Władysław Gomułka

Robotnicy, a w zasadzie działacze partii robotniczych, którzy tworzyli zręby partii w Polsce często byli ludźmi ideowymi. Z pewnością, tacy byli twórcy I Międzynarodówki. Komunistyczna Partia Robotnicza Polski powstała na bazie PPS- u Lewicy oraz SDKPiL. Rodacy walczyli za Ojczyznę, podczas gdy marksiści o wyzwolenie klasowe, które było ważniejsze aniżeli odrodzenie kraju po 123 latach zaborów. Prekursorem KPRP był ponadto Związek Robotników Polskich, liderami ugrupowania byli Julian Marchlewski oraz Adolf Warszawski, słynący z tego, że nigdy nie umiał bronić interesów wobec Moskwy. SDKPiL był znany z tego, że w sposób doskonały, niemal w skali 1:1 realizował postulaty Programu Erfurckiego. Ważną postacią w SDKPiL był Leon Jogiches, który miał ambicję równe Józefowi Stalinowi. Ważną postacią w SDKPiL był Feliks Dzierżyński, który w wyniku pracy dla NKWD oraz WCzK pozbył się wszelkich oznak polskości. Wielu działaczy Komunistycznej Partii Polski wyszło z szeregów SDKPiL. Władysław Gomułka, który pochodzi z 1905 r. przed II Wojną Światową był mało znaczącym towarzyszem. Jan Gomułka, ojciec urodzonego w Krośnie towarzysza 'Wiesława’ był chłopem, pracującym na roli. Ojciec późniejszego I Sekretarza PZPR długi czas pracował w Stanach Zjednoczonych, by zarobić na byt swej powiększającej się rodziny. Emigracja do USA w tamtym okresie nie była niczym zaskakującym, Adam Humer, towarzysz partyjny Władysława Gomułki urodził się w Stanach Zjednoczonych, w New Jersey.
Komunizm stanowił dla tych towarzyszy szansę na poprawę bytu, zapewne wierzyli w to, że przyszłością świata jest właśnie bolszewizm.
Władysław Gomułka był zawsze pragmatyczny, nie wiązał poprawy swego losu z tym, że kraj odzyskał niepodległość, patrzył na pieniądze, które otrzymywał od rodziny ze Stanów.
Ojciec przyszłego pierwszego Sekretarza był działaczem PPSD.
Można powiedzieć, że 'Wiesław’ został wychowany w duchu socjalizmu, podobnie jak inna czołowa działaczka PPR- u, Wanda Wasilewska.
Władysław Gomułka jako młody mężczyzna bał się, że straci zatrudnienie, co sprowadzi na rodzinę ruinę finansową.
Młody Władysław Gomułka był związany z PPS-em, początkowo będąc politykiem lokalnym, bez szerszych ambicji politycznych.
Dlaczego Władysław Gomułka skierował swą uwagę w kierunku partii komunistycznej? Młodego chłopaka przede wszystkim zainteresował fakt, że komuniści działają nielegalnie.
Dla komunistów ważnym wydarzeniem był Zamach Majowy Józefa Piłsudskiego, który nastąpił w 1926 r.
Działacze komunistyczni poparli początkowo Marszałka, gdyż uznali, że reformy stanowią pierwszy krok do socjalizmu.
W latach 30. XX w., Józef Stalin, prowadząc procesy komunistów w akcie oskarżenia właśnie pisał, że marksiści ci sprzeniewierzyli się popełniając tzw. 'błąd majowy’.
Komuniści uznali Endeków za faszystów, dlatego chcąc odsunąć Romana Dmowskiego od władzy, poparli Józefa Piłsudskiego.
Polscy komuniści nie potrafili się obronić, gdyż obalona została teoria dwuetapowej rewolucji Nikołaja Bucharina. Czasami ciężko jest wyjść tak daleko do przodu, gdy wiele elementów jest niepewnych.
W tamtym czasie, Władysław Gomułka odciął się od PPS- u, idąc w kierunku partii komunistycznej.
Przez pewien czas po Zamachu Majowym, komuniści zyskali na popularności, której jednakże nie potrafili właściwie wykorzystać.
KPP była ugrupowaniem nietypowym, w jej szeregach znajdowało się wielu trockistów, luksemburgistów, byli również staliniści. Nic w tym dziwnego, że Józef Stalin, który miał awersję do inteligencji postanowił zlikwidować tę partię. W 1927 r. Władysław Gomułka poszedł do przodu, został sekretarzem w Zagłębiu Dąbrowskim.
Ważnym wydarzeniem dla Władysława, była chwila, kiedy poznał Zofię. Partnerka życiowa była już doświadczoną działaczką, która miała pokaźną kartotekę.
Władysław Gomułka dbał o interes robotniczy, walczyłby zarobki proletariatu stale rosły. Może właśnie przez ten fakt z czasem zyskał sporą popularność?
Co ciekawe, Wiesław nawoływał do tego by robotnicy tworzyli związki zawodowe. Może dlatego właśnie w 1956 r. robotnicy wiązali z tym towarzyszem tak wielkie nadzieje, rzeczywiście powszechnie uważano, że Władysław Gomułka przyniesie zdecydowaną zmianę na lepsze jutro.
