Bitwa o Berlin

Niemcy zapewne od 1944 r. wiedzieli, że II WŚ będzie przegrana. Andrew Nagorski stawia tezę, że Niemcy przegrali wojnę już w 1941 r.
Minister propagandy III Rzeszy, Joseph Goebbels wskazywał, że Niemcy muszą bić się do końca, że nie mogą pozwolić sobie na oznaki defetyzmu, rozprężenia, siania paniki.
Stolica Niemiec została definitywnie zdobyta w dn. 2 V 1945 r.
7 V 1945 r. Niemcy skapitulowali przed alianckimi siłami ekspedycyjnymi.
8 V Niemcy kapitulowali przed Sowietami.
Józef Stalin podkreślił, że nie będzie walczył o Berlin, jego zdaniem było to pozbawione sensu. Oczywiście był to blef sowieckiego przywódcy, który zamierzał uśpić opinię publiczną.
Zdobycie stolicy Niemiec stanowiło punkt kulminacyjny powojennej propagandy Kraju Rad.
Zdobycie Berlina było de facto punktem kończącym II WŚ na kontynencie europejskim, później zostało jeszcze prowadzenie wojny z militarystami japońskimi.
Do stolicy Niemiec wkraczały oddziały sowieckie, a także polskie.
Symbolem zniszczenia potęgi narodowo- socjalistycznej było zdjęcie flagi sowieckiej na Reichstagu.
Co ciekawe budynek, który powstał w 1934 r., wcale nie należał do tych ulubionych przez Niemców, jednak Sowieci uznali go za pewien symbol.
Do historii przeszedł sowiecki fotograf, który uwiecznił wydarzenie wieszania flagi.
Żołnierze wieszający flagę to: Gruzin Meliton Kantaria oraz Rosjanin Michail Jegorow.
Mówiono, że fakt, iż Gruzin znajduje się przy fladze, miał być ukłonem w stronę generalissimusa.
Co ciekawe z czasem wyszło na jaw, że przy fladze nie znajdował się Gruzin, lecz Ukrainiec Alosza Kovalyov, natomiast drugim Abdulkhakim Ismailov.
Brytyjczycy planowali zaatakować Berlin wraz z Amerykanami, ci jednak nie kwapili się do podejmowania gwałtownych działań, wtedy właśnie Koba wyczuł swą szansę, którą skwapliwie wykorzystał.
Operacja berlińska była przeprowadzona z rozmachem, 2 500 000 żołnierzy, 40 000 dział i moździerzy, 6000 czołgów, 7500 samolotów. Atak rozpoczął Gieorgij Żukow w dn. 16 IV 1945 r.
Dowódca ten nie należał do jednostek wybitnych, jednak miał za sobą wojsko, które było naprawdę potężne. Sowieci dowodzeni przez Żukowa stali w jednym miejscu przez 4 dni, co wzbudziło złość generalissimusa. Sowieci stracili wtedy 30000 żołnierzy.
Iwan Koniew przedarł się szybciej w głąb formacji niemieckich.
Żukow wraz z Koniewem walczyli o to, który z nich pierwszy przedostanie się do Berlina, generalissimus powiedział, że ten, który jako pierwszy dotrze do stolicy Niemiec, ten zgarnie wszystkie łupy. W pojedynku tym nie liczyła się ani taktyka, ani też środki, chodziło jedynie o osiągnięcie konkretnego celu.
Zwycięzca miał przejść do histor