Koronacja Kazimierza Wielkiego
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Kazimierz Wielki przyszedł na świat 30 kwietnia 1310 roku w Kowalu.
Rodzicami mężczyzny była para królewska: Władysław Łokietek oraz Jadwiga Kaliska. Po śmierci ojca był jedynym dziedzicem tronu, choć urodził się jako najmłodsze dziecko Jadwigi Kaliskiej i Władysława Łokietka. Tym sposobem stał się już ostatnim Piastem, który zasiadł na tronie, ponieważ po nim panował już Ludwik I Węgierski, który wywodził się z dynastii Andegawenów.
Kazimierz III Wielki poślubił litewską księżniczkę – Aldonę Giedyminównę. Małżeństwo miało na celu wzmocnienie sojuszu Polski z Wielkim Księstwem Litewskim. Przed zawiązaniem związku małżeńskiego księżniczka przyjęła chrzest, podczas którego przyjęła imię Anna.
25 kwietnia 1333 roku odbyła się ceremonia koronacyjna pary. Miejscem koronacji był Wawel. Matka Kazimierza stanowczo sprzeciwiała się jej koronacji, nie potrafiła zaakceptować małżonki syna. Jadwiga pragnęła być jedyną królową, nie chciała odsunąć się w cień, lecz za namową syna odeszła do klasztoru klarysek w Nowym Sączu.
Początkowo syn Władysława Łokietka pragnął być koronowany podczas Wielkanocy. Rozmowy z Krzyżakami coraz bardziej odkładały ceremonię w czasie, więc wybrano ostatecznie datę 25 kwietnia, czyli trzecią niedzielę miesiąca, czyli niedzielę radosną.
Aktu koronacji dokonał arcybiskup gnieźnieński w obecności wspaniałego towarzystwa książąt i wysoko postawionych duchownych.
Dzień ceremonii koronacyjnej był także dniem przedłużającym sojusz z Krzyżakami. Nowy monarcha nie spędzał dni na samych przyjemnościach lub biesiadach. Król, zasiadając na tronie, zastał nieciekawą sytuację polityczną. Pomorze gdańskie należało do Krzyżaków, a Śląsk był czeskim lennem, Mazowsze również nie należało do ziem polskich, ponieważ w tym czasie było osobnym księstwem, jego polityka nie zawsze wiązała się z polityką prowadzoną w Polsce. Król musiał uważać na koronę, ponieważ o rządy w Polsce starały się inne dynastie, które zabiegały o względy u samego papieża. Papież w tamtym okresie był niezwykle wpływową osobą i niekiedy od niego zależał wybór monarchy w danym państwie, które pragnie cieszyć się względami Watykanu. Dynastia Luksemburgów ostrzyła zęby na panowanie na ziemiach polskich i stale spiskowała przeciwko Kazimierzowi, który przecież niedawno objął rządy.
Król usiłował unikać wojen, choć wiązały się z tym problemy, ponieważ słabo radził sobie z dynastią Luksemburgów, a zaraz do nich dołączyła familia Wittelsbachów. Kazimierz zdawał sobie sprawę, że nie wygra wojny toczą
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!