Aleksander I Romanow
Aleksander I Romanow przyszedł na świat w grudniu 1777 roku w Petersburgu.
Aleksander od najmłodszych lat został poddany przygotowaniom do objęcia tronu. Rodzice zapewnili mu staranne, dokładnie wykształcenie – młodzieniec odebrał nauki pisania i czytania, poznał podstawy matematyki i tajniki geografii politycznej. Poznał etykietę i zasady zarządzania administracją i wojskowością. Rosja miała pewność, że na tronie nie zasiądzie osoba nieprzygotowana i nieświadoma obowiązków.
Na małżonkę dla Aleksandra wybrano księżniczkę Elżbietę Aleksiejewnę, urodzoną jako Ludwikę Marię Augustę Badeńską. Panienka spędziła dzieciństwo u boku kochającej matki, która przekazała jej wiele miłości.
Katarzyna II Wielka, czyli babka Aleksandra I Romanowa, wytypowała Elżbietę i jej siostrę Fryderykę na potencjalne małżonki dla jej wnuka. Caryca miała zachwycać się delikatną urodą młodszej księżniczki. Panienka znała zasady dobrego wychowania i cechowała się łagodnym usposobieniem, które zainteresowało carycę.
Małżonka cesarza wyróżniała się blond włosami, które otulały jej perfekcyjnie owalną twarz. Przechodnie nie potrafili oderwać wzroku od jej błękitnych oczu, a dodatkowo poruszała się lekko i zgrabnie.
Księżniczce spodobał się młody Aleksander, był to wysoki i jakże urodziwy młodzieniec z błyskiem w oku. Jednakże bajka księżniczki nie trwała wiecznie, życie na rosyjskim dworze przerażało młodą Elżbietę. Otaczały ją seksualne intrygi i przytłaczające, wszechobecne plotki. Przywiązanie do matki dziewczę wysłało do niej liczne listy, korespondowała także z Fryderyką, za którą szczere tęskniła. Kobieta czuła, że zawsze musiała grać kogoś, kim nie była, co ją męczyło. Cesarzowa Rosji wdała się w romans z księciem Czartoryskim, lecz zakończył się, gdy monarchini zaczęła powoli tracić swoją anielską urodę. Kobieta nie czuła się już atrakcyjnie.
Para doczekała się dwóch córek – Marii i Elżbiety. Aleksander szybko zaczął okazywać małżonce brak zainteresowania, wdał się w romans z jedną z polskich księżniczek. Elżbieta ciężko znosiła chłodną relację z cesarzem, nie potrafiła przechodzić obok jego zdrad obojętnie, niebywale cierpiała. Rosja posiadała armię liczącą 270 tysięcy żołnierzy, a gdy Napoleon usiłował wymusić na cesarzu pokój, ten ignorował mężczyznę. Aleksander nigdy nie był przychylny władcy Francuzów, nie znajdował też korzyści, które mogłyby wynikać z podpisania kolejnego dokumentu, skoro poprzednie nie wniosły nic do życia obu państw, skoro i tak wybuchła wojna i ginęli ludzie. Wojna dob
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!