BOLESŁAW CHROBRY
Dziś przeniesiemy się wiele wieków w przeszłość, by lepiej poznać postać słynnego Bolesława Chrobrego. Z pewnością słyszeliście o nim na historii, ponieważ odegrał on ważną rolę w początkach naszego kraju. Bolesław Chrobry był pierwszym królem Polski.
Nasz bohater pochodził z rodu Piastów. Był dzieckiem swojego równie znanego ojca – Mieszka I, który był władcą Polski niekoronowanym. Dodatkowo to właśnie Mieszko I przyjął chrzest Polski w 966 roku i zakończył erę pogaństwa w naszym kraju. Matką naszego króla była żona Mieszka, czyli kobieta imieniem Dobrawa, która pochodziła z Czech i była tamtejszą księżniczką. Nasz Bolesław urodził się w 967 roku, czyli już rok po wielkim wydarzeniu chrzcin Polski. Tak naprawdę nie wiele wiadomo na temat jego dzieciństwa. Oczywistością jest, że oboje rodziców zapewniło mu dobry rozwój i naukę podstawowych umiejętności, również tych, które jako syn władcy powinien znać. W 984 roku jego ojciec zaaranżował małżeństwo syna z córką margrabiego Rygdaga. Historycy uważają, że po tym wydarzeniu, Chrobry w wieku siedemnastu lat objął władzę nad terenami Małopolski. Co przykre, już rok później, po śmierci ojca partnerki, rozstał się z kobietą, lecz władzę nad Małopolską zachował. Później zachęcony przez innych ożenił się ponownie.
Władzę zaczął w 992 roku, po śmierci swojego ojca, jednak nie otrzymał pod swoje skrzydła całego kraju, a tylko jedną z dzielnic. Bolesław poczuł taką siłę władzy, że trzy lata później wygnał swoją macochę oraz trzech braci. Gdy oni odeszli, Chrobry miał już pełnię władzy.
Panowanie Chrobrego wiąże się z losami jeszcze jednej, ważnej postaci. Mowa tu o świętym Wojciechu. W 997 roku Bolesław zaangażował się w misję chrystianizacji pogańskich Prus, którzy zajmowali obszary na dzisiejszych Warmii i Mazur. To właśnie Wojciech, biskup pochodzący z Czech, udał się tam, by zrealizować te plan. Wojciech miał wiele wiary w swoim sercu, więc niezłomnie kroczył ku pogańskim ziemiom. Niestety, Prusy bardzo nie chciały zmieniać swoich dotychczasowych wierzeń i zastosowały drastyczną taktykę pozbycia się biskupa. Zamordowali mężczyznę. Król Polski, gdy się o tym dowiedział, nie mógł tego tak zostawić. Nie mógł pozwolić przebywać ciału Wojciecha na ziemiach, których mieszkańcy tak go potraktowali. Postanowił wykupić jego ciało, płacąc za każdy jego kilogram, kilogram złota. Ostatecznie szczątki biskupa przeniesiona do katedry w Gnieźnie. W 999 roku doszło do kanonizacji Wojciecha. To miało bardzo pozytywny wpływ na obraz polskiego królestwo na tle i
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
nnych. Dzięki temu król miał prawo stworzyć niezależną archidiecezję w Gnieźnie. Bezpośrednią pamiątką po naszym świętym są drzwi gnieźnieńskie, które powstały XII wieku dla katedry gnieźnieńskiej, w której znajdują się szczątki Wojciecha. Te drzwi podzielono na 18 części, które przedstawiają historię męczeństwa świętego Wojciecha.
Grób świętego budził duże zainteresowanie, nawet wielkich ludzi. W 1000 roku do Polski z pielgrzymką nad grób biskupa udał się cesarz Otton III – władca Niemiec, z dynastii Ludolfingów. Wtedy odwiedził też naszego władcę. Wówczas król Niemiec ogłosił utworzenie arcybiskupstwa. Miała wtedy miejsce symboliczna koronacja Chrobrego, poprzez przyozdobienie jego głowy niemieckim diademem. Jednak to była tylko zapowiedź przyszłych planów, które nie doszły do skutku przez śmierć cesarza. Na tym spotkaniu doszło też do wymienienia się kosztownymi darami. Polskiemu władcy podarowano kopię włóczni świętego Maurycego, a także relikwię gwoździa z Krzyża Pańskiego. Otton III z kolej otrzymał fragment ciała świętego Wojciecha, konkretnie ramię oraz 300 zbrojnych. Później Chrobry został uznany przyjacielem Świętego Cesarstwa Rzymskiego oraz również bratem cesarskim, co było wiele znaczącym tytułem w tamtych czasach, bo to było największe uznanie, jakie mogło się otrzymać od cesarstwa.
Niestety kilka lat po zjeździe gnieźnieńskim Otton III zmarł i pogorszyły się relacje Polski i Niemiec. Bolesław wykorzystał bałagan w Niemczech i zdobył nowe ziemie, takie jak Milsko i Miśnię. Gdy na władcę sąsiadów wybrano Henryka II, zaakceptował on jego podbój z wyjątkiem Miśni. Konflikt pogłębił nieudany zamach na życie Bolesława. Jednak do żadnej wojny nie doszło, przez sytuację w Czechach, gdzie zmarł władca. Chrobry na tronie posadził swojego wygnanego brata, jednak ostatecznie nie spodobał się ludowi czeskiemu, przez co został oślepiony, a na tronie zasiadł Bolesław Chrobry. Gdy otrzymał tytuł władcy, nie oddał czci Niemieckiemu władcy, co doprowadziło do wojny polsko-niemieckiej. Zwycięzcą okazał się Chrobry, który zdobył ziemie na własność i pomoc w wyprawie do Kijowa, gdzie przywrócił tron swojego zięcia. Prawdopodobnie w 1025 roku (są różne poglądy na ten temat), dzięki chwilowemu zamieszaniu, związanemu ze śmiercią Henryka II, Bolesław Chrobry kazał się koronować. Są poglądy, że była to odnowa koronacji z 1000 roku ze zjazdu, a także że Chrobry po tym wydarzeniu starał się o koronację, jednak śmierć sprzymierzonego cesarza to utrudniła. Pewnym faktem natomiast jest, że Bolesław Chrobry zmarł jeszcze w tym samym roku.
Dodaj komentarz jako pierwszy!