Bolesław Bierut

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!

Kliknij

i ucz się szybciej!

Opiekun merytoryczny: Sebastian Pawełczyk

Bolesław Bierut pseud. „Tomasz” urodził się 18 kwietnia 1892 r., w Rurach Brygidkowskich. Pułkownik Józef Światło, na łamach Radia Wolna Europa, w audycji ” Za kulisami Bezpieki i Partii”, zdemaskował swojego byłego towarzysza partyjnego. Bolesław Bierut dał się zapamiętać jako najgorszy prezydent w historii Polski. Władzę którą otrzymał, dostał dzięki Józefowi Stalinowi. Radziecki dyktator wybrał sobie Bieruta i nadał pełnię władzy w Polsce. W okresie Dwudziestolecia Międzywojennego, Bolesław Bierut niczym się nie wyróżniał, na tle takich działaczy Komunistycznej Partii Polski jak Wera Kostrzewa, Saul Amsterdamski czy też Marceli Nowotko, był zwykłym, szeregowym partyjnym działaczem. Bolesław Bierut skorzystał na Wielkiej Czystce lat 30. XX w., kiedy to w ramach Operacji Polskiej, Józef Stalin pozbawił życia prominentnych, uzdolnionych komunistów polskich. Bolesław Bierut jako młody chłopak chciał zostać księdzem katolickim, takie było życzenie Rodziców, Wojciecha Bieruta oraz Marianny Salomei. Bolesław Bierut przeciwstawiał się carskiemu reżimowi, dlatego też musiał skończyć proces edukacji. Człowiekiem, który wywrze wielki wpływ na młodego Bieruta będzie Jan Hempel. Był to filozof, intelektualista, który poznał świat, był nawet w Brazylii i dla młodego Bieruta, chłopaka spod Tarnobrzega był uważany za najwyższy autorytet. Hempel był postacią niejednoznaczną, bo głosił ateizm oraz powrót do duchowości słowiańskiej. Bolesław Bierut pod wpływem Hempla zerwał z religią, zadeklarował się jako ateista. Bolesław wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej- Lewicy. Podczas I Wojny Światowej, Bierut uchylał się od wstąpienia do armii, funkcjonował jako „Jerzy Bolesław Bielak”. Od kwietnia 1917 r., zarobkował jako członek zarządu Lubelskiej Spółdzielni Spożywców. Od momentu powstania ZSRR, zaczął popierać bolszewików. Można powiedzieć, iż Bolesław Bierut uważał, że Jego prawdziwą ojczyzną są Sowiety. W 1921 r., Bierut wszedł w skład Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Od 1921 r. był członkiem Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, ponadto wchodził w skład Rady Nadzorczej ZSRS oraz był członkiem egzekutywy Komitetu Okręgowego KPRP w Zagłębiu Dąbrowskim. Bolesław Bierut funkcjonował jako „Tomasz Biały”. Bolesław Bierut był sowieckim etatowym funkcjonariuszem. Jako „Jan Iwaniuk”, przebywał w Moskwie na kursach partyjnych. Bolesław Bierut studiował w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej, jako działacz Kominternu. Józef Stalin wysyłał Bolesława Bieruta do Austrii, Czechosłowacji oraz do Bułgarii. Bolesław Bierut działał w Łodzi, był sekretarzem komitetu Komunistycznej Partii Polski, później działał w Komitecie Centralnym KPP, gdzie służył na rzecz Razwiedupru. Od stycznia do grudnia 1933 r., Bierut był członkiem sekretariatu KC Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom. Przed II WŚ, Bolesław Bierut był więźniem sanacyjnych więzień, był osadzony w Warszawie, Mysłowicach, a także w Rawiczu. Można powiedzieć z pełnym przekonaniem, że fakt, iż był represjonowany pomógł Mu przetrwać. W 1936 r., Bolesław Bierut został wydalony z partii, został uznany za niegodnego bycia członkiem KPP. Część historyków jest zdania iż Bolesław Bierut przed II WŚ pracował na Butyrkach, gdzie osobiście torturował więźniów. Nie potrafimy jednoznacznie zweryfikować tychże to danych, jednakże wiemy że w duszy kochał przede wszystkim Stalina i „Kraj Rad”. W sierpniu 1938 r. Komunistyczna Partia Polski ulegnie rozwiązaniu, historycy uważają, iż spowodowane to było tym, że Stalin uważał, że Polski za niedługo nie będzie na mapie Europy, więc uznał, że po co taki twór jak KPP. Do momentu rozpoczęcia się II WŚ, Bolesław Bierut pracował w Warszawie, w charakterze księgowego