Absolutyzm We Francji

Absolutyzm polityczny – władza w państwie przysługuje jednemu człowiekowi lub grupie ludzi bez ograniczeń.
Wyróżnia się absolutyzm klasyczny, zwany też ludwikowskim bądź francuskim, który rozwinął się w Europie w XVI wieku w formie rządów monarchicznych. Twórcami absolutyzmu są Niccolo Machiavelli i Jean Bodin.
We Francji rozwinął się w pełni za panowania Ludwika XIV.
Za największych ideologów absolutyzmu we Francji uznaje się kardynała Armanda Jeana Richelieu i Jacquesa-Benigne Bossueta.
Niewątpliwie największą przyczyną wykształcenia się we Francji absolutyzmu należy zaznaczyć potęgujący się kryzys monarchii stanowej. Szlachta i duchowieństwo zaczynają coraz mniej znaczyć. Wpływ na to ma m.in. spadek liczebności szlachty głównie przez wojnę stuletnią, zaś duchowieństwo swoje wpływy utraciło na skutek reformacji.
Za to znacznie zwiększyło się znaczenie innej klasy społecznej – mianowicie mieszczaństwo. Dzięki wyprawom geograficznym wzmocnił się handel i rzemiosło, wzbogacając tym samym tylko tę klasę społeczną.
Oprócz tego Francja staje się również monarchią kontynentalną, jednak aby utrzymać te tereny bardzo ważne znaczenie miała armia i jej utrzymanie. W związku z czym potrzebnych było coraz więcej funduszy od mieszczan i chłopów.
Początki absolutyzmu we Francji sięgają 1610 roku, w którym to katolicki fanatyk zamordował pierwszego władcę z dynastii Burbonów – Henryka IV. Władzę po zmarłym królu przejął jego syn Ludwik XIII, ale z racji młodego wieku- dziewięciu lat w roli regentki sprawowała rządy jego matka Maria Medycejska. Po kilku latach wygnano ją z dworu. W 1624 roku powołano pierwszego ministra Ludwika kardynała Armanda Richelieu. Późniejsze jego reformy szybko zostały wprowadzone w życie. Według Richelieu najważniejsza była racja stanu – interes państwa, dlatego należało najpierw wzmocnić władzę królewską.
Jedną z reform było ograniczenie wpływu hugenotów (francuskich kalwinów) – sam Henryk IV w ramach wolności wyznania ofiarował im 200 twierdz. Dlatego Richelieu pozbawił ich wpływów politycznych – odebrał im twierdze, przywileje i wojsko. Zagwarantował im nadal wolność wyznania.
Kardynał zwrócił też uwagę na liczne prawa i przywileje arystokracji francuskiej, więc postanowił wydać zakaz posiadania prywatnych zamków warownych i organizowania pojedynków.
Wokół króla stworzył za to wierną administrację, w zamian za radę królewską powołał ministrów, prowincjami zaś mieli kierować intendenci.
Nacisk kładł na rodzimą produkcję, wiedział, że dobrobyt kraju w dużej mierze zależy od rozwoju handlu i rzemiosła.
Rozbudował przy tym armię i flotę, usprawnił system komunikacji i pocztę, przez co zwiększył podatki.
Paradoks rządów Ludwika XIII polegał na tym, że pomimo wzmocnienia władzy monarszej tak naprawdę o większości spraw decydował Kardynał Richelieu-zapoczątkował on absolutyzm, czyli niepodzielne rządy je