Destalinizacja

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Destalinizacja, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Sebastian Pawełczyk
Czytaj więcej

Po śmierci Włodzimierza Iljcza Lenina w 1924 r. doszło do walki o władzę w Rosji Sowieckiej. Józef Stalin okazał się najbardziej skuteczny, pokonał Lwa Trockiego, Nikołaja Bucharina i innych. Gruzin wprowadził kult jednostki, przemilczał leninowski list do zjazdu, kazał napisać historię na nowo, przejął spuściznę po Uljanowie. Dżugaszwili umacniał swoją pozycję, w czym pomogło wygranie II Wojny Światowej, stworzenie radzieckiej bomby atomowej. Stalin był przedstawiany jako nauczyciel postępowej ludzkości, wielki językoznawca, słońce narodów. Politycy wchodzący w skład Kominternu chwalili dyktatora, w skład wchodzili politycy wielu państw, Bułgarzy, Niemcy. Komintern rozwiązano w 1943 roku, by nie drażnić Brytyjczyków i Amerykanów. Po zakończeniu II Wojny Światowej powołano do życia Kominform. Stalin przedstawiany był jako mądry i gospodarny wódz, lecz do czasu. W 1953 roku przywódca umiera w daczy w Kuncewie. Obywatele 'Kraju Rad’ czują ulgę, równocześnie są tym faktem zaniepokojeni. Tyran, który przeprowadzał krwawe czystki, wymordował wielu ideowych komunistów sowieckich, polskich już nie będzie nikogo terroryzował. Polina Żemczużyna, żona prominentnego działacza Mołotowa też była aresztowana, Stalin zamordował pośrednio własną małżonkę Nadieżdę Allulijewą, nie robił nic, gdy jego syn Jakow Dżugaszwili dostał się do niemieckiej niewoli. Stalin potrafił wejść w pakt z Adolfem Hitlerem, byleby tylko wzmocnić swą władzę. W żaden sposób nie przeszkadzał mu pakt antykominternowski. W Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich do 1953 roku był ziemskim bogiem. W państwach podległych ZSRR po II WŚ również był w ten sposób traktowany. Po śmierci dyktatora ster rządów przejmuje Ławrientij Beria, postanawia zreformować 'Kraj Rad’ w ramach 'stu dni’. Nikita Chruszczow, Łazar Kaganowicz, Kliment Woroszyłow i cała reszta aparatu władzy nie pozwala mu przeprowadzić tych reform, potajemnie go więzi i skazuje na śmierć. Elita partyjna wie, że ma krew na rękach, Anastas Mikojan, który uchylał się od terroru, też ma dłonie pomazane. Bolszewicy nie wiedzą chwilowo co robić, w jaki sposób dalej żyć, kiedy wódz, który był wszechmocny, już nie żyje, wokół czego budować dalej komunizm. Proces, który zainicjował Beria, musiał się toczyć, ludzie wyszli z łagrów i zaczęli zadawać trudne pytania, domagać się wyjaśnienia, dlaczego niby dobry wódz doprowadził do tragedii tak wielu ludzi, zniszczył tak wiele życiorysów często oddanych partii ludzi. Na przykładzie Polski możemy podać przykłady wiernych bolszewików, na których Kreml wydał wyrok śmierci. Takimi ludźmi byli m.in. Tomasz Dąbal i Saul Amsterdamski. Czerwony terror zmiótł ich z powierzchni ziemi. Kult jednostki Stalina był tak zaawansowany, że Bolesław Bierut do końca swych dni wierzył w to, że ci komuniści gdzieś żyją na

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!