w „Społem”. W momencie rozpoczęcia się II WŚ, Bierut wyjeżdża do Lublina, zaś w momencie upadku Warszawy, „Tomasz” postanawia wrócić. Kolejne przystanki w Jego życiu to: Białystok, Kowel, Mińsk. Można uznać za interesujący fakt, że Bolesław Bierut uznany za niegodnego, ażeby był członkiem KPP, otrzymuje ważne funkcje od Sowietów. Bolesław Bierut został wyznaczony, ażeby tworzyć Grupę Inicjatywną Polskiej Partii Robotniczej. W 1943 r., nie mógł przypuszczać jaką rolę będzie miał do odegrania w historii. W PPR byli inni, bardziej znaczący politycy, m.in. Paweł Finder, Marceli Nowotko czy też bracia Mołojec. Od stycznia 1944 r., Bolesław Bierut stanie na czele Krajowej Rady Narodowej. „Tomasz” popadnie w konflikt z „Wiesławem” czyli Władysławem Gomułką, szefem PPR. O ile „Wiesław” preferował reformizm, o tyle „Tomasz” dążył do brutalnej sowietyzacji. Celem Bolesława Bieruta było, ażeby oddać Polskę Józefowi Stalinowi, którego uznał za swojego pana, nawet kiedy był upokarzany to pozostawał przy stalinizmie. Po śmierci Józefa Stalina, która nastąpiła 5 marca 1953 r., pozostał całkowicie oddany oraz wierny swojemu mocodawcy. Bolesław Bierut był politykiem, który szedł po trupach do władzy, donosił na swoich partyjnych towarzyszy do centrali w Moskwie, kiedy nie potrafił wypracować konsensusu z Władysławem Gomułką, postanowił napisać ze skargą do Gieorgija Dymitrowa. Interesująca może wydać się informacja, mimo że córka Bolesława Bieruta brała czynny udział w Powstaniu Warszawskim, w rozmowie ze Stanisławem Mikołajczykiem, która była przeprowadzona w Moskwie, stwierdził w obecności Stalina, że w Warszawie nie wybuchło Powstanie Warszawskie. Bolesław Bierut był politykiem niesamodzielnym, w swoich działaniach realizował to, czego wymagała od Niego Moskwa. Wielokrotnie Bolesław Bierut był w swojej postawie „bardziej stalinowski” aniżeli sam generalissimus Józef Stalin, czy wtedy gdy domagał się, żeby Lwów należał do ZSRR. Bolesław Bierut z jednej strony chętnie fotografował się z dziećmi oraz ze zwierzętami vide obrazek z sarenką, z drugiej natomiast strony dał zielone światło na egzekucję Podziemia Niepodległościowego, nie protestował, gdy NKWDziści mordowali płk. Witolda Pileckiego czy też dowódcę Kedywu, gen. Augusta Emila Fieldorfa „Nila”. Bolesław Bierut był lojalny wobec Moskwy, ciężko jest o Nim powiedzieć chociażby jedno pozytywne słowo. Bolesław Bierut zaostrzał prawo karne, zwalczał zarówno wrogów realnych jak też potencjalnych. Bolesław Bierut dbał o odbudowę Warszawy, choć tak naprawdę musimy mówić o przebudowie miasta, w celach propagandowych zbudowano Mariensztat, Marszałkowską Dzielnicę Mieszkaniową czy już po śmierci Józefa Stalina, Pałac Kultury i Nauki. W Polsce, za rządów Bolesława Bieruta, represjom poddano pięć milionów ludzi. Bolesław Bierut był sowieckim namiestnikiem, pomimo głosów Jakuba Bermana, który był zdania, że nie należy dawać kar śmierci ot tak, towarzysz “Tomasz” był fascynatem walki klas, można powiedzieć, że w pełni wierzył w system, który utworzył się po II Wojnie Światowej, a nawet wcześniej, gdyż już w 1944 r. katowano polskich patriotów w katowniach praskich. Komuniści którzy przed wybuchem II Wojny Światowej działali w KPP, wyrażali się o Bolesławie Bierucie jednoznacznie, uważali za postać bezbarwną, miałką intelektualnie, o której nie można powiedzieć zbyt wiele, nawet nie tyle dobrego czy złego co po prostu stwierdzić, gdyż był komunistą z trzeciego szeregu. W Polsce okresu po II WŚ, Bolesław Bierut miał władzę całkowitą, co prawda radził się w kwestiach ekonomicznych Hilarego Minca, jednakże ostateczna decyzja za każdym razem należała do “Tomasza”. Po śmierci Józefa Stalina, Bierut nie mógł pogodzić się z faktem, że nowym sekretarzem KC KPZR będzie Ukrainiec Chruszczow, dla Bolesława Bieruta będzie to jeden z wielu, nie cenił go wyżej, aniżeli Malenkowa, Woroszyłowa czy też Kaganowicza. Bolesław Bier

