Utworzenie Legionów Polskich we Włoszech

Utworzenie Legionów Polskich we Włoszech

Informacje
Legiony Polskie we Włoszech – były to polskie formacje wojskowe, utworzone na terenie współczesnych Włoch. Ich celem była walka o niepodległość Polski. Oprócz walk o swój kraj, walczyły także u boku wojsk francuskich i włoskich w latach 1797–1807. Ich pomysłodawcą był Jan Henryk Dąbrowski. Jednak założycielami pozostali Francuzi w północnych Włochach. Te formacje wojskowe zostały utworzone 9 stycznia 1797 roku, a ich głównym przywódcą nie był kto inny jak gen. Dąbrowski. Czego pewnie nikt się nie spodziewał, napisana pieśń dla Legionów przez Józefa Wybickiego, w roku ich założenia, 130 lat później stała się hymnem narodowym Polski (Mazurek Dąbrowskiego – na cześć przywódcy Legionów). Likwidacja Polskich Legionów miała miejsce w 1807 roku (łącznie działały przez 10 lat), gdy w Legionach zostało bardzo mało ludzi, a inicjatywa z nimi związana upadła. W czasie całego działania tej organizacji, uczestniczyło w niej ok. 35 tys. żołnierzy, a zmarło z nich aż ok. 20 tys. walczących.

Włochy
Włochy (inaczej Republika Włoska) – obecnie niepodległe państwo położone w Europie Południowej, na Półwyspie Apenińskim. W 1861 roku nastąpiło tzw. zjednoczenie Włoch, czyli działanie polegające na jednoczeniu państw Półwyspu Apenińskiego pod władzą dawnego Królestwa Sardynii. Podczas II wojny światowej krajem tym rządził jeden z okrutniejszych dyktatorów – Benito Mussolini, który współpracował z Hitlerem, siejąc zniszczenie i zagładę. Spowodował wielki głód w kraju i duże represje na ludziach. Obecnie Włochy są członkiem UE (Unii Europejskiej), a także wielu innych organizacji, m.in. Nato i G7. Stolicą tego kraju jest Rzym. Prezydentem natomiast jest Sergio Mattarella. Kraj ten dysponuje powierzchnią o wielkości 302 072,84 km2, co daje mu 71. pozycję na świecie pod względem wielkości państwa. Liczba ludności natomiast wynosi 60 483 973, co powoduje, że gęstość zaludnienia wynosi 200,23 osób na km2.

Historia
Gdy nastąpił III rozbiór Polski, wtedy żołnierze i oficerowie zaczęli emigrować z Polski do Włoch i Francji. To tam, dzięki wpływom Napoleona, Jan Henryk Dąbrowski podpisał 9 stycznia 1797 roku umowę z rządem Republiki Lombardzkiej o powstaniu Legionów Polskich. Współtwórcami tego pomysłu byli także: Karol Kniaziewicz (po powstaniu Legionów został drugim głównodowodzącym oddziałami Legionów), Józef Wybicki (napisał pieśń dla Legionów, która obecnie jest hymnem III Rzeczypospolitej Polskiej – Mazurka Dąbrowskiego) i Antoni Amilkar Kosiński (przyszły dowódca jednego z oddziałów Legionów). Mundury i sztandary, które otrzymywali żołnierze były podobne do polskich, tak samo jak wydawane komendy i stopnie wojskowe, które były polskie. Na szlifach widniał włoski napis: Ludzie wolni są braćmi. Na mundurach Polacy mieli przypięte trójkolorowe kokardy, które nawiązywały do rewolucji francuskiej. Wszystkich, którzy należeli do Legionów Polskich, Dąbrowski zapewnił, że kto będzie chciał, będzie miał obywatelstwo lombardzkie, razem z prawem powrotu do kraju, gdy Lombardia zostanie wyzwolona. Już w maju tego samego roku do Legionów zgłosiło się ok. 7 tysięcy żołnierzy, którymi byli przeważnie Polacy przebywający na emigracji, a także polscy dezerterzy i jeńcy z armii austriackiej (6 tys. Polaków), wcielonych do niej uprzednio i zmuszanych do walki z Francuzami, pod karą śmierci. Legiony Polskie podzielono na dwie legie po trzy bataliony każda. W każdym batalionie było 10 kompanii, a w tym: 8 fizylierskich, 1 grenadierska, 1 strzelecka. W każdej z nich było po 125 żołnierzy. Pierwszą legią dowodził gen. Józef Wielhorski, natomiast drugą gen. Franciszek Rymkiewicz. Dąbrowski chcąc jak najlepiej wyszkolić swoich żołnierzy, wprowadził nowoczesny system dowodzenia, wzorując się na francuskim dowództwie. Zmiany były dość duże: zniesienie kar cielesnych, możliwość awansu również dla żołnierzy bez szlacheckiego pochodzenia, obowiązkowa nauka czytania i pisania, a także pogłębianie wiedzy z historii Polski.

Polski korpus posiłkowy Republiki Cisalpińskiej
Niedługo po rozpoczęciu działalności, Legiony zaczęły walczyć u boku Napoleona. Ich pierwszą walką była Bitwa pod Rimini, Weroną i nad jeziorem Garda w 1797 roku, przeciwko zbuntowanemu ludowi włoskiemu. Tego samego roku, gdy zostaje zawarty pokój z Austrią, Legiony zostają przistoczone w Korpus Posiłkowy Republiki Cisalpińskiej. Wtedy część żołnierzy zostaje wysłana do Rzymu, gdzie niedługo później Francji udaje się obali rządy papieskie. Rok później (listopad 1798) te same wojska zostały użyte do obrony Republiki Rzymskiej. Niecały miesiąc później oddziały dowodzone przez Karola Kniaziewicza przyczyniają się
do zwycięstwa Francuzów pod Civita Castellana. Niedługo potem biorą udział w ofensywie republikanów na Królestwo Nea