Filip II Macedoński

Filip II Macedoński był królem królestwa Macedonii. Panował on tym królestwem od 359 roku przed naszą erą aż do jego zabójstwa dwadzieścia cztery lata później w 336 roku przed naszą erą. Filip III Macedoński był członkiem dynastii Argeadów królów macedońskich. Był on również trzecim synem króla Macedonii Amyntasa III oraz ojcem Aleksandra Wielkiego i Filipa III. Powstanie Macedonii, jej podbój oraz polityczne połączenia większości klasycznej Grecji za panowania Filipa II zostały osiągnięte częściowo dzięki jego reformie starożytnej macedońskiej armii. Ustanowił on bowiem falangę macedońską, która okazała się kluczowa dla zapewnienia zwycięstw na polu bitwy. Po pokonaniu greckich miast-państw, jakimi były Ateny i Teb w bitwie pod Chaeroneą w 338 roku przed naszą erą Filip II przewodził wysiłkom zmierzającym do utworzenia federacji państw greckich. Wysiłki te znane są jako Liga Koryncka, z Filipem II Macedońskim jako wybranym przywódcą i głównodowodzącym Grecji podczas planowanej inwazji na perskie imperium Achemenidów. Jednak jego zabójstwo przez królewskiego ochroniarza, Pauzaniasza z Orestis, doprowadziło do natychmiastowej sukcesji jego syna Aleksandra. To właśnie on w zastępstwie ojca dokonał inwazji na imperium Achemenidów.
Filip był najmłodszym synem króla Amyntasa III i Eurydyki I. Urodził się on około 382 roku przed naszą erą. W latach około 368-365 przed naszą erą przetrzymywany był jako zakładnik Ptolemeusza z Aloros W Tebach. Był on tam przetrzymywany po zabójstwie jego starszego brata Aleksandra II. Podczas pobytu w Tebach Filip otrzymał wojskowe i dyplomatyczne wykształcenie. W 364 roku przed naszą erą Filip powrócił do Macedonii. Pięć lat później zaś w 359 roku przed naszą erą drugi brat Filipa, król Perdikkas III, zginął w bitwie z Iliryjczykami. Wcześniej jednak wyznaczył on Filipa jako regenta dla swego niemowlęcego syna Amyntasa IV. Filipowi jednak udało się przejąć królestwo dla siebie. Umiejętności wojskowe Filipa i jego szeroka wizja Macedonii przyniosły mu wczesne sukcesy. Najpierw jednak musiał zaradzić niedoli macedońskiego terytorium, z którą borykał się rząd jego tronu. Sytuacja ta znacznie się pogorszyła po klęsce Macedonii z Ilirami. W walce tej zginął sam król Perdikkas. Pejończycy i Trakowie wówczas splądrowali i najechali wschodnie regiony Macedonii. W tym samym czasie Ateńczycy wylądowali w Metoni na wybrzeżu z kontyngentem pod wodzą macedońskiego pretendenta Argaeusa II. W 359 roku przed naszą erą Filip, posługując się dyplomacją, odepchnął obiecujących