Stanisław Szczęsny Potocki

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!

Kliknij

i ucz się szybciej!

Opiekun merytoryczny: Sebastian Pawełczyk

Stanisław Szczęsny Potocki herbu Pilawa
Stanisław Szczęsny urodził się w 1751 roku w Tartakowie bądź Krystynopolu. Oba miejsca są równie prawdopodobne. Zmarł 14 marca 1805 roku w Tulczynie.
Stanisław Szczęsny był polskim wolnomularze, politykiem o orientacji prorosyjskiej. W latach 1782-1788 pełnił funkcję wojewody ruskiego, a w latach 1784-1792 był generałem lejtnantem wojsk koronnych.
Komenderował Dywizją Ukraińską i Podolską. Był dyplomatą i poetą.
W latach 1783-1792 był członkiem Komisji Edukacji Narodowej.
W latach 1788-1792 generał artylerii koronnej.
W 1792 roku był marszałkiem konfederacji targowickiej w Koronie.
Był rosyjskim general-en-chef od 1797 roku.
W latach 1774-1780 pełnił urząd dworski chorążego wielkiego koronnego.
W latach 1767-1782 był starostą bełskim.
W 1785 roku był starostą Lityńskim.
Został skazany na infamię, czyli utratę czci i dobrego imienia.
Stanisław Szczęsny za życia używał tytułu hrabi, mimo że nigdy nie został mu on przyznany.
Był synem Franciszka Salezego Potockiego, który był wojewodą kijowskim i Anny Elżbiety z Potockich.
Franciszek Salezy stał się najbogatszym magnatem Rzeczypospolitej po małżeństwie z Anną, jak i spadkowi odziedziczonemu po stryju Stanisławie.
Stanisław miał cztery siostry: starszą do siebie Mariannę urodzoną w 1743 roku i trzy młodsze: Antoninę, urodzoną w 1754 roku, Pelagię urodzoną w 1755 roku i Ludwikę urodzoną w 1757 roku.
Odebrał wychowanie domowe, o jego wykształcenie dbała matka w rodzinnym domu w Krystynopolu. Za jego wychowanie odpowiedzialna była żona Józefa Potockiego kasztelana lwowskiego. Jego nauczycielem był ks. Maurycy Wolf – profesor poetyki z kolegium pisarskiego.
Stanisław pisał wiersze, ale nie był dobry w językach.
Bardzo wadliwie pisał po polsku, a po francusku jeszcze gorzej. Był marnym uczniem ze słabymi wynikami, co tylko drażniło jego rodziców. Ci bowiem, widzieli dla niego świetlaną przyszłość.
Stanisław Szczęsny nie był samodzielny, nie umiał podejmować odpowiedzialnych ważnych decyzji. Opisywany był jako człowiek słabego charakteru.
Jako młodzieniec został rotmistrzem w kawalerii. Dzięki wstawiennictwu Nikołaja Repnina, posła rosyjskiego, w wieku szesnastu lat udało mu się zd

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

by czytać dalej, podaj adres e-mail!

Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(

Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta

Dołącz do ZDAY i czytaj bez limitu!

Podaj poniżej swój adres e-mail

Wyrażam zgodę na otrzymywanie od EDU Games S.A., ul. Nowopogońska 98, 41-250 Czeladź, NIP: 6252475036, KRS: 0000861152, REGON: 387109330 (dalej jako "Administrator") newslettera, czyli informacji o tematyce związanej z edukacją i szkolnictwem oraz ofert handlowych lub/ i reklamowych za pośrednictwem komunikacji e-mail i telefonicznej. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do otrzymywania newslettera lub/i ofert. Podstawa prawna przetwarzania danych to wyrażenie zgody, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a. RODO. Twoje dane będą przechowywane o momentu wycofania zgody. Masz prawo do dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego. Masz prawo wycofać swoją zgodę w dowolnym momencie, bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej wycofaniem. Wycofanie zgody jest możliwe poprzez kontakt z Administratorem na adres e-mail: [email protected] lub naciśniecie przycisku "wypisz się" znajdującego się w wiadomościach e-mail od nas.

Rozwiń

"; obyć pierwszą w swoim życiu funkcję publiczną – otrzymał grodowe starostwo bełskie.
Stanisław, ze względu na pozycję swojej rodziny, która była najbogatsza w państwie, nie musiał się martwić o brak zainteresowania płci przeciwnej. O jego rękę ubiegało się wiele rodzin, w tym także Stanisław Lubomirski, który pragnął wydać za niego swoją córkę. Również brat króla, Kazimierz Poniatowski chciał, aby jego córka Konstancja wyszła za Szczęsnego.
Sprawa małżeństwa pozostawiona była kwestii rodziców, którzy najbardziej pochlebni byli wobec Józefiny Amelii, córce marszałka Jerzego Augusta Mniszcha.
Stanisław miał swoje plany. W wieku 18 lat, ożenił się potajemnie z Gertrudą z Komorowskich, która po ujawnieniu małżeństwa została porwana i zamordowana.
Po śmierci żony i nienarodzonego dziecka Stanisław chciał popełnić, udawane, samobójstwo. Prosił ojca o wybaczenie za ten mezalians.
W końcu Stanisław poślubił Józefinę Amalię z Mniszchów 1 grudnia 1774 roku. Młodzi byli jak dwie strony monety. Amalia była duszą artystyczną, inteligentna i z temperamentem. Miewała także wiele romansów. Doczekała się jedenaściorga dzieci, z czego Stanisław był ojcem tylko dla trojga.
Małżeństwo długo ze sobą nie mieszkało.
Spotkali się w Petersburgu w 1793 roku i po wspólnym porozumieniu doszli do konsensusu. Stanisław przekazał jej w zarząd wszystkie posiadane majątki w zamian za otrzymywanie renty w wysokości 900 000 złotych.
W 1798 roku doszło do rozwodu Stanisława z Józefiną Amalią, która zmarła w październiku.
28 kwietnia tego samego roku mężczyzna ożenił się z Zofią Wittową, z którą miał romans od 1793 roku. W 1798 roku urodził się ich pierwszy syn. Z biegiem czasu małżeństwo przeżywało kryzys. Żona Szczęsnego oddawała się romansowi z Jerzym Szczęsnym.
Swój majątek odziedziczony po ojcu, Stanisław powiększył o majątki swoich dwóch żon – Anny Elżbiecie Potockiej, jak i Zofii Rzeczyckiej. Zakłada się, że posiadał około 70 miast i kilkaset wsi.
Pod koniec życia Stanisław popadł w manię prześladowczą. Wydawało mu się, że ktoś ciągle na niego czyha, że ktoś go truje.
Zmarł 14 lipca 1805 roku. Jego pogrzeb został zakłócony, ponieważ doszło do ograbienia jego zwłok z wszelkich kosztowności.

Sprawdź również:

Stanisław Szczęsny Potocki

W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania

Dodaj komentarz jako pierwszy!