‘Demand’ /dɪˈmɑːnd/ to jednocześnie czasownik i rzeczownik. Słowo to zostało użyte po raz pierwszy w późnym XIII wieku i pochodzi od języka starofrancuskiego ‘demaunde’ oznaczającego ‘pytanie’ i od ‘demande’ oznaczającego ‘żądać; domagać się’. Znaczenie ‘prośba, roszczenie, żądanie na mocy prawa lub domniemanego prawa do poszukiwanej rzeczy’, także ‘to, co jest żądane lub wymagane, egzekwowanie jako daniny lub koncesji’, bez odniesienia do prawa, pochodzi z około 1300 roku. Znaczenie ‘stan bycia poszukiwanym’ (zwłaszcza przez konsumentów) pochodzi z 1711 roku. W znaczeniu ekonomii politycznej ‘pragnienie zakupu i posiadania, połączone ze środkami do tego’ (korelujące z podażą) jest w użytku od 1776 roku. Czasownik ‘to demand’ pochodzi z późnego XIV wieku od ‘demaunden’ oznaczającego ‘zadawać pytania, robić dochodzenie’, od starofrancuskiego ‘demander’ oznaczającego ‘prosić; żądać’, od łac. ‘demandare’ czyli ‘powierzać, obarczać zleceniem’. Znaczenie 'prosić o z naciskiem lub pilnie’ pochodzi z początku XV w. Znaczenie 'wymagać jako konieczne lub użyteczne’ pochodzi z 1748 roku.‘Demand’ jako czasownik‘Demand’ jako czasownik oznacza:‘Pytać autorytatywnie lub brutalnie ‘ czyli ‘żądać / zażądać’, do czego synonimami są ‘request / call / command / order / ultimatum /stipulation’, czego bezpośrednio tłumaczeniami są: ‘zapytanie / wezwanie / polecenie / zamówienie / ultimatum / zastrzeżenie’. Przykładem użycia tego czasownika w zdaniu jest:- He demanded a hundred thousand zlotys in exchange for the release of the prosecutor’s son from the chains. (On żądał stu tysięcy złotych w zamian za wypuszczenie z kajdan syna prokuratora.).Podstawową formą czasownika ‘to demand’ jest ‘to demand’. Czasownik ten jest czasownikiem mocnym, czyli w przypadku odmiany względem czasu przeszłego posiada własne, nieregularne formy odmiany. Najlepiej zobrazować odmianę czasownika na podstawie osoby i czasu:1. Odmiana ‘to demand’ względem czasu teraźniejszego prostego Present Simple:- I demand
– You demand
– He / She / It demands
– We demand
– You demand
– They demandNa załączonych przykładach widać, że w tym przypadku jedynym odchyleniem od normy jest trzecia osoba liczby pojedynczej do czasownika ‘to demand’, ponieważ zamiast w bezokoliczniku należy do czasownika dodać końcówkę ‘-s’.2. Odmiana ‘to demand’ względem czasu teraźniejszego ciągłego Present Continuous:- I am demanding
– You are demanding
– He / She / It is demanding
– We are demanding
– You are demanding
– They are demandingJak widać w tym czasie odmienia się względem czasu czasownik posiłkowy ‘to be’, natomiast ‘to demand’ występuje w swojej ‘ciągłej’ formie ‘demanding’, które zostało utworzone przez dodanie do rdzenia ‘to demand’ końcówki ‘-ing’. Czasownik z końcówką ‘-ing’ jest określany mianem ‘gerund’, czyli ‘imiesłowu czasownika’, który bez dodania przed
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
nim czasownika posiłkowego ‘to be’ i ‘to have’ pełni funkcję rzeczownika.3. Odmiana ‘to demand’ względem czasu przeszłego prostego Past Simple:- I demanded
– You demanded
– He / She / It demanded
– We demanded
– You demanded
– They demanded‘To demand’ jest takie samo dla każdej osoby, niezależnie na liczbę i jest on czasownikiem regularnym, dlatego odmienia się go względem czasu przeszłego dodając końcówkę ‘-ed’ jak w przypadku innych czasowników regularnych i ‘to demand’ przybiera formę ‘demanded’.4. Odmiana ‘to demand’ względem czasu przeszłego ciągłego Past Continuous:- I was demanding
– You were demanding
– He / She / It was demanding
– We were demanding
– You were demanding
– They were demandingJak widać czasownik ‘to demand’ występuje w tym czasie w takiej samej formie ciągłej jak w przypadku czasu teraźniejszego ciągłego Present Continuous ‘demanding’ i tworzy się go tak samo, czyli przez dodanie do ‘to demand’ końcówki ‘-ing’, przy czym czasownikiem wskazującym na to, że jest to czas przeszły jest odmieniony czasownik ‘to be’, który występuje w formie ‘was’ do pierwszej i trzeciej osoby liczby pojedynczej i ‘were’ do drugiej osoby w liczbie pojedynczej i pierwszej, drugiej i trzeciej osobie w liczbie mnogiej.Odmiana ‘to demand’ względem czasu Present Perfect, Past Perfect, Future Perfect miewa się tak samo jak względem czasu przeszłego prostego Past Simple. Co oznacza, że ‘to demand’ przybiera taką samą formę, czyli ‘demanded’ w tych czasach. Należy pamiętać, że w konstrukcjach czasowych do tych czasów ‘demand’ nie występuje samodzielnie, tylko z czasownikami modalnymi lub posiłkowymi.Odmiana ‘to demand’ względem czasu Present Perfect Continuous, Past Perfect Continuous, Future Continuous Future Perfect Continuous miewa się tak samo jak względem czasu przeszłego ciągłego Past Continuous. Co oznacza, że ‘to demand’ przybiera taką samą formę, czyli ‘demanding’ w tych czasach. Należy pamiętać, że w konstrukcjach czasowych do tych czasów ‘demanding’ nie występuje samodzielnie, tylko z czasownikami modalnymi lub posiłkowymi.Odmiana ‘to demand’ względem czasu Future Simple wygląda tak, że czasownik występuje w bezokoliczniku ‘to demand’ do wszystkich osób (w liczbie pojedynczej i mnogiej) i poprzedza go czasownik modalny ‘will’.‘Demand’ jako rzeczownik‘Demand’ jako rzeczownik oznacza:‘Natarczywa i stanowcza prośba, skierowana z mocy prawa‘ czyli ‘żądanie / popyt’, czego synonimami są: ‘to order to / to command to / to tell to / to call on to / to enjoin to / to urge to’. Przykładem użycia tego rzeczownika w zdaniu jest:- He presented his demand: he wanted one hundred thousand zlotys in exchange for the release of the prosecutor’s son from the chains. (On przedstawił swoje żądanie: chciał stu tysięcy złotych w zamian za wypuszczenie z kajdan syna prokuratora.).Liczbą mnogą od rzeczownika ‘demand’ jest ‘demands’ i oznacza to ‘żądania’.
Dodaj komentarz jako pierwszy!