Bolesław Wieniawa-Długoszowski
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Bolesław Wieniawa- Długoszowski
Urodził się 22 lipca 1881 roku w Maksymówce. Zmarł 1 lipca 1942 roku w Nowym Jorku.
Wieniawa- Długoszowski był generałem dywizji Wojska Polskiego. Był także wolnomularzem i dyplomatą. Pełnił funkcję osobistego adiutanta marszałka Józefa Piłsudskiego.
Przez 1 dzień pełnił funkcję następcy prezydenta RP, zamiast Ignacego Mościckiego, który był wtedy internowany.
Był także poetą, lekarzem, jak i dziennikarzem. Uznawany za autora wielu, cytowanych w późniejszym czasie, powiedzonek.
Bolesław Wieniawa- Długoszowski był znany przede wszystkim z zamiłowania do kobiet, hucznych zabaw i koni.
Jego rodzicami byli: Bolesław szlacheckiego herbu Wieniawa pochodzenia morawskiego i Józefa ze Struszkiewiczów.
Bolesław wychował się w Bobowie, okolicach Gorlic, gdzie jego rodzina przeniosła się w 1887 roku.
Chodził do gimnazjum we Lwowie. Kilkakrotnie był usuwany z miejscowych szkół ze względu na swoje zachowanie, temperament.
Sam zdecydował o pójściu do rygorystycznego gimnazjum Ojców jezuitów w Chyrowie. Niedługo potem z niego uciekł.
W 1900 roku w Gimnazjum Wyższym Im. Jana Długosza w Nowym Sączu udało mu się zdać egzamin maturalny.
Od małego interesował się sztuką, jednak ze względu na żądanie swojego ojca rozpoczął medyczne studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Lwowskiego. Same studia ukończył w 1906 roku z wyróżnieniem. Uzyskał tym samym dyplom doktora wszech nauk lekarskich.
Cały czas jednak miał kontakty ze środowiskiem artystycznym, m.in. we Lwowie poznał Tadeusza Micińskiego, Kornela Makuszyńskiego, Stanisława Przybyszewskiego, Leopolda Staffa, Jana Kasprowicza, Henryka Zbierzchowskiego czy Stanisława Wyspiańskiego.
Pomimo uczestniczenia w świecie cyganerii lwowskiej, Bolesław był abstynentem i w okresie, kiedy odwiedzał kawiarnie, zawsze demonstracyjnie popijał wodę z sokiem.
Młodo zaręczył się z córką rektora Uniwersytetu Lwowskiego Augusta Balastisa, Marią Balastis. Jednak obietnica młodych nie przetrwała długo, bo już w kilka tygodni później została ona zerwana.
Poślubił śpiewaczkę operową Stefanię Calvas w Słotwinie- Brzesku 20 września 1906 roku. Razem z nową żoną wyjechał, tuż po ukończeniu studiów, do Berlina.
W Berlinie studiował na Akademii Sztuk Pięknych, jednak rok później opuścił studia i wyjechał do Paryża.
W 1911 roku, w tym także mieście, stał się współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich. Włączył się także aktywnie w działalność Związku Strzeleckiego i właśnie tam po raz pierwszy spotkał marszałka Józefa Piłsudskiego, który przybył dokonać inspekcji oddziału w Paryżu.
Przed 1919 rokiem dokonał zmiany wyznania i rozwiódł się ze Stefanią Calvas.
2 października 1919 roku ponownie się ożenił, po�
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!