Lech Wałęsa

Jednym z ciekawszych polskich prezydentów był L. Wałęsa. Lech Wałęsa jest niekwestionowanym przywódcą, bohaterem z lat osiemdziesiątym. Jest człowiekiem – legendą, dzięki któremu o Polsce było głośno na całym świecie. To właśnie on – zwykły robotnik – zapoczątkował proces, który zakończył się wolnością Polski i Polaków, wprowadzeniem demokratycznych rządów i zapoczątkowaniem podobnych procesów w Europie Wschodniej. Jako człowiek niezwiązany z żadną partią, człowiek, który nie opowiadał się za żadną ideologią, mógł dokonać dużo więcej niż osoby związane z konkretnymi ugrupowaniami politycznymi. Swoją działalnością, uporem, wytrwałością w dążeniu do celu udowodnił, że stać go na wiele, że może wyprowadzić Polskę z chaosu bez rozlewu krwi, może ją zmienić. Nie wszystkim podobała się działalność Wałęsy, przez wielu był krytykowany. Nie zmienia to jednak faktu, że za swoją pracę otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.
L. Wałęsa jest postacią kontrowersyjną. Jego dzieciństwo nie należało do łatwych. Urodził się 29 września 1943 roku w Popowie, na Ziemi Dobrzyńskiej, w rodzinie rolniczej. Miał troje starszego rodzeństwa. Jego ojciec zmarł w 1945 roku, matka rok później wyszła za mąż za brata swojego zmarłego męża. Urodzili się kolejni bracia Lecha: Tadeusz. Zygmunt i Wojciech. Wałęsa nie był idealnym dzieckiem. Zdarzało się, że wagarował, palił papierosy. Po ukończeniu szkoły podstawowej młody Lech podjął naukę w zasadniczej Szkole Zawodowej w Lipnie. Uczył się mechanizacji rolnictwa. Po ukończeniu szkoły rozpoczął pracę w charakterze elektryka w Państwowym Ośrodku Maszynowym w pobliskim Lachocinie. Po dwóch latach od dnia rozpoczęcia pracy został powołany do wojska. W 1965 roku rozpoczął prace w POM- ie, w ośrodku w Leniach.
Stosunki z ojczymem układały się nie najlepiej, choć przyznaje, że starał się on pracować na utrzymanie rodziny. To i inne czynniki skłoniły Wałęsę do opuszczenia rodzinnej miejscowości. Postanowił wyjechać na Wybrzeże. W 1967 roku rozpoczął pracę w Stoczni Gdańskiej jako Elektry okrętowy. Wkrótce tez ożenił się. Kiedy narodził się jego pierwszy syn, rozpoczął się strajk w stoczni. Robotnicy protestowali przeciwko zbyt niskim płacom i podwyżkom cen żywności. W dzień wybuchu strajku Wałęsy nie było w stoczni. Wrócił do pracy kolejnego dnia. Delegacja robotników wraz z Wałęsą udała się do dyrektora. Domagali się zwolnienia zatrzymanych robotników, co jednak nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Wówczas strajkujący podzielili się na dwie grupy. Jedna z nich udała się na komendę policji, druga do siedziby partii. Na komendzie doszło do zamieszek, w których Wałęsę uznano za zdrajcę i szpiega. Później jednak wybierają go na delegata w spotkaniu z dyrekcją w Stoczni. Wchodzi w skład komitety strajkowego. 16 grudnia został aresztowany, zwolniono go cztery dni później, gdy Gierek doszedł do władzy. Po wydarzeniach grudniowych został inspektorem bhp z ramienia związków zawodowych. Przeprowadzane z nim są pierwsze wywiady. Działa aktywnie w opozycji. Ma kłopoty z utrzymaniem stałej pracy. Pracował przez jakiś czas w ZREMB – ie i Elektromontażu, jednak został zwolniony za próbę zorganizowania strajku. W sierpniu 1980 roku prowadzi strajk w Stoczni Gdańskiej, jednak bardzo szybo strajk ten przechodzi załamanie. Wałęsa ogłosił wówczas strajk solidarnościowy. Zawiązał się także Komitet Strajkowy z siedzibą w Stoczni Gdańskiej. Trwał on 18 dni i przerodził się w wielką falę protestu, która groziła sparaliżowaniem gospodarki całego kraju. 31 sierpnia podpisano porozumienie pomiędzy MKS a Komisją Rządową. Wiąże się to z szybkim rozwojem kariery L. Wałęsy. W latach 1980 – 1981 stał on przez 16 miesięcy na czele Niezależnego Związku Zawodowego „Solidarność”, spotyka się z przedstawicielami władzy, jeździ za granicę. Spotyka się także z Glempem i Jaruzelskim, bierze udział w obradach Komisji Krajowej NZSS „Solidarność” w Stoczni Gdańskiej. 13 grudnia został przewieziony samolotem do Warszawy i przetrzymywany w willach rządowych. Dawano mu do rozumienia, że jest liczącym się politykiem, którego tylko przez jakiś czas trzeba izolować. W listopadzie 1982 roku wysłał list do Jaruzelskiego z propozycją spotkania. Do Arłamowa przyjechał jednak Kiszczak, który zwalnia go z internowania. Po zwolnieniu spotkał się z kardynałem Glempem, nadal spotykał się przedstawicielami państw europejskich. 5 października 1983 Wałęsa otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla. Wałęsa otrzymuje liczne telegramy z całego świata. Depesze przysyłają laureaci nagrody Nobla z poprzednich lat od związków zawodowych z różnych krajów, od polityków, artystów, działaczy na rzecz pokoju i wolności, od prywatnych osób. Obliczono, że liczba listów, telegramów i kart pocztowych liczyła blisko 12 tysięcy, Jedną z nich napisał papież.
Wkrótce do Wałęsy przyjechali przedstawiciele ambasady norweskiej i komitetu noblowskiego z oficjalnymi dokumentami. Spotkali się z Wałęsą na plebani św. Brygidy, gdzie podjęto wstępne ustalenia. Wałęsa zdecydował, że nie pojedzie osobiście odebrać nagrody. Stwierdził, że n