Bolesław Bierut
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Bolesław Bierut pseud. „Tomasz” urodził się 18 kwietnia 1892 r., w Rurach Brygidkowskich. Pułkownik Józef Światło, na łamach Radia Wolna Europa, w audycji ” Za kulisami Bezpieki i Partii”, zdemaskował swojego byłego towarzysza partyjnego. Bolesław Bierut dał się zapamiętać jako najgorszy prezydent w historii Polski. Władzę którą otrzymał, dostał dzięki Józefowi Stalinowi. Radziecki dyktator wybrał sobie Bieruta i nadał pełnię władzy w Polsce. W okresie Dwudziestolecia Międzywojennego, Bolesław Bierut niczym się nie wyróżniał, na tle takich działaczy Komunistycznej Partii Polski jak Wera Kostrzewa, Saul Amsterdamski czy też Marceli Nowotko, był zwykłym, szeregowym partyjnym działaczem. Bolesław Bierut skorzystał na Wielkiej Czystce lat 30. XX w., kiedy to w ramach Operacji Polskiej, Józef Stalin pozbawił życia prominentnych, uzdolnionych komunistów polskich. Bolesław Bierut jako młody chłopak chciał zostać księdzem katolickim, takie było życzenie Rodziców, Wojciecha Bieruta oraz Marianny Salomei. Bolesław Bierut przeciwstawiał się carskiemu reżimowi, dlatego też musiał skończyć proces edukacji. Człowiekiem, który wywrze wielki wpływ na młodego Bieruta będzie Jan Hempel. Był to filozof, intelektualista, który poznał świat, był nawet w Brazylii i dla młodego Bieruta, chłopaka spod Tarnobrzega był uważany za najwyższy autorytet. Hempel był postacią niejednoznaczną, bo głosił ateizm oraz powrót do duchowości słowiańskiej. Bolesław Bierut pod wpływem Hempla zerwał z religią, zadeklarował się jako ateista. Bolesław wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej- Lewicy. Podczas I Wojny Światowej, Bierut uchylał się od wstąpienia do armii, funkcjonował jako „Jerzy Bolesław Bielak”. Od kwietnia 1917 r., zarobkował jako członek zarządu Lubelskiej Spółdzielni Spożywców. Od momentu powstania ZSRR, zaczął popierać bolszewików. Można powiedzieć, iż Bolesław Bierut uważał, że Jego prawdziwą ojczyzną są Sowiety. W 1921 r., Bierut wszedł w skład Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Od 1921 r. był członkiem Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, ponadto wchodził w skład Rady Nadzorczej ZSRS oraz był członkiem egzekutywy Komitetu Okręgowego KPRP w Zagłębiu Dąbrowskim. Bolesław Bierut funkcjonował jako „Tomasz Biały”. Bolesław Bierut był sowieckim etatowym funkcjonariuszem. Jako „Jan Iwaniuk”, przebywał w Moskwie na kursach partyjnych. Bolesław Bierut studiował w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej, jako działacz Kominternu. Józef Stalin wysyłał Bolesława Bieruta do Austrii, Czechosłowacji oraz do Bułgarii. Bolesław Bierut działał w Łodzi, był sekretarzem komitetu Komunistycznej Partii Polski, później działał w Komitecie Centralnym KPP, gdzie służył na rzecz Razwiedupru. Od stycznia do grudnia 1933 r., Bierut był członkiem sekretariatu KC Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom. Przed II WŚ, Bolesław Bierut był więźniem sanacyjnych więzień, był osadzony w Warszawie, Mysłowicach, a także w Rawiczu. Można powiedzieć z pełnym przekonaniem, że fakt, iż był represjonowany pomógł Mu przetrwać. W 1936 r., Bolesław Bierut został wydalony z partii, został uznany za niegodnego bycia członkiem KPP. Część historyków jest zdania iż Bolesław Bierut przed II WŚ pracował na Butyrkach, gdzie osobiście torturował więźniów. Nie potrafimy jednoznacznie zweryfikować tychże to danych, jednakże wiemy że w duszy kochał przede wszystkim Stalina i „Kraj Rad”. W sierpniu 1938 r. Komunistyczna Partia Polski ulegnie rozwiązaniu, historycy uważają, iż spowodowane to było tym, że Stalin uważał, że Polski za niedługo nie będzie na mapie Europy, więc uznał, że po co taki twór jak KPP. Do momentu rozpoczęcia się II WŚ, Bolesław Bierut pracował w Warszawie, w charakterze księgowego w „Społem”. W momencie rozpoczęcia się II WŚ, Bierut wyjeżdża