August III Sas

August III Sas przyszedł na świat 17 października 1696 roku w Dreźnie jako syn Augusta II Mocnego oraz nieukoronowanej królowej Polski – Krystyny Eberhardyny Hohenzollernówny.

Augusta wychowano w wierze luterańskiej, co było wolą jego babki, która tego od chłopca wymagała. Matka Augusta, Krystyna Eberhardyna Hohenzollernówna, uważała katolicyzm za „rzymski obłęd”. Nie wyrzekła się swojego wyznania, więc nie doczekała się koronacji. Krystyna odebrała purytańskie wychowanie. August został wysłany na wycieczkę po Europie, co wtedy było częstym wyborem w wychowaniu dzieci z wyższych i majętnych sfer. Taka podróż ukazywała odmienne kultury i skutecznie poszerzała horyzonty. Wycieczka królewskiego syna objęła trasę przez Norymbergię, Frankfurt, Heidelberg oraz Bazyleę. Młodzieniec przebywając w Bolonii podjął decyzję o zmianie wyznania, od tego momentu utożsamiał się z wierzeniami katolickimi, co było wbrew życzeniom jego babki, Zofii Luizy Wirtemberskiej. Przez pięć lat trzymał to w tajemnicy ze względu na trudne czasy, sytuacja międzynarodowa wymagała zachowania najwyższej dyskrecji. W Kolonii usiłowano potrwać syna Augusta II Mocnego, co miało na celu osłabienie władzy króla, po czym tron powinien zająć Fryderyk August. Porwanie udaremniono, a sen Fryderyka się nie spełnił.

Królewicz zachorował na ospę w sierpniu 1716 roku, a następnie zatruł się grzybami.

August II Mocny, już gdy jego syn osiągał wiek zaledwie siedmiu lat, starał się o możliwość zawiązania związku małżeńskiego Augusta i wnuczki cesarza Leopolda I, Marii Józefy Habsburżanki. Do małżeństwa miało nie dojść, ponieważ August III Sas wtedy wyznał luteranizm, a arcyksiężniczka utożsamiała się z wierzeniami katolickimi. Po zmienieniu wyznania młodzieńca, 2 marca 1719 roku doszło do zaręczyn pary, a dwudziestego sierpniu odbyła się ceremonia ślubna. August miał szczęście co do małżonki, ponieważ los ofiarował mu inteligentną i ambitną kobietę, a nie żadną zarozumiałą i niemądrą panienkę. Wesele Augusta i Marii Józefy widniało na liście najwspanialszych barokowych imprez, a koszt przedsięwzięcia wyniósł cztery miliony talarów. Ze związku pary pojawiło się czternaścioro dzieci, które później wyszły doskonale za mąż, a Fryderyk Krystian był elektorem Saksonii w 1763 roku. Nie gorszy los spotkał Marię Amalię, ponieważ została żona króla Neapolu, Hiszpanii i Sycylii – Karola III Burbona. Maria Anna została żoną elektora bawarskiego, a Maria Józefa została delfiną Francji.

1 lutego 1733 roku zmarł August II Mocny. Przyczyną zgonu prawdopodobnie był jego hulaszczy tryb życia i sympatia do alkoholu, ponieważ zniszczyło to jego odporność. U władcy zdiagnozowano stopę cukrzycową, która dotyka 6-10% diabetyków. Przeprowadzono zabieg amputacji, lecz wdało się zakażenie, a król zmarł dotknięty Gangreną.

Po śmierci ojca, August III Sas zawarł przymierze z Austrią, które w zamian za poparcie w elekcji, przestrzegał sankcji pragmatycznej Karola VI Habsburga. Sankcja pragmatyczna polegała na tym, że żeński potomek może odziedziczyć tron, jeśli męskie linie zanikną. 22 maja 1733 roku Sejm podjął decyzję, że cudzoziemcy nie będą już mogli starać się Polski tron. 11 sierpnia Rosja zareagowała na tę informację zbrojnie i wyruszyło wojsko składające się z trzydziestu dwóch żołnierzy. 5 października stronnicy Augusta III Sasa ogłosili mężczyznę królem, a decyzję poparło 906 osób. Wybuchła bitwa o tron, a Stanisław Leszczyński uciekł do Prus Książęcych. Zmuszono mężczyznę do zrzeczenia się praw do tronu, a następnie Stanisław Leszczyński wyjechał do Francji. 25 listopada August III Sas wjechał uroczyście do Warszawy i dokonał wjazdu przez bramę tryumfalną, którą specjalnie wtedy wybudowano. Władca niespecjalnie interesował się sprawami Polski. Skupiał się na gromadzenie coraz większego majątku i zbierał dzieła sztuki, którą szczerze uwielbiał. W Polsce pojawiał się nieczęsto, uczestniczył w obradach sejmowych i podpisywał dekrety i dokumenty, a potem niezwłocznie wyjeżdżał opuszczając kraj. Nie rozbudowywał armii, nie interesował się militariami Rzeczpospolitej. Krążyła plotka, że monarcha uczynił ze strzelania do kotów i psów swoją pasję, choć historycy są zdania, że to akurat zwykłe pomówienie mające oczernić mężczyznę. Polscy poddani traktowali monarchę z nieufnością, a także niekrytą niechęcią. Władza królewska straciła na znaczeniu, państwem zajmowali się wytypowani politycy, choć nie można pominąć faktu, że za czasów panowania Augusta III Sasa, rozkwitała edukacja. Wreszcie edukacja w Polsce dorównywała standardom europejskim, co wykształciło wspaniałych ludzie średniowiecza.

Na ziemiach polskich panował pokój, a gospodarka prężnie się rozwijała. Ulice pokryły malownicze budynki zaprojektowane przez saskich architektów i artystów, choć państwo podzieliło się na niezależne miasteczka, które posiadały własne armie, a miasta łączyły jedynie granice Rzeczpospolitej. Niektóre magnackie armie przewyższały jakościowo armie królewskie, ponieważ te magnackie lepiej wyszkolono i wykwalifikowano. Państwo zostało sparaliżowane przez ciągłe awantury magnatów. Każdy chciał mieć większe wpływy, przez co ciężko było pogo