Hitlerjugend

Hitlerjugend
Hitlerjugend była niemiecką organizacją młodzieżową. Miała charakter paramilitarny, czyli zorganizowana była na wzór wojskowy. Założona została przez NSDAP w 1926 roku. Najistotniejszym jej celem było przygotowanie zrzeszonej młodzieży do służby wojskowej oraz wpojenie jej ideologii nazistowskiej. Działała do 10 października 1945 roku.
NAZEWNICTWO.

Nazwę organizacji oficjalnie zapisuje się jako Hitler-Jugend, skraca się ją do formy HJ. Tłumaczy się ją dosłownie na język polski jako „Młodzież Hitlera”.
POWSTANIE ORGANIZACJI.

Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników, znana jako NSDAP, 8 marca 1922 roku utworzyła pierwszą organizację młodzieżową o charakterze nazistowskim. Nazwano ją Jugendbund der NSDAP. Nieoficjalnie partia ogłosiła powstanie Ligii Młodzieży 13 maja w monachijskiej piwiarni. Jej założycielem był Gustav Adolf Lenk. W tym samym roku powstała również grupa Jungsturm Adolf Hitler, czyli w tłumaczeniu na język polski „Młoda Burza Adolfa Hitlera”. Miała ona za zadanie szkolenie przyszłych członków Oddziałów Szturmowych.
W 1923 roku w wyniku puczu monachijskiego, zwanego również piwiarnianym, rozwiązano NSDAP, skazano Adolfa Hitlera na karę pięciu lat więzienia oraz rozwiązano organizacje nazistowskie, w tym również te młodzieżowe. Zakazano im działalności, mimo to grupy te nadal się rozwijały, tyle że w podziemiu. Pucz, który był próbą zamachu stanu na Rzeszę Niemiecką, zorganizowany był przez Adolfa Hitlera oraz generała Ericha Ludendorffa; w nocy z 8 na 9 listopada w Monachium przy użyciu bojówki Oddziałów Szturmowych NSDAP. Zakończył się on klęską zamachowców, a dla Młodzieżówki Hitlera pozornym zaprzestaniem działalności. Grupy organizowały się potajemnie, w szczególności przemianowany z Jugendbund w 1924 roku Wielkoniemiecki Ruch Młodzieżowy (z niemieckiego: Grossdeutsche Jugendbewegung). Gdy zakaz zniesiono, organizacja NSDAP 4 lipca 1926 roku oficjalnie przeobraziła się w Hitler – Jugend, Bund deutscher Arbeiterjugend, czyli „Młodzież Hitlera, Federacja Niemieckiej Młodzieży Robotniczej”. Włączono ją jako przybudówkę do Oddziałów Szturmowych. Jej pierwszym przewodniczącym został Kurt Gruber. Z powodu niezdecydowania Lenka wobec Hitlera oraz narastającego konfliktu organizacja przestała uznawać stowarzyszenie Lenka za swojego prekursora.
PRZYNALEŻNOŚĆ ORAZ ROZWÓJ ORGANIZACJI.

Do roku 1930 do Hitler- Jugend zwerbowano ponad 25000 chłopców czternastoletnich oraz starszych. W tym okresie, za sprawą przejęcia przywództwa nad Młodzieżą Rzeszy w partii nazistowskiej przez Baldura von Schirach’a, 30 października 1931 roku oraz zwiększeniem kwot przeznaczonych na rozwój organizacji, stworzono w jej strukturach dodatkowe sekcje:
Deutsches Jungvolk in der HJ, zrzeszającą chłopców w wieku od 10 do 14 lat;

Jungmädelbund in der HJ, do której przyjmowali dziewczynki w tym samym wieku;

dla dziewcząt w wieku od 14 do 18 lat, Mädelbund in der HJ (BDM), czyli Związek Dziewcząt Niemieckich. W późniejszym okresie wprowadzono również BDM-Werk Glaube und Schönheit, zwaną sekcją Wiara i Piękno. Przeznaczona była ona dla dziewcząt pomiędzy 17 a 21 rokiem życia, przy czym okres służby w BDM skrócono do ukończenia 17 lat. Schirach w 1933 roku, czyli w momencie objęcia władzy przez Hitlera, zdobył kontrolę nad wszystkimi organizacjami młodzieżowymi w kraju, część z nich zlikwidował, a pozostałe wcielił do Hitler-Jugend. 17 czerwca został mianowany na Jugendführer des Deutschen Reiches, czyli Przywódcę Młodzieżowego Cesarstwa Niemieckiego. Swoją funkcję pełnił do 1940 roku, kiedy to mianowano go na Gauleitera Wiednia. Przejmując obowiązki naczelnika okręgu, ustąpił miejsca przywódcy Hitler-Jugend Arturowi Axmann’owi.

CHARAKTER ORGANIZACJI ORAZ JEJ ZADANIA W OKRESIE DO ROZPOCZĘCIA DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ.