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

by czytać dalej, podaj adres e-mail!

Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(

Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta

Dołącz do ZDAY i czytaj bez limitu!

Podaj poniżej swój adres e-mail

Wyrażam zgodę na otrzymywanie od EDU Games S.A., ul. Nowopogońska 98, 41-250 Czeladź, NIP: 6252475036, KRS: 0000861152, REGON: 387109330 (dalej jako "Administrator") newslettera, czyli informacji o tematyce związanej z edukacją i szkolnictwem oraz ofert handlowych lub/ i reklamowych za pośrednictwem komunikacji e-mail i telefonicznej. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do otrzymywania newslettera lub/i ofert. Podstawa prawna przetwarzania danych to wyrażenie zgody, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a. RODO. Twoje dane będą przechowywane o momentu wycofania zgody. Masz prawo do dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego. Masz prawo wycofać swoją zgodę w dowolnym momencie, bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej wycofaniem. Wycofanie zgody jest możliwe poprzez kontakt z Administratorem na adres e-mail: [email protected] lub naciśniecie przycisku "wypisz się" znajdującego się w wiadomościach e-mail od nas.

Rozwiń

"; ut załamał się po śmierci Józefa Stalina, można uznać, że wpadł w depresję, umarł Stalin, w którego wierzył ze wszystkich sił. Bolesław Bierut zdawał sobie sprawę, że jest znienawidzony, nawet wśród partyjnych towarzyszy. Na XX Zjeździe Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, Nikita Chruszczow skrytykował Józefa Stalina, Bolesław Bierut bardzo źle przyjął referat Ukraińca. Po wygłoszeniu Tajnego Referatu, staliniści zaczęli powoli tracić pozycję, z więzień zaczęli wychodzić represjonowani politycy, w tym również komuniści vide Marian Spychalski i Władysław Gomułka. Bolesław Bierut z Moskwy żywy nie wrócił, umarł w Moskwie, której służył i której był całkowicie oddany. Można powiedzieć, że pogrzeb Bolesława Bieruta był wzruszający, może tak już jest w Polsce, że każdy, kto umrze w Moskwie jest u nas dobrze widziany. Po śmierci Bieruta zaczęto pisać rymowanki typu “ Przyjechał w futerku a wrócił w kuferku”, “pojechał dumnie a wrócił w trumnie”, ponadto wiele się mówiło o grypie, na którą rzekomo choruje władza. Bolesław Bierut był reliktem stalinizmu, wraz z Nim odchodziło pokolenie komunistów, odtąd Blok Wschodni będzie transformował. W okresie po II WŚ, w Polsce rozgrywała się batalia o rząd dusz, z jednej strony mieliśmy siłą narzucony komunizm, z drugiej Kościół Katolicki, początkowo liderem był Prymas August Hlond, następnie zaś Kardynał Stefan Wyszyński. Prymas Wyszyński, głowa KK na Wschodzie, na mocy uprawnień papieskich, zwierzchnik KK na obszarze ZSRR, miał wiele powodów by Bieruta z całego serca nienawidzić. Warte odnotowania jest, że do końca swych dni będzie się modlił za duszę Bieruta, który dokona żywota obciążony ekskomuniką. Władzy komunistycznej nie udało się pokonać KK, pomimo represji, kierowanych w