Struggle

„Struggle” pełni w języku angielskim zarówno funkcję czasownika, jak i rzeczownika. Jako rzeczownik oznacza „walka”, „szamotanina”, a jako czasownik „szamotać się”, „walczyć”, „podejmować wysiłek”, „starać się”, „zmagać się”, „walczyć z czymś / o coś”. Słowa tego używamy, mówiąc np. o walce z chorobą, o swoje marzenia, o każdy oddech itd. Jako czasownika używamy go analogicznie, gdy mówimy, że ktoś walczy / szamota się / podejmuje wysiłek / boryka się (np. z chorobą, życiem, losem itd.).
Odmiana „struggle” jako czasownika:
Infinitive – „to struggle”
Past Simple – „struggled”
Past Participle – „struggled”
Gerund – „struggling”
Przykładowe zastosowanie „struggle” jako czasownika:

– Dzielnie walczyłeś o swoje marzenia. Nie martw się to nic, że tym razem się nie udało. Najważniejszy jest zapał do życia i chęć walki, aby każdy następny dzień był lepszy od poprzedniego. – You struggled bravely for your dreams. Don’t worry, it didn’t work this time. The most important thing is the enthusiasm for life and the will to fight to make each next day better than the previous one.
– Musisz nauczyć się walczyć o swoje marzenia. Jeżeli nie posiądziesz tej umiejętności ludzie zniszczą cię i perfidnie wykorzystają, uwierz mi wiem coś o tym! – You must learn to struggle for your dreams. If you don’t have this skill, people will destroy you and take advantage of you perfidiously, believe me, I know something about it!
– Jak mogę walczyć z takim przeciwnikiem. Walka na ringu jest dużo prostsza niż walka z nieuleczalną chorobą jaką jest nowotwór mózgu. – How can I struggle with such an opponent. Fighting in the ring