Partia nazistowska, wpajając młodym ludziom swoje przekonania, zmierzała do przejęcia władzy nad nimi oraz wszelkimi aspektami niemieckiego społeczeństwa. Adolf Hitler, chcąc wprowadzić w życie swoje plany odbudowania Niemiec po przegraniu pierwszej wojny światowej, wierzył, że to właśnie nazistowska młodzież jest kluczem do osiągnięcia celu. Z tego powodu zlecił pozbycie się konkurencji w formie zgrupowań o charakterze nienazistowskim. Gdy w 1933 roku przejął władzę w Rzeszy Niemieckiej, zlikwidowane bądź wcielone do Hitler-Jugend były już wszystkie. Wtedy wystarczyło już tylko rozwinąć proces indoktrynacji ideami narodowego socjalizmu. W 1936 roku została wprowadzona ustawa, która głosiła, że „cała niemiecka młodzież w Rzeszy jest zorganizowana w ramach Hitlerjugend”. Poprzez wykonanie tego ruchu, Hitlerjugend zawłaszczało sobie prawo do decydowania o wszystkich kwestiach związanych z młodzieżą. W marcu 1939 roku ogłoszono kolejną ustawę, która nakazywała wszystkim w wieku od 10 do 18 lat przyłączenie się do Hitler-Jugend. Tym, którzy się temu sprzeciwiali, reżim groził karami. NSDAP zamierzało wychowywać dzieci w myśl darwinizmu społecznego, rasizmu biologicznego oraz antysemityzmu. Organizacja przywłaszczyła sobie wiele z działań ruchu harcerskiego, który to zlikwidowano w 1935 roku. Nawet na przełomie 1933 i 1934 roku przywódcy organizacji zwrócili się do Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech, żądając by polscy harcerze wstąpili do Hitler-Jugend w roli „autonomicznej grupy mniejszościowej”. Choć Związkowi Harcerstwa grożono w razie odmowy rozwiązaniem harcerstwa polskiego na terenach Niemiec, to on i tak kilkakrotnie odmawiał. Początkowo w HJ dzieci skupiały się na biwakowaniu czy pieszych wędrówkach, by z czasem przejąć styl bardziej militarny. Chłopcy brali udział w szkoleniach z musztry, ćwiczyli strzelectwo, pokonywali tory na kursach szturmowych. Oprócz wpajania im hitlerowskiej ideologii, szkolono ich na żołnierzy, duży nacisk kładziono na ćwiczenia fizyczne. Uczono ich, że to kraj i idea są najważniejsze. Wpajano, że największym honorem jest ofiarowanie dla nich swojego życia. Mieli być odporni na ból i bezwzględni w dążeniu do celów, które wyznaczą im dowódcy. Członkowie Hitlerjugend promowali kult rasy germańskiej jako zdrowej i silnej, mieli również za zadanie rozbicie tradycyjnych struktur państwowych, na przykład poprzez rozbijanie grup kościelnych, szpiegowanie na zajęciach religii, donoszenie. Zajmowali się również propagowaniem idei bezklasowości. Młodzież przede wszystkim uczono o wyższości aryjczyków nad pozostałymi oraz o niższości Żydów oraz Słowian, których mieli traktować jak podludzi. Dziewczęta przygotowywano do roli żon oraz matek. Ich głównym zadaniem było spełnienie się w macierzyństwie i małżeństwie, miały przejąć rolę strażniczek cnót domowych, dziedzictwa oraz kapłanek rodzin i narodu. Zajęcia sportowe im przeznaczone w BDM nie opierały się na konkurowaniu i nie były sportami indywidualnymi. Miały one uczuć współpracy, dlatego uczono je sportów grupowych i synchronicznych oraz gimnastyki. Dziewczęta uczyły się także na zajęciach praktycznych tego, jak opiekować się rodziną, zajmować domem, gotować czy szyć. Odbywały również podstawowe szkolenie pielęgniarskie. Członkowie Hitlerjugend często brali udział w wiecach i marszach organizowanych przez NSDAP. Co roku brali udział w największym wiecu w Norymberdze. W filmie autorstwa Leni Riefenstahl pod tytułem „Triumf woli” widać jak Hitler podczas wiecu w 1934 roku przemawia do młodych członków i ich pozdrawia. Poza tym młodzież pracowała latem na roli, skąd zrobione zdjęcia służyły w ramach propagandy. Organizowali również różne akcje, na przykład pomocy żniwnej czy zimowej oraz zbiórki złomu i odzieży używanej.
HITLER-JUGEND PODCZAS DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ.

Gdy Artur Axmann w 1940 przejął przewodnictwo nad organizacją, rozpoczął proces jej przemiany w wojskowe siły pomocnicze. Chciano, by przejęły one część zadań dotychczas zarezerwowanych dla armii. Młodzież między innymi rozpoczęła działalność w brygadach str