Jadwiga I Jagiełło

Data narodzin Jadwigi Andegaweńskiej nie jest znana, nie spisano aktu jej narodzin, na próżno szukać potwierdzonej daty urodzin Jadwigi. Jej rodzicami byli Ludwik Węgierki, władca Węgier i Polsk, oraz Elżbieta Łokietkówna.

Jan Długosz miał dowieść, że córka węgierskiej pary królewskiej przyszła na świat w 1371 roku, choć nie była to prawdziwa informacja, w tym roku przyszła na świat Maria Andegaweńska, a sama Jadwiga urodziła się ponoć w 1373 roku, czyli dwa lata po starszej siostrze. Dwór nie przejął się przyjściem na świat dziewczynki, ponieważ czekali na męskiego potomka, a nie na kolejną córkę. Datę narodzin dziedzica tronu na pewno zanotowanoby. Miejsce urodzenia także nie jest znane, choć sugeruje się zamek wyszehradzki, albo zamek w Budzie.

Jadwiga otrzymała imię na cześć Jadwigi Śląskiej, ale z epoki Andegawenki imię to zapisywano jako: Hedviga, Hedvigis, ale także Adviga.

Jadwigę cechowała wyjątkowa uroda, jej wzrost był nieprzeciętny, mierzyła sto osiemdziesiąt centymetrów wzrostu, co dodawało piękności majestatu. Jej oczy wydawały się niestandardowo duże, a nos prosty i dość długi. Pod nosem widniały drobne, blade usta, a na polikach niekiedy widniały rumieńce. Cerę także dostała od losu niczego sobie, ponieważ cieszyła się gładką skórą, jej blond włosy były gęste i grube, wcale nie brązowe, jak myślą niektórzy. Była jedną z najpiękniejszych kobiet średniowiecza.

Panienka, pomimo marnych szans na sukcesy, nie została potraktowana po macoszemu. Ludwik Węgierski zadbał, aby córka odebrała staranne wykształcenie, co było dobrym pomysłem, ponieważ wykazywała się inteligencją. Szybko przyswajała nauki, władała ośmioma językami, lubowała się w literaturze, spędzała nad lekturami długie godziny. Doskonale znała zasady etykiety, przez co odnalazła się na dworze. Nie wykazywała niezręczności społecznej, dobrze prowadziła dialogi z rozmówcami.

Panienkę zaręczono z Wilhelmem Habsburgiem, księcia Austriackiego, lecz do zawarcia związku małżeńskiego nie doszło. Pomysłodawczynią takiego małżeństwa była Elżbieta Łokietkówna, babka dziewczyny. Para miała wychowywać się wspólnie, ale po śmierci Katarzyny, siostry Jadwigi, plany się pozmieniały, a sama Elżbieta zmieniła zdanie, już nie widziała młodych razem.

Król Ludwik zrozumiał, że prawdopodobnie po narodzinach Jadwigi nie doczeka się już żadnego potomka, w tym nie doczeka się syna. Musiał więc poszukać sposobu, aby tron pozostał w rodzinie. Nie chciał, aby tron polski lub węgierski pożegnały się z dynastią, więc podzielił trony, na każdym z nich znaleźć się miała inna córka. Katarzyna zm