing
• They will be singing
Czas Future Perfect ma to do siebie, że mało kto go kojarzy i wie do czego go używać, a używa się (tak dla przypomnienia) tego czasu do określenia czynności, która się skończy zanim zacznie się następna – czyli tak logicznie, będzie nawiązywać do czasownika w czasie przeszłym, dlatego wraz z konstrukcją ‘will have’ która odnosi się do przeszłości należy zawrzeć imiesłów czasu przeszłego (past