Włodzimierz Lenin

Wódz Wielkiej Rewolucji Październikowej przyszedł na świat 22 IV 1870 r., w Symbirsku. Chłopak rozwija się prawidłowo, rodzina, w której się chowa zapewnia mu potrzebną miłość. Szokiem dla Włodzimierza jest powieszenie brata, Aleksandra, które nastąpiło 20 V 1887 r. Aleksander spiskował przeciwko carowi, dlatego też poniósł śmierć.
Dobrą książkę o Aleksandrze Uljanowie napisał Philip Pomper, nosi tytuł 'Brat Lenina’.
Możemy znaleźć wiele fragmentów, które opisują relacje oraz jaki wpływ na rodzinę, wywarła egzekucja.
Wołodia już wtedy wiedział, że również będzie spiskował przeciwko Imperatorowi, jednak nie przy pomocy ataków terrorystycznych.
Lenin był dzieckiem swojej epoki, udręczonej, mocno doświadczonej, okrutnej, ale i pełnej nadziei, że jutro będzie lepsze aniżeli dzisiaj. Włodzimierz łączył cechy radykalnych rewolucjonistów, którzy działali przed nim z tymi, które reprezentowali wielcy książęta moskiewscy. Polityk ten nigdy nie zastanawiał się, czy idea sprawiedliwości społecznej będzie do pogodzenia z dyktaturą proletariatu, można mniemać, że najwyższym priorytetem w jego przypadku było zdobycie władzy. Jego siła polegała na tym, że wierzył, iż ma do odegrania specjalną rolę w historii, była to wiara niezachwiana. Wołodia stworzył partię zawodowych rewolucjonistów, skrzydło bolszewickie, które wyrosło na bazie SDPRR właśnie takie było. Wielokrotnie wódz rewolucji, znacznie przewyższał swych partyjnych towarzyszy wiarą w ostateczny triumf rewolucji. W 1903 r. ostatecznie zarysowuje się podział na bolszewików i mienszewików, ma to miejsce podczas Zjazdu w Brukseli.
Włodzimierz działał zakulisowo, wiele lat spędził przed rewolucją w Szwajcarii, we Francji, bywał w Krakowie.
Drogę do kariery Lenina otworzył wybuch I Wojny Światowej. Przywódca bolszewików bierze udział w konferencji w Zimmerwaldzie, gdzie występuje jako pacyfista. Zapewne wtedy spodobał się stronie niemieckiej, która szukała sposobu na wyłączenie Imperium Rosyjskiego z I Wojny Światowej.
Włodzimierz był nadzieją na trwałe wyłączenie Rosji z wojny, dzięki funduszom otrzymanym przez stronę niemiecką przybył do Rosji, przeprowadzając przewrót.
W czasie, kiedy jeszcze żaden polityk bolszewicki nie wierzył, że partia obejmie całą władzę w kraju, Lenin wystąpił z bardzo odważnym referatem, którego postanowienia świat pozna jako tzw. tezy kwietniowe. Polityk ten wierzył, że rewolucja lutowa była jedynie prologiem do socjalistycznej, która doprowadzi bolszewików do władzy. Wszyscy inni, w tym Stalin, Kamieniew, Zinowiew, uważali, że są to postulaty nazbyt optymistyczne. Stalin i Kamieniew stali na stanowisku, że system dwuwładzy utrzyma się przez długi czas, Gieorgij Plechanow, ojciec rosyjskiego marksizmu twierdził, że program tez kwietniowych jest utopijny. Aleksandra Kołłontaj jako jedyna poparła tezy.
Siły antybolszewickie w tamtym czasie stały na stanowisku, że Lenin jest produktem wymyślonym przez Wilhelma II, czyli agenturą niemiecką w Rosji.
W 1917 r. następuje jeszcze kilka ważnych wydarzeń, m.in. fakt, że Lew Trocki opowiada się zdecydowanie po stronie bolszewików.
Partyjni koledzy Lenina już w lipcu starają się przejąć władzę w Rosji, co kończy się niepowodzeniem. Chodzi w tym przypadku o tzw. dni lipcowe.
Włodzimierz zaczyna się ukrywać a ster rządów chwyta Aleksander Kiereński.
Z perspektywy historii, polityk ten nie nadawał się do tego, by sprawować tak wielką władzę, zdecydowanie nie sprostał. Do władzy stara się dojść generał Ławr Korniłow.
Odpowiedzialność na swe barki bierze Lew Trocki, który staje na czele Rady Piotrogrodzkiej. Lew Trocki ogłasza przejęcie władzy przez bolszewików.
Dlaczego zwyciężyła wizja Lenina? Bolszewicy obiecali to, czego wszyscy najbardziej potrzebowali i pragnęli, czyli zakończenie wojny oraz chleb. Celem utrzymania władzy, bolszewicy szybko powołali WCzK. Bolszewicy od samego początku, odkąd tylko zdobyli władzę, nie byli lubiani przez Rosjan. Najlepszym dowodem na potwierdzenie stawianej przeze mnie tezy, niech będzie zamach na Lenina.
