Gęstość zaludnienia

"; kwadratowy). W 13 z 16 województw gęstość zaludnienia pozostała bez zmian. W żadnym województwie nie urosła. Natomiast zmniejszeniu uległa w 3 województwach, którymi były: województwo śląskie zanotowało spadek o 2 osoby na kilometr kwadratowy, województwo lubelskie i województwo łódzkie – spadek o 1 osobę na jeden kilometr kwadratowy.
Jeśli chodzi o szczebel powiatowy, to największa gęstość zaludnienia jest w powiecie pruszkowskim, pod Warszawą, Mieszka tam 677 osób na kilometr kwadratowy. Natomiast najniższą wartość wskaźnika zaludnienia ma powiat bieszczadzki, w województwie podkarpackim. Mieszka to tylko 19 osób na kilometr kwadratowy. Spowodowane jest to formą ukształtowania terenu na tym obszarze. Chcąc więc pobyć odrobinę w ciszy i spokoju, dobrym pomysłem jest rozważenie tej słynnej ucieczki w Bieszczady.
Rozważając gęstość zaludnienia na świecie, należy najpierw zlokalizować, gdzie ta ludność mieszka. Region zamieszkiwany przez ludzi na pobyt stały nazywa się ekumeną. Szacuje się, że powierzchnia ekumeny to prawie 91 procent całej powierzchni lądowej Ziemi, z czego wynika, że jest to obszar prawie 136 milionów kilometrów kwadratowych. Rozmieszczenie ludności na świecie przebiega w sposób niezwykle nierównomierny. Jest ono zależne od warunków geograficznych i szerokości geograficznej określonego terenu. Około 52 procent populacji światowej zamieszkuje tereny, oddalone od wybrzeża morskiego na odległość bliższą niż 200 kilometrów. Taka powierzchnia to prawie 26 procent wszystkich lądów ziemskich. Dane z roku 2015 wskazują, że średnia gęstość zaludnienia na Ziemi to 49 osób na jeden kilometr kwadratowy. Chociaż, gdyby w statystyce nie ujmować Antarktyki, gęstość ta wyniosłaby 54 osoby na kilometr kwadratowy. Miejsce zamieszkania populacji globalnej uzależnione jest od kilku czynników. Podstawowym jest dostęp do wody. Ludność zawsze gromadziła się tam, gdzie jest woda, ponieważ woda to życie. Można zauważyć, że rozmieszczenie ludności na świecie jest ujemnie skorelowane występowaniem miejsc pustynnych. Ten brak dostępu do zasobów wodnych powoduje wykluczenie z możliwości zaludnienia terenu o powierzchni 20 – 23 milionów kilometrów kwadratowych. Obszary położone wokół równika to zazwyczaj subekumena, czyli taki obszar, który jest tylko przez chwilę zamieszkany lub w ogóle jest niezamieszkany, lecz wykorzystywany do celów gospodarczych. Dzieje się tak ze względu na bujną roślinność, występowanie pasożytów i innych szkodników. Ogromne znaczenie mają także trudności w uprawianiu roli. Obszary oddalone od morza powyżej 1 000 kilometrów, stanowią 21 procent całości lądów, a zamieszkane są zaledwie przez 14 procent ludności światowej.
Dane z 2015 roku mówią o tym, że Azję zamieszkiwało 4,3 miliarda osób. To największa liczba populacji światowej. Z kolei w Afryce mieszkało 1,15 miliarda ludzi. Afryka to kontynent o największym wskaźniku przyrostu naturalnego na świecie. Naukowcy szacują, że w ciągu 30 lat liczba Afrykańczyków podwoi się. Europa zamieszkiwana jest przez 745 milionów osób, Ameryka Południowa przez 617 milionów, Ameryka Północna ma 356 milionów mieszkańców, a Oceania prawie 37 milionów. Najbardziej zaludnionym państwem świata są Chiny. Zamieszkuje je 1,402 miliarda osób. Jednakże liczba osób przypadająca na jeden kilometr kwadratowy to zaledwie 142 osoby. Jest to liczba niedużo większa niż ta w Polsce. Dzieje się tak, dlatego, że Chiny to potężny kraj pod względem powierzchni.
Drugie miejsce należy do Indii, gdzie mieszka 1,38 miliarda osób, natomiast trzecie miejsce zajmują Stany Zjednoczone z liczbą prawie 330 milionów osób. Gęstość zaludnienia Indii to 342 osoby na kilometr kwadratowy. Jest to liczba niższa niż gęstość zaludnienia w województwie śląskim.