kierunku księży vide proces kurii krakowskiej, księża pozostaną przy Bogu i przy głoszeniu Ewangelii. Prymas Wyszyński był przekonany, że Jezus Chrystus, którego uznał za Skałę pozostanie, natomiast bolszewizm upadnie. Należy zaznaczyć, że Stalin miał trochę racji, mówiąc do wiernych towarzyszy że “bez Niego są jak ślepe kocięta”. Ludzie którzy jeszcze niedawno rządzili niepodzielnie, vide Anatol Fejgin, Józef Różański sami musieli się teraz tłumaczyć, wszechmocny szef NKWD, Ławrientij Beria, podczas procesu klęczał na kolanach, błagając o darowanie życia. Stalinizm który dominował w ruchu marksistowskim przez długie dziesięciolecia, upadł w chwilę po upadku Józefa Stalina. Bolszewizm, który był swego rodzaju świecką religią, gdzie ideę Boga zastąpiono poprzez kult nauki a wprowadzono nadzieję na zbawienie w komunizmie, zaczął upadać. Miliony ludzi, którzy wierzyli w lepszy świat, w to, że Stalin jest wielkim sternikiem, który doprowadzi państwo a może cały świat do szczęścia, nagle tę wiarę utracili. Bolesław Bierut wiedział, że jest znienawidzony, że nie ma już wszechmocnego Stalina, który będzie Go bronił, popadł w depresję, coraz bardziej się staczał, coraz więcej pił. Wpływ Bolesława Bieruta na historię Polski nie zakończył się wraz z Jego śmiercią, vide Dekret Bolesława Bieruta, który do dziś ma znaczenie i wpływa w dużym stopniu na życie Warszawiaków. Bolesław Bierut uczynił wiele złego, to przez Niego nie weszliśmy do Planu Marshalla, natomiast staliśmy się członkiem Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej oraz Układu Warszawskiego. Bolesław Bierut wszystko, co zdobył zasługiwał Józefowi Stalinowi więc jest symbolem stalinizmu, W okresie PRL, Bolesław Bierut zawsze był gloryfikowany, szanowany, otaczany czcią, nigdy tak naprawdę nie popadł w niełaskę. Jeśli w szkołach się o Nim mówiło, obowiązkowo należało mówić dobrze. Z wypowiedzi Kazimierza Mijala również możemy odczytać, że Bierut był szanowany, de facto właśnie On był założycielem PRL, wprowadzał Polskę w sferę wpływów sowieckich. Należy zaznaczyć, że w okresie lat 1944- 1956 byliśmy jedynie satelitą Moskwy, o ile później mogliśmy pokusić się o jakąś autonomię, o tyle w czasach rządów Bieruta byliśmy zależni od Moskwy. Bolesław Bierut zdawał sobie sprawę z faktu, że gdyby nagle Stalin wycofał swe poparcie dla komunistów w Polsce, nie utrzymaliby się u władzy nawet przez tydzień. Należało fałszować wybory w 1947 r. oraz referendum ludowe w 1946 r., gdyż bez tych działań, Polacy nie poparliby działań komunistycznych. W latach rządów Bieruta, wielu młodych ludzi służących w Ludowym Wojsku Polskim, dezerterowało z armii, gdyż nie mogło ścierpieć tego, co czyni bolszewicki okupant vide deptanie Krzyża, irracjonalny wręcz terror, często wymierzany na ślepo, jedynie celem trzymania społeczeństwa w strachu. Bolesław Bierut lubił robić sobie zdjęcia z dziećmi, chciał, by Polacy widzieli w Nim obrońcę uciemiężonych, słabych, biednych, zaś po tym jak te zdjęcia zrobił, wracał do Belwederu, gdzie podpisywał wyroki