W języku angielskim słowo „recognize” oznacza rozpoznawać (kogoś lub coś), uznawać, rozpoznawać ważność czegoś (w świetle prawa), doceniać, uznawać, udzielać głosu (komuś).
Przykłady zdań z użyciem słowa „recognize”:
– Marcelina pulled a black-and-white photo folded in four from her jacket pocket and asked me to look closely at the photographed family in outfits indicative of the early twentieth century. I immediately recognized the modern-day celebrity with many millions of followers on Instagram.
– Marcelina wyjęła z kieszeni kurtki złożone na cztery części czarno-białe zdjęcie i poprosiła mnie, bym uważnie przyjrzał się sfotografowanej rodzinie w strojach wskazujących na początek dwudziestego wieku. Rozpoznałem na nim natychmiast współczesną celebrytkę z wieloma milionami obserwujących na Instagramie.
– As she boarded the steamboat docked in the port of Edinburgh, Theresa thought neither of the hardships of the journey ahead and her work as a maid in the household of Mr. and Mrs. Fombelle nor of all the adversities she had had to overcome up to that point so that her dream of working
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
in an aristocratic manor could come true. All she could think about was Bartholomew, the handsome baker’s son who, after a childhood spent on the same street as Theresa, had decided to try his luck in France. The nervous and impatient young girl was racking her brains over whether she would succeed in finding him, and if so, whether he would recognize in her the maiden to whom he had promised to write letters every week, but had sent none.
– Wchodząc na pokład statku parowego cumującego w porcie w Edynburgu Teresa nie myślała ani o czekających ją trudach podróży i pracy jako pokojówka w domu państwa Fombelle ani o wszystkich przeciwnościach, jakie musiała pokonać do tej pory, aby marzenia o pracy na arystokratycznym dworze mogło się spełnić. Myślała jedynie o Bartłomieju, przystojnym synu piekarza, który po dzieciństwie spędzonym na tej samej co Teresa ulicy, postanowił spróbować szczęścia we Francji. Zdenerwowana i niecierpliwa młoda dziewczyna łamała sobie głowę nad tym, czy uda jej się go odnaleźć, a jeśli tak, to czy rozpozna w niej pannę, do której przyrzekł pisać listy co tydzień, a nie wysłał żadnego.
Dodaj komentarz jako pierwszy!