Organizacja Narodów Zjednoczonych wskazuje, że jeszcze w XXI wieku Chiny przestaną być najbardziej zaludnionym krajem Ziemi, a będą nimi Indie. Regionami najbardziej zaludnionymi na świecie są tereny wschodnie i południowe Azji, a także Europa, wschodnie części obu kontynentów amerykańskich. Duże zaludnienie jest także w Ameryce Środkowej, w obszarach nad Zatoką Gwinejską oraz na obszarze od Wyżyny Abisyńskiej po rejon Wielkich Jezior Afrykańskich.
Krajem o największej gęstości zaludnienia jest Bangladesz, gdzie na jeden kilometr kwadratowy przypada 1178 osób. Drugie miejsce zajmuje Tajwan z wielkością 652 osoby na kilometr kwadratowy. Trzecia na świecie jest Korea Południowa (517 osoby na kilometr kwadratowy). Podium zajmują więc kraje azjatyckie. Jednakże kolejnym państwem najbardziej zaludnionym jest afrykańska Rwanda, gdzie mieszka 470 osób na kilometr kwadratowy. Dalej są Niderlandy ze wskaźnikiem 422 osoby na kilometr kwadratowy oraz Indie (417 osób na kilometr kwadratowy). Wysoko rozwiniętymi krajami o dużej gęstości zaludnienia są także Belgia (375 osób na kilometr kwadratowy), Japonia (333 osób na kilometr kwadratowy) oraz Wielka Brytania (280 osób na kilometr kwadratowy).
Z kolei regionami o najmniejszej gęstości zaludnienia są Islandia, Australia, Namibia i Surinam, gdzie żyją 3 osoby na kilometr kwadratowy. W Mongolii oraz na Saharze Zachodniej gęstość zaludnienia wynosi tylko 2 osoby na kilometr kwadratowy. W Kanadzie, kraju rozwiniętym, jednak o ogromnej powierzchni, mieszkają zaledwie 4 osoby na jednym kilometrze kwadratowym.
Rozmieszczenie ludności jest także ograniczone poprzez jego deniwelację. Teren, na którym nie ma możliwości prowadzenia działalności przez człowieka, nie może zostać zamieszkany. Problemy transportowe, budowlane czy te związane z uprawą roli będą pociągały za sobą niemożność ich zasiedlenia. Ich przezwyciężenie byłoby z ekonomicznego punktu widzenia nieopłacalne. Populacja globalna zawsze gromadziła się też tam, gdzie występują złoża surowców mineralnych. O nie toczone były walki, których we współczesnym świecie również nie brakuje. O zasiedleniu danego terenu decyduje także rodzaj podłoża. Gleby żyzne i urodzajne będą sprzyjały ludzkiej aktywności. Człowiek musi mieć co jeść i musi mieć jak tę żywność wytworzyć. Założenie domostwa i decyzja o powiększeniu rodziny musi być poparta ekonomicznie. Jeśli człowiekowi brakuje pracy i nie ma co włożyć do garnka, nie będzie w stanie myśleć o zakładaniu rodziny. Szansa na prowadzenie rolnictwa to pewność posiadania pożywienia. Na to z kolei ma wpływ także klimat, ponieważ by plony były urodzajne, musi nastąpić szereg sprzyjających warunków pogodowych. Można więc zauważyć, że człowiek osiedla się tam, gdzie panują stosunkowo dobre warunki klimatyczne. Ciężko myśleć o budowie domu na przykład na Grenlandii, kiedy ma się tę wiedzę, że człowiek na Grenlandii może być zdany wyłącznie na siebie. Trudne warunki klimatyczne, a także brak jakichkolwiek warunków do uprawiania gleby, wyklucza to miejsce, jako miejsce stałego pobytu ludzkiego. Ludzie na Grenlandii także przebywają, lecz związane jest to z wymiarem naukowym i kadra naukowa zmienia się co jakiś, z góry określony czas.
Gęstość zaludnienia w poszczególnych krajach może się różnić i zazwyczaj właśnie się różni w zależności od terenu. Widać to doskonale chociażby na przykładzie Polski, gdzie rozmieszczenie ludności jest nierównomierne. Na terenach górskich i przedgórskich mieszka mniej osób niż w centralnej części kraju. Ośrodki wokół stolicy oraz innych dużych miast kraju to także obszar, gdzie gęstość zaludnienia jest większa niż tereny wiejskie czy położone wokół mniejszych miejscowości. Ludzie chętnie garną się do większych miast, chociaż ten trend w ostatnich latach chyba wyhamowuje.