śmierci na takich Polaków jak Pilecki, Rodowicz “Anoda”, Ciepliński oraz Fieldorf. Można zadać sobie pytanie, czy miał jakieś wyrzuty sumienia, jednak gdy śledzę proces Adama Humera, który miał miejsce w latach 90. XX w., śmiem w to powątpiewać. Wraz z upadkiem komunizmu w Polsce, postaci takie jak gen. Karol Świerczewski “Walter” oraz Bolesław Bierut zostały zaklasyfikowane jako zdecydowanie negatywne. Polscy patrioci których skazywał na kary śmierci, byli z powrotem przywracani na karty historii, nasze szczęście polega na tym, że możemy poznawać losy tych, których Bierut chciał skazać na wieczną niepamięć. Możemy uczyć się na lekcjach historii, o tym, że żona Pileckiego pisała rozpaczliwe listy z prośbą o ułaskawienie męża, których Bolesław Bierut nie czytał. W dzisiejszej Polsce nie ma ruchów politycznych, które walczyłoby o dobre imię prezydenta PRL. Możemy usłyszeć dobre słowa pod adresem Władysława Gomułki, jednakże o Bierucie albo się milczy, albo wyraża negatywnie. Jedyne co dobre, że odbudował Warszawę, jednakże takie wytyczne przyszły z Moskwy, gdyby Stalin zażyczył sobie, że stolica ma być w Łodzi zapewne zrealizowałby “prikaz”, nie podnosząc sprzeciwu. Na siłę możemy powiedzieć, że plusem było, że nie skazał Stanisława Jankowskiego “Agatona”, na karę śmierci, ale że pozwolił Mu wejść w skład Biura Odbudowy Stolicy, jednakże zrobił to z przyczyn pragmatycznych, zdawał sobie sprawę, że były AK-owiec ma pojęcie a ważne było, żeby Warszawę odbudowywali ludzie, którzy mają jakieś pojęcie. Trudno żeby zabić wszystkich, którzy uchodzą za specjalistów, generała Jana Mazurkiewicza “Radosława” również ocalił, gdyż był Mu potrzebny. Historycy twierdzą, że proces wprowadzania stalinizmu w Polsce, jeśli porównamy z Czechosłowacją był w miarę łagodny, jednakże Stalin zdawał sobie sprawę, że Polacy są waleczni i nie chciał, by podziemie było liczniejsze, de facto i tak liczyło 160 tysięcy ludzi, którzy byli gotowi oddać życie za ideę wolnej, niepodległej, prozachodniej Polski. Bolesław Bierut według redaktorów “Gazety Wyborczej” był “Forrestem Gumpem” komunizmu. Rzeczywiście, możemy stwierdzić iż przed człowiekiem z małej, pod tarnobrzeskiej wioski powstała szansa, którą potrafił w doskonały sposób wykorzystać. Zapewne gdyby człowiek ten nie miał tyle szczęścia, byłby w cieniu Marcelego Nowotki pseud. “Stary”. Sytuacja polityczna wytworzyła się taka, że mógł zostać rządcą Polski z nadania Moskwy. Dużo dobrego w odkłamywaniu biografii Bolesława Bieruta uczynił Józef Światło, który przedstawił prawdziwą historię życia towarzysza “Tomasza”. Jedno nie ulega wątpliwości, triumwirat Hilary Minc- Bolesław Bierut- Jakub Berman, doprowadził do ruiny państwa, które gdyby było w sposób gospodarny rządzone, mogło być bogate, bo zawsze byliśmy zasobni w surowce naturalne. Szkopuł w tym, że gospodarka polska po II WŚ, służyła Moskwie, a nie polskiemu interesowi narodowemu.

Sprawdź również:

Bolesław Bierut

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

Dodaj komentarz jako pierwszy!