David Lloyd George

David Lloyd George był pierwszym hrabią Lloyd-George z Dwyfor. Był on również był walijskim mężem stanu i politykiem Partii Liberalnej. W latach 1916-1922 pełnił on funkcję premiera Wielkiej Brytanii. Był on ostatnim liberałem, który sprawował tę funkcję. Jego poparcie jednak wraz z trwaniem kadencji coraz bardziej pochodziło od konserwatystów, którzy ostatecznie go porzucili.
Lloyd George przyszedł na świat 17 stycznia 1863 roku w Chorlton-on-Medlock w Manchesterze. Pierwszym językiem jakim zaczął się posługiwać był język walijski. Język ten był jego pierwszym przed angielskim, ponieważ jego rodzice byli walijczykami. Od około 3 miesiąca życia wychowywał się w Walii. Najpierw krótko mieszkał z rodzicami w Pembrokeshire, a następnie w Llanystumdwy w Carnarvonshire. Lloyd George jest jak dotąd jedynym brytyjskim premierem, który był Walijczykiem i posługiwał się angielskim jako drugim językiem. Gdy chłopiec miał roczek zmarł jego ojciec i odtąd wychowywany był przez matkę i jej brata. Wuj ten był szewcem. Był on również zagorzałym liberałem i baptystą. To właśnie te dwie jego cechy wywarły silny wpływ na Lloyd George’a. Ten sam wuj pomógł następnie chłopcu rozpocząć karierę adwokata po ukończeniu przez niego szkoły. Wtedy to również Lloyd George stał się aktywny w lokalnej polityce. Zyskał on wówczas reputację oratora i zwolennika walijskiej mieszanki radykalnego liberalizmu. Popierał on nonkonformizm i zniesienie kościoła anglikańskiego w Walii, równość robotników i dzierżawców rolnych oraz reformę własności ziemi. W 1890 roku nieznacznie wygrał wybory uzupełniające na posła do parlamentu z okręgu Caernarvon, na. Na tym to stanowisku posła pozostał przez kolejne 55 lat. Od 1905 roku Lloyd George służył również w gabinecie Henry’ego Campbella-Bannermana. Trzy lata później zaś Lloyd George został kanclerzem skarbu. W celu sfinansowania szeroko zakrojonych reform społecznych zaproponował w podatki od własności ziemskiej i wysokich dochodów. Zmiany te jednak zostały odrzucone przez Izbę Lordów. W czasie trwania I wojny światowej kanclerz Lloyd George wzmocnił finanse kraju i zawarł porozumienia ze związkami zawodowymi w celu utrzymania produkcji. W 1915 roku Lloyd George został ministrem ds. amunicji i szybko zwiększył jej produkcję. W kolejnym roku mianowano go sekretarzem stanu ds. wojny. Lloyd George był jednak sfrustrowany ograniczoną władzą i starciami z wojskowymi w kwestii strategii wojennych. Wśród impasu na froncie zachodnim osłabło zaufanie do premiera Asquitha, który został zmuszony do rezygnacji w grudniu 1916 roku. Na stanowisku