Legion nazywany również legią, stanowi najistotniejszą jednostkę rzymskiej armii. Główny trzon, złożony był z ciężkozbrojnej piechoty. Można przyrównać legion do współczesnej dywizji. Legion pochodzi od słowa 'legio’, które oznacza 'pobór’. Znakiem legionu był orzeł srebrny, który znajdował się na drzewcu, na płacie sukna wraz z numerem.
Legion dzielił się na manipuły oraz na centurie, legioniści walczyli podzieleni na kohorty.
Co ciekawe, wolność religijna wśród legionistów była duża, mogli być oni zarówno rzymskimi katolikami, jak i wyznawcami kultów lokalnych oraz różnych, egzotycznych religii Wschodu.
Rzymscy legioniści byli niscy, przeciętny ich wzrost to 162 cm., co należy poczytywać za swego rodzaju defekt. Germanowie oraz Galowie byli znacznie wyżsi, ponadto byli też bardziej sprawni oraz szybsi.
Posiłki, które spożywali rzymscy Legioniści oparte były na pszenicy, jęczmień był pomijany w diecie rzymskiej, uważany za 'dobry dla Greków’.
Legioniści posługiwali się ciężką włucznią, oszczepem, który był w stanie w szeregach wroga doprowadzić do znacznych uszkodzeń, był w stanie przebić tarczę oraz pancerz
Szyk obronny, który stosowali legioniści określany był terminem 'testudo’, chodzi w nim o to, że przypominał on ustawienie żółwi, doskonale się sprawdzał w sytuacjach, kiedy to wrogowie stosowali ostrzelanie.
Legioniści mieli swój obóz, który określany był jako 'castra Romana’, bądź też 'castra Romanorum’. Obóz ten był warowny, opracowany wg ściśle obmyślanego planu.
Koniec potęgi legionistów rzymskich, zaczął nastawać w III w.n.e.
W swoich dziełach, Legiony Rzymskie brały udział w wielu ważnych bitwach, zacznę od tej pod Sentinum, która miała miejsce w 295 r.pn.e. Liwiusz przekazał, że ceną za zwycięstwo Legionów w tym starciu, było 'devotio’, czyli rytualne poświęcenie się wodza. Bitwę tę wspomniany historyk opisuje w ’ Ab Urbe condita libri’.
Ważną bitwą, była ta odbyta w 197 r.pn.e. pod Kynoskefalaj, w Tesalii, gdzie udało się skutecznie pokonać armię macedońską.
Kolejnym istotnym starciem, było, to które odbyło się w 190 r.p.n.e. pod Magnezją, gdzie Legioniście bezsprzecznie udowodnili, że są najpotężniejsi w całym regionie.
Co ciekawe, w III w.n.e., kiedy to Armia Rzymska zaczęła upadać, wtedy też ku upadkowi zaczęło chylić się państwo. Okazało się, że wpływ germanizacji oraz utrata wartości bojowej Legionów, poskutkowało też tym, że państwo nie podołało.
Wracając jednak do bitwy pod Magnezją w 190 r.pn.e., dowódcą sił rzymskich był w niej Lucjusz Korneliusz Scypion Azjatycki, który był młodszym bratem Scypiona Afrykańskiego Starszego. Scypion Afrykański, którego historia poznała jako wielkiego zw
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
wycięzcę spod Zamy, pełnił w tej bitwie rolę doradczą.
Kolejna ważna bitwa miała miejsce w 102 r.pn.e., kiedy to doszło do starcia pod Aquae Sextiae. Gajusz Mariusz poprowadził Rzymian do wielkiego zwycięstwa nad wojskami Teutonów.
30 VII 101 r.p.n.e., doszło do bitwy pod Vercellae, kiedy to klęskę ponieśli Germanie. Rzymianie dysponowali legionami oraz auxillia, które były oddziałami pomocniczymi względem Legionów. W ich skład, głównie wchodziła jazda oraz łucznicy. Dowódcami pod Vercellae byli Gajusz Mariusz oraz Kwintus Lutacjusz Katullus. Zwycięstwo odniesione nad Cymbrami ani przez moment nie podlegało dyskusji, warto zaznaczyć, że przeciwnicy dowodzeni przez Boiorixa, byli w zdecydowanej przewadze, jednak straty zadane przez Rzymian były co najmniej 9000% większe. Razem zginęło 1000 Legionistów wraz z Auxillia, podczas kiedy strata doznana przez przeciwnika to co najmniej 90000 ludzi.
Kolejną ważną bitwą, stoczoną przez Legionistów, była pod Watling Street, miała miejsce w 61 r.n.e. Siły brytyjskie były przeważające, jednak mały oddział rzymski bez problemu poradził sobie. Bitwa ta stanowiła kulminacyjny punkt powstania Boudiki. Rzymianie stracili 400 żołnierzy, ponadto 400 rannych, podczas kiedy przeciwnik odniósł straty w wysokości 80000 ludzi.
Bitwa w Lesie Teutoborskim, która miała miejsce w 9 r.n.e., była istotna, gdyż wtedy legioniści ponieśli porażkę. W ten sposób, po bitwie utworzono granicę wzdłuż Renu, natomiast niemieccy nacjonaliści w XIX w.n.e. odwoływali się nader często do tego starcia, szukając w ten sposób inspiracji do rozwoju nacjonalizmu. Siły Warusa składały się z trzech legionów, które poniosły klęskę, zwycięzcą okazał się Arminius, na kanwie jego nazwiska powstał z czasem klub piłkarski niemieckiej Bundesligi, mianowicie Arminia Bielefeld.
Cesarz Oktawian August, kiedy dowiedział się o porażce swego dowódcy wypowiedział słynne słowa, mianowicie 'Quinctili Vare, legiones redde!’.
Rzymianie okazali się przesądni, dlatego też nigdy więcej Legiony Rzymskie nie nosiły numeracji tych, które w walce poległy, mianowicie XVII, XVIII i XIX.
Bitwa w Lesie Teutoborskim, uważana jest za najbardziej haniebną w dziejach Rzymu. Po tym starciu, Cesarz Oktawian, mógł całkowicie zapomnieć o prowadzeniu ekspansji na północny- wschód. Arminiusz sztuki wojennej uczył się od Rzymian, którzy uważali go za zromanizowanego arystokratę barbarzyńskiego.
Z całego serca polecam film 'Ostatni Legion’, w którym wystąpił m.in. Colin Firth jako Aureliusz. Thomas Sangster wystąpił jako Romulus, obalony przez Odoakra, ostatni rzymski cesarz, pogrążony w wojnach domowych. Film ten nie jest sensu stricto historyczny, nawiązuje do legend arturiańskich, mimo wszystko został wysoko oceniony i jest wart obejrzenia, do czego zachęcam.
Dodaj komentarz jako pierwszy!