O tow. 'Wiesławie’ w okresie przedwojennym tak naprawdę wiemy niewiele, sam o sobie mówił, że chciał działać w pełni legalnie, dlatego był człowiekiem PPS- Lewicy.
Czy Wiesław płacił składki członkowskie w KPP, tego nie wiemy?
W 1930 r. na świat przyszedł Ryszard, syn Gomułki.
W latach 30. Władysław Gomułka poświęcił się polityce, wiemy, że właśnie w tamtym okresie nawiązał kontakt z Moskwą.
Wiesław był rozczarowany tym, co ujrzał w Moskwie, był przekonany wcześniej, że buduje się nowe, lepsze, tymczasem Kraj Rad zdecydowanie go zawiódł.
W Moskwie, można było dostrzec, że wszystkie decyzje zapadają ponad głowami towarzyszy, którzy na co dzień rezydują w Polsce.
Władysław Gomułka przesiedział jakiś czas w więzieniach, jednakże kara ta nie wydawała się nazbyt surowa, gdyż z racji nogi, która nie chciała się goić, większość czasu przesiedział w więziennych szpitalach. W latach 30. Gomułka nie był jeszcze czołowym działaczem, jednakże na tyle znaczącym, że został wysłany na szkolenia do Moskwy.
W ZSRR, figurował pod nazwiskiem 'Stanisław Kowalski’, Moskwa domagała się, by w sposób dokładny opisał swe pochodzenie klasowe, a także dogłębnie spisał życiorys.
Władysław Gomułka przybył do Moskwy jako nieuświadomiony politycznie działacz, dlatego wielu rzeczy musiał nauczyć się przebywając w Kraju Rad.
W Moskwie wpojono Wiesławowi wrogie nastawienie do trockistów. Działacze, którzy mieli później odegrać ważną rolę w historii zostali wysłani do szkoły leninowskiej.
Wiesław kończąc szkołę leninowską w XI 1935 r., zdawał sobie sprawę, że musi nawiązać porozumienie z działaczami PPS-u.
Komuniści byli przygotowani, by wyjść do ludzi, do robotników i chłopów, celem nawoływania za organizacją frontów ludowych. Władze II RP nie wiedziały, że Wiesław przebywał w ZSRR, na całe jego szczęście, gdyż w innym przypadku poddany zostałby wielu nieprzyjemnościom. Partia w sposób ścisły określała, jak komuniści mają się zachowywać podczas pobytu w więzieniu.
Wiesław szczególnie źle znosił czas, kiedy musiał przebywać w ZK, na obszarze Rawicza. Władze więzienne były szczególnie źle nastawione wobec komunistów, którym nie chcieli dostarczać paczek.
Jako historykowi, trudno jest mi jednoznacznie ocenić, w jaki sposób Wiesław zachowywał się w latach 30. XX w., był działaczem komunistycznym, jednak w hierarchii partyjnej, nie znaczył w tamtym okresie wiele. Zapewne, gdyby nie czystka, którą przeprowadził Józef Stalin, nigdy nie zająłby czołowych pozycji.
Trudno jest w sposób jednoznaczny ocenić polityka, jeśli brakuje nam danych odnośnie do jego działalności w danej dekadzie.
Władysław Gomułka różnił się od pozostałych powojennych komunistów, tworzących zręby partii. Jako jedyny potrafił wyrażać swoje zdanie, przez co zresztą został internowany. Podczas II Wojny Światowej, Wiesław wyjechał na Wschód, na obszary, które znalazły się pod okupacją sowiecką. Gomułka udał się do Lwowa, gdyż jak uznał, właśnie na obszarze podległym pod ZSRR jest miejsce prawdziwego komunisty.
Władysław Gomułka oburzył się, że Sowieci nie dają Polakom praw do samostanowienia, właśnie dlatego różnił się od pozostałych towarzyszy partyjnych. Dlatego właśnie badamy tematykę fenomenu Władysława Gomułki, gdyż wydaje się, że jako jedyny chciał mieć wpływ na to, żeby Polska poszła własną drogą do socjalizmu, która w zasadniczy sposób będzie różniła się od tej wytyczonej przez Kraj Rad.
Władysław Gomułka w trakcie II WŚ pracował w Białymstoku oraz we Lwowie.
W dobie stalinizmu, polityk chwiejny, jakim był Wiesław nie mógł objąć pełni władzy, stawiano na twardogłowych, których liderem był Bolesław Bierut.
Trudno jednak powiedzieć, że czas, kiedy Wiesław uczył się w szkole leninowskiej nie wpłynął na jego późniejsze działania, z pewnością odcisnął na nim piętno, że już do końca pozostał pod wpływem Wielkiego Brata.
Władysław Gomułka nigdy nie był politykiem samodzielnym, gdyż nie było miejsca na to.
Edward Gierek stwierdził, że Wiesław też był politykiem krwawym. Oczywiście, mamy pewien sentyment do Gomułki, kiedy porównujemy go z Bierutem, jednak na tle innych polityków wypadał blado.
Władysław