Asasyni

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Asasyni, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Sebastian Pawełczyk
Czytaj więcej

Asasyni – znaczenie słowa
Asasyni – słowo wywodzące się z języka arabskiego (po arabsku: النزاريون). Oryginalną i ich pierwszą nazwą byli nizaryci. Wzięła się ona od Nizara, czyli dziewiętnastego „imama” (człowieka nieomylnego i posiadającego nadprzyrodzone moce według tzw. odłamu ismalitów – mniejszego ugrupowania religijnego). Obecnie słowo to definiuje także dominujący współcześnie odłam ismailitów, uznający linię imamów wywodzącą się od wcześniej opisanego Nizara.
Asasyni – działalność i informacje
Asasyni – dawna nizaryjska sekta nizarytów isma’ili (nazywana tak w szyickim islamie). Ugrupowanie to powstało podczas podziału na szyitów i sunnitów, niedługo po śmierci Mahometa – założyciela religii muzułmańskiej. Jednym ze skutków tego podziału był rozpad szyitów z powodu różnych poglądów na m.in. isma’ilizm założony przez człowieka o imieniu, od którego powstała nazwa tej religii – Isma’ila, szóstego imama. Asasyni żyli przeważnie w górach Persji i Syrii w latach 1090-1275 (XII – XIIIw.). Swoją działalność szczególnie wykorzystywali m.in. na Bliskim Wschodzie (do dzisiaj tamtejsza ludność źle kojarzy Asasynów – sądzą, że są mordercami ważnych ludzi, takich jak polityków czy przedstawicieli religijnych) poprzez tajne morderstwa pierwszych przywódców muzułmańskich, a później chrześcijańskich, których uważali za wrogów swojego państwa. Obecnie stosowany termin zabójstwo po części opiera się na taktykach stosowanych przez Asasynów.
Powstanie isma’ilizmu
Isma’ilizm nizarycki powstał pod koniec XI wieku po kryzysie sukcesji (kryzys spowodowany śmiercią rodziców potomków tronu; każdy z nich chciał przejąć władzę w państwie) w kalifacie fatymidzkim (ismailicka dynastia kalifów rządząca w Północnej Afryce od 10 do 12 wieku). Spór o tron toczył się między Nizarem ibn al-Mustansirem, a jego przyrodnim bratem, kalifem al-Musta’li. Isma’ilizm został utworzony przez Isma’ila po rozpadzie szyitów.
Historia Asasynów
Na początku XI wieku Egiptem władała dynastia Fatymidów, która wywodziła się od potomków córki Mahometa, Fatimy. Monarchowie tej dynastii stali na czele wpływowej sekty isma’ilitów.
W 1094 roku po śmieci kalifa Al-Mustansira rozpoczął się kryzys, który był spowodowany wolnym tronem. Jak mówiła tradycja, władzę w kraju obejmował najstarszy syn kalifa, którym w tym przypadku był Nizar. Niestety totalna władza była w rękach dowódców wojskowych, którzy przeważnie byli przeciwko Nizarowi. Spowodowało to, że nie został on władcą, lecz jego młodszy brat – Al-Mustansir Ahmad, który niedługo później przyjął imię Al-Mustali. Wtedy przedstawiciele isma’ilitów wpadli w szał, więc część, która popierała Nizara opuściła sektę isma’licką i postanowiła podążać drogą nowej „organizacji, której przywódcą został Hasan ibn as-Sabbah (rządził od 1045 do 1124 r.).
Pierwszymi krajami, w których rozpoczął swoją działalność misjonarską były: Persja i Irak. Jednocześnie zerwał wszelki stosunki z Fatymidami i złożył przysięgę, że zrobi wszystko, by ich zniszczyć, co też później stało się głównym celem „organizacji”. Wtedy sam Hasan ibn as-Sabbah opuścił Egipt i udał się w góry Persji. Tam widząc ogromne niezadowolenie mieszkańców po

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!