Dlaczego eksperyment leninowski się nie udał? Bolszewicy być może szli do władzy pod pięknymi hasłami, jednak szybko okazało się, że na krzywdzie innych nie można niczego zbudować. Mord na rodzinie carskiej nie świadczył o sile Lenina, wręcz przeciwnie, taki ruch pokazał, że bolszewicy obawiają się, by nie doszło do restauracji caratu. Lenin nie był tym, który przyniósł Rosjanom szczęście oraz dobrobyt.
Pokój w Brześciu Litewskim doprowadził do zakończenia wojny przez Rosjan.
Lenin był tym, który przywrócił w Rosji karę śmierci. Pierwsze lata po przewrocie bolszewickim wiązały się z fiaskiem komunizmu wojennego, okazało się, że należy wprowadzać NEP. Ważne rzeczy z tamtego okresu to również wojna domowa, powstrzymanie ekspansji Japończyków i Anglików, wojna z Polską.
Wydaje się, że Lenin zrobił więcej, niż od niego oczekiwano, gdyż utrzymał władzę.
Pierwsze lata po rewolucji to również wiara, że komunizm się rozprzestrzeni.
Hasła bolszewickie były chwytliwe, na tyle, że nawet w Polsce poszli za nimi x Eugeniusz Okoń oraz Tomasz Dąbal. Na obszarze dzisiejszych Niemiec pojawiła się Bawarska Republika Rad, była też Węgierska Republika Rad. Bolszewicy byli doskonałymi agitatorami, w Europie po I WŚ, gdzie ludzie nie znajdowali żadnej odpowiedzi, dlaczego dotyka ich ogrom bólu, cierpienia, dlaczego panuje bezrobocie, bolszewicy byli tymi, którzy tę nadzieję dawali, odpowiadali, dlaczego zaistniała taka, a nie inna sytuacja na mapie geopolitycznej.
Wszystkim użytkownikom portalu, polecam obejrzenie filmu pt. 'Czekista’, który porusza sytuację tuż po przewrocie bolszewickim. Polecam zwłaszcza w kontrze do książki 'Dziesięć dni, które wstrząsnęły światem’ Johna Reeda. Obecnie wielu ludzi czuje się zagubionymi, tak samo było przed stu laty, zapewne jeszcze bardziej. Człowiek przestraszony, a każdy z nas nosi w sobie zranienia, lęki może nosić tendencję do tego, by pójść za kimś, kto obieca mu lepsze życie. Leninizm właśnie z tej wiary wyrastał, dawał nadzieję, której nigdy nie zamierzał spełnić.
Nawet dzisiaj, leninizm budzi wśród niektórych pozytywne konotacje, zwłaszcza wśród tych, którzy nigdy nie doświadczyli na własnej skórze tego, czym on rzeczywiście był.
Pomnik Lenina w Gelsenkirchen może stanowić symbol tego resentymentu za marksizmem, za tą tęsknotą za lepszym światem.
Po zamachu na Lenina, dokonanym w Moskwie rozpoczyna się czerwony terror, powstają obozy koncentracyjne.
Włodzimierz Lenin odszedł szybko, dlatego też wśród swoich towarzyszy nie był wiązany z terrorem, który zaistniał za czasów stalinizmu.
Po 1918 r. mocno wierzono, że komunizm wyprze kapitalizm, że komunistyczne Niemcy w sojuszu z bolszewicką Rosją okażą się znacznie silniejsze, niż wszystkie państwa kapitalistyczne.
Bolszewicy zetknęli się z niezrozumieniem, o ile metody siłowe sprawdzały się w Rosji, o tyle też Węgry i Bawaria nie chciały w ten sposób przeprowadzać rewolucji.
Józef Stalin nie wziął się znikąd, był owocem leninizmu, jego dopełnieniem.
Rewolucja w Rosji udała się dzięki temu, że bolszewikom nie zadrżała ręka, kiedy dokonywali pacyfikacji wszystkich nieposłusznych.
Lew Trocki zdawał sobie sprawę, że łatwiej będzie przeprowadzać rewolucję w Azji niż w Europie, gdyż właśnie mentalność ludów Azji znacznie bardziej odpowiadała temu, co prezentował sobą leninizm.
Wojna w Afganistanie, która doprowadziła do upadku ZSRR, była powrotem do 'czystego’ leninizmu.
Lenin mocno wierzył, że rewolucja powiedzie się w Korei, dlatego też celem rozmów z tamtejszymi towarzyszami oddelegował Matyasa Rakosiego.
Co ciekawe, Rosjanie głodowali, jednak nigdy nie szczędzono środków finansowym dla organizacji wchodzących w skład Kominternu.
Towarzysze koreańscy sprawili Leninowi niemały zawód, pieniądze, które miały iść na rozwój rewolucji zostały spożytkowane, by prowadzić działania wojenne w Mandżurii.
Józef Stalin rozwijał leninizm, który zaczął być bardziej skonkrety