do Lublina, zaś w momencie upadku Warszawy, „Tomasz” postanawia wrócić. Kolejne przystanki w Jego życiu to: Białystok, Kowel, Mińsk. Można uznać za interesujący fakt, że Bolesław Bierut uznany za niegodnego, ażeby był członkiem KPP, otrzymuje ważne funkcje od Sowietów. Bolesław Bierut został wyznaczony, ażeby tworzyć Grupę Inicjatywną Polskiej Partii Robotniczej. W 1943 r., nie mógł przypuszczać jaką rolę będzie miał do odegrania w historii. W PPR byli inni, bardziej znaczący politycy, m.in. Paweł Finder, Marceli Nowotko czy też bracia Mołojec. Od stycznia 1944 r., Bolesław Bierut stanie na czele Krajowej Rady Narodowej. „Tomasz” popadnie w konflikt z „Wiesławem” czyli Władysławem Gomułką, szefem PPR. O ile „Wiesław” preferował reformizm, o tyle „Tomasz” dążył do brutalnej sowietyzacji. Celem Bolesława Bieruta było, ażeby oddać Polskę Józefowi Stalinowi, którego uznał za swojego pana, nawet kiedy był upokarzany to pozostawał przy stalinizmie. Po śmierci Józefa Stalina, która nastąpiła 5 marca 1953 r., pozostał całkowicie oddany oraz wierny swojemu mocodawcy. Bolesław Bierut był politykiem, który szedł po trupach do władzy, donosił na swoich partyjnych towarzyszy do centrali w Moskwie, kiedy nie potrafił wypracować konsensusu z Władysławem Gomułką, postanowił napisać ze skargą do Gieorgija Dymitrowa. Interesująca może wydać się informacja, mimo że córka Bolesława Bieruta brała czynny udział w Powstaniu Warszawskim, w rozmowie ze Stanisławem Mikołajczykiem, która była przeprowadzona w Moskwie, stwierdził w obecności Stalina, że w Warszawie nie wybuchło Powstanie Warszawskie. Bolesław Bierut był politykiem niesamodzielnym, w swoich działaniach realizował to, czego wymagała od Niego Moskwa. Wielokrotnie Bolesław Bierut był w swojej postawie „bardziej stalinowski” aniżeli sam generalissimus Józef Stalin, czy wtedy gdy domagał się, żeby Lwów należał do ZSRR. Bolesław Bierut z jednej strony chętnie fotografował się z dziećmi oraz ze zwierzętami vide obrazek z sarenką, z drugiej natomiast strony dał zielone światło na egzekucję Podziemia Niepodległościowego, nie protestował, gdy NKWDziści mordowali płk. Witolda Pileckiego czy też dowódcę Kedywu, gen. Augusta Emila Fieldorfa „Nila”. Bolesław Bierut był lojalny wobec Moskwy, ciężko jest o Nim powiedzieć chociażby jedno pozytywne słowo. Bolesław Bierut zaostrzał prawo karne, zwalczał zarówno wrogów realnych jak też potencjalnych. Bolesław Bierut dbał o odbudowę Warszawy, choć tak naprawdę musimy mówić o przebudowie miasta, w celach propagandowych zbudowano Mariensztat, Marszałkowską Dzielnicę Mieszkaniową czy już po śmierci Józefa Stalina, Pałac Kultury i Nauki. W Polsce, za rządów Bolesława Bieruta, represjom poddano pięć milionów ludzi. Bolesław Bierut był sowieckim namiestnikiem, pomimo głosów Jakuba Bermana, który był zdania, że nie należy dawać kar śmierci ot tak, towarzysz “Tomasz” był fascynatem walki klas, można powiedzieć, że w pełni wierzył w system, który utworzył się po II Wojnie Światowej, a nawet wcześniej, gdyż już w 1944 r. katowano polskich patriotów w katowniach praskich. Komuniści którzy przed wybuchem II Wojny Światowej działali w KPP, wyrażali się o Bolesławie Bierucie jednoznacznie, uważali za postać bezbarwną, miałką intelektualnie, o której nie można powiedzieć zbyt wiele, nawet nie tyle dobrego czy złego co po prostu stwierdzić, gdyż był komunistą z trzeciego szeregu. W Polsce okresu po II WŚ, Bolesław Bierut miał władzę całkowitą, co prawda radził się w kwestiach ekonomicznych Hilarego Minca, jednakże ostateczna decyzja za każdym razem należała do “Tomasza”. Po śmierci Józefa Stalina, Bierut nie mógł pogodzić się z faktem, że nowym sekretarzem KC KPZR będzie Ukrainiec Chruszczow, dla Bolesława Bieruta będzie to jeden z wielu, nie cenił go wyżej, aniżeli Malenkowa, Woroszyłowa czy też Kaganowicza. Bolesław Bier
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!