Amon Leopold Göth był austriackim funkcjonariuszem SS oraz zbrodniarzem wojennym. W okresie II wojny światowej sprawował on funkcję komendanta obozu koncentracyjnego Kraków-Płaszów w Płaszowie znajdującym się na terenach okupowanej przez Niemców Polski. Był on jego komendantem przez większą część istnienia obozu.
Po zakończeniu II wojny światowej Göth był sądzony przez Najwyższy Trybunał Narodowy w Krakowie. Został on wówczas uznany za winnego osobistego nakazania uwięzienia, torturowania oraz eksterminacji zarówno pojedynczych osób, jak i całych grup ludzi. Został również skazany za zabójstwo. Był to pierwszy tak wydany wyrok w procesie dotyczącym zbrodni wojennych. Źródła podają, iż został on wówczas skazany za „osobiste zabicie, okaleczenie i torturowanie znacznej, choć niezidentyfikowanej liczby osób”. Göth został stracony przez powieszenie niedaleko dawnego terenu obozu w Płaszowie. W 1993 roku powstał film Lista Schindlera. Ekranizacja ta między innymi przedstawia kierowanie przez Götha obozem koncentracyjnym w Płaszowie.
Amon Göth przyszedł na świat 11 grudnia 1908 roku w Wiedniu. Był on synem Berty Schwendt Göth oraz Amona Franza Götha. Uczył on się początkowo szkole powszechnej w Wiedniu. Po jej zakończeniu przez kilka semestrów studiował rolnictwo w Waidhofen an der Thaya. Jednak mając 17 lat porzucił studia i zajął się wówczas radykalnie prawicowymi ideami. W tym samym roku, 1925, Göth wstąpił do miejscowej młodzieżówki Austriackiej Partii Nazistowskiej. Dwa lata później zaś został członkiem Styryjskiej Organizacji Ochrony Domu w Wiedniu i był nim do 1930 roku. Był to radykalny i silny odłam antysemickiej nacjonalistycznej paramilitarnej grupy Heimwehr. W 1930 zrzekł się on członkostwa w młodzieżówce i wstąpił we wrześniu do partii nazistowskiej. Pełne członkostwo w partii otrzymał 31 maja 1931 roku. Był on wówczas uważany za starego bojownika, czyli osobę, która wstąpiła do partii nazistowskiej przed objęciem przez Adolfa Hitlera stanowiska kanclerza Niemiec. Göth rozpoczął pracę w grupie lokalnej partii w Margareten w Wiedniu. W 1930 roku wstąpił on do austriackiego SS. Dwa lata później zaś, po okresie kandydackim został oficjalnie mianowany SS-Mannem. Göth służył w oddziałach SS Truppe Deimel i Sturm Libardi w Wiedniu. W 1933 roku zaś awansował na adiutanta i dowódcę plutonu 52. SS-Standarte. Niedlugo później zaś awansowano go na dowódcę oddziału. W 1937 roku, z powodu różnic ze swoim dowódcą Göth czasowo zrezygnował z działalności w SS i partii nazistowskiej i zamieszkał w Monachium. W kolejnym roku wrócił do Wiednia, gdzie wznowił działalność partyjną. W październiku tego samego roku ożenił się również z Anną Geiger. Mieli oni troje dzieci: Petera, Wernera oraz Ingeborg.
Na początku II wojny światowej Göth został przeniesiony do 1. dywizji SS-Sturmbann. W marcu zaś 1940 roku został wcielony do Wehrmachtu jako sierżant polowy. Od połowy 1941 roku do końca maja 1942 roku służył jako dowódca akcji i urzędnik finansowy na wschodnim Gó
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
�rnym Śląsku w biurze Komisariatu Rzeszy. Latem 1942 r. został przeniesiony do Lublina, gdzie wszedł w skład sztabu SS-Brigadeführera Odilo Globočnika. Sztab ten powstał w celu utworzeniu trzech obozów zagłady w Bełżcu, Sobiborze i Treblince. Göth wówczas był głównie za zbieranie i transportowanie ofiar do tych obozów. W 1943 roku Göth został przydzielony do jednostki SS-Totenkopfverbände. Był to jednostka służby w obozach koncentracyjnych. Jego pierwszym zadaniem było nadzorowanie budowy obozu koncentracyjnego Kraków-Płaszów, którym miał dowodzić. 13 marca 1943 roku obóz był już gotowy. Wtedy to zlikwidowano getto żydowskie w Krakowie, a zdolnych do pracy skierowano do nowego obozu w Płaszowie. Kilka tysięcy osób zaś uznanych za niezdolne do pracy wysłano do obozów zagłady i zamordowano. Setki innych Żydów zaś zamordowano na ulicach w trakcie likwidacji getta. Göth miał całkowitą władzę nad obozem, zwłaszcza w tak wczesnym okresie jego istnienia. Poza obowiązkami w Płaszowie, Göth był oficerem odpowiedzialnym za likwidację getta w Tarnowie. Niewiele mniej niż połowa mieszkających tam Żydów została wysłana do obozu w Płaszowie, Cześć wysłano do Auschwitz, a pozostałych zamordowano. Według zeznań kilku świadków Göth podczas likwidacji getta osobiście zastrzelił kobiety i dzieci w liczbie między 30 a 90. Göth był także oficerem odpowiedzialnym za likwidację obozu koncentracyjnego Szebnie. 28 lipca 1943 r. Götha przydzielono do Sekcji F, sekcji ekspertów SS i Policji, która specjalizowała się w likwidacji gett i transporcie ich mieszkańców do obozów koncentracyjnych. W kwietniu następnego roku Göth został awansowany do stopnia kapitana SS, najwyższego stopnia kompanijnego. Był to awans o dwa stopnie dla niego.
13 września 1944 roku Göth został zwolniony ze stanowiska. Został wówczas oskarżony przez SS o kradzież mienia żydowskiego, które zgodnie z nazistowskimi przepisami należało do Rzeszy. Kolejnymi zarzutami były przede wszystkim: niedostateczne wyżywienie podległych mu więźniów, naruszenie regulaminu obozu koncentracyjnego w zakresie traktowania i karania więźniów oraz dopuszczenie do nieuprawnionego dostępu więźniów i podoficerów do obozowej dokumentacji personalnej. Rok później obóz ten został zamknięty. Za te zarzuty Göth miał stanąć przed sędzią SS. Jednak względu na przebieg II wojny światowej i zbliżającą się klęskę Niemiec, na początku 1945 roku zarzuty wobec niego zostały wycofane. Po wojnie Göth został poddany ekstradycji do Polski, gdzie w dniach 27 sierpnia – 5 września 1946 roku był sądzony przez Najwyższy Trybunał Narodowy w Krakowie. Został on uznany za winnego członkostwa w partii nazistowskiej oraz osobistego nakazu więzienia, torturowania i eksterminacji pojedynczych osób i grup ludzi. Został również skazany za liczne zabójstwa. Został skazany na karę śmierci i powieszony 13 września 1946 roku w więzieniu Montelupich w Krakowie, niedaleko miejsca, gdzie znajdował się obóz w Płaszowie. Jego szczątki zostały skremowane, a prochy wrzucone do Wisły.
Dodaj komentarz jako pierwszy!