Buchenwald był nazistowskim obozem koncentracyjnym. Został on założony w lipcu 1937 roku na wzgórzu Ettersberg niedaleko Weimaru w Niemczech. Był on jednym z pierwszych i największych obozów koncentracyjnych w granicach ówczesnych Niemiec. Jego pierwszymi więźniami było wielu komunistów lub osób oskarżonych o komunizm. Więźniowie osadzeni w Buchenwaldzie pochodzili z całej Europy oraz Związku Radzieckiego. Byli tam między innymi Żydzi, Romowie, Polacy oraz inni Słowianie. Przetrzymywano tam chorych psychicznie, a także fizycznie niepełnosprawnych. Byli tam więźniowie polityczni, wolnomularze, jeńcy wojenni, kryminaliści oraz osoby skazane za przestępstwa seksualne. Więźniowie osadzeni tam przede wszystkim pracowali jako niewolnicza siła robocza w miejscowych fabrykach zbrojeniowych. Jednak, mimo iż musieli bardzo ciężko pracować nikt sienie przejmował ich warunkami mieszkalnymi, czy posiłkami. Dlatego też z niedostatecznego wyżywienia oraz złych warunków życia, a także nierzadkich celowych egzekucji z około 280 tysięcy osadzonych tam przez lata więźniów około 57 tysięcy zginęło w Buchenwaldzie. Wszyscy oni przeszli przez ten obóz lub jeden lub więcej z jego 139 podobozów. W kwietniu 1945 roku obóz ten został wyzwolony przez armię Stanów Zjednoczonych. Przez pięć lat od sierpnia 1945 roku obóz ten był wykorzystywany przez sowieckie władze okupacyjne jako obóz internowania. Było tam przetrzymywanych niemal 28,5 tysiąca więźniów, z których ponad 7 tysięcy zmarło. Obecnie pozostałości po obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie służą jako miejsce pamięci oraz stała ekspozycja i muzeum.
Obóz koncentracyjny Buchenwald został założony przez SS na początku lipca 1937 roku. Początkowo miał on nosić Ettersberg. Nazwa ta miał pochodzić od nazwy wzgórza w Turyngii, na którego północnym zboczu powstał obóz. Tę nazwę jednak uznano za nieodpowiednią, ponieważ kojarzyła się z kilkoma ważnymi postaciami kultury niemieckiej. Zaproponowano wówczas nazwę Buchenwald, w nawiązaniu do lasu bukowego znajdującego się nieopodal. Jednakże po oczyszczeniu terenu obozu z drzew pozostał tylko jeden duży dąb na tym terenie. Na bramie głównej wyryto jego motto Jedem das Seine, co w tłumaczeniu na polski oznacza „Dla każdego coś miłego” W interpretacji SS oznaczało to, że „rasa aryjskich panów” ma prawo poniżać i niszczyć więźniów wedle własnego uznania. Co ciekawe jednak bramę zaprojektował jeden z więźniów Buchenwaldu. Obóz ten miał pomieścić około 8 tysięcy więźniów. Założono go w celu zastąpienia kilku mniejs
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
szych obozów koncentracyjnych jakimi były Bad Sulza, Sachsenburg i Lichtenburg. Teoretycznie ze względu na pobliskie złoża gliny miał on być zyskowniejszy dla SS, ponieważ więźniowie z gliny tej mieli produkować cegły. Pierwsi więźniowie przybyli do Buchenwaldu w lipcu 1937 roku i ich zadaniem było oczyszczenie terenu z drzew i wybudowanie obozowych obiektów. Następnie do września tego samego roku zaczęli przybywać więźniowie z pobliskich obozów koncentracyjnych, a ich liczba zaczęła przyrastać.
Teoretycznie można powiedzieć, iż obóz Buchenwald był obozem mieszanym, jednak stosunek liczby kobiet do mężczyzn był niewielki. Liczba kobiet przetrzymywanych w Buchenwaldzie wahała się między 500 a 1000, dokładna ich liczba niestety nie jest znana. Pierwsze kobiety przywieziono do Buchenwaldu w 1941 roku. Było ich dwadzieścia. Więźniarkom tym towarzyszyła strażniczka SS. Kobiety te były więźniarkami politycznymi. Zmuszone one były do seksualnego niewolnictwa w obozowym domu publicznym. Większość więźniarek-kobiet przybyła jednak do obozu Buchenwald w 1944 i 1945 roku. Przywiezione one zostały z innych obozów./ Były nimi głównie: Auschwitz, Ravensbrück i Bergen Belsen. Dla więźniarek wydzielono tylko jeden osobny barak, nad którym czuwała kierowniczka bloku kobiecego. W Buchenwaldzie nie stacjonowały na stałe żadne inne kobiety-strażniczki. Pierwsze podobozy Buchenwaldu założono w 1941 roku. Powstały one, aby więźniowie obozowi mogli pracować w pobliskich zakładach SS. Rok później SS zaczęło wykorzystywać swoich robotników przymusowych do produkcji zbrojeniowej. Strażnikom i Rzeszy bardziej opłacało się wynajmować więźniów firmom prywatnym. Dlatego też podobozy Buchenwaldu zakładano w pobliżu fabryk, w których istniało zapotrzebowanie na pracę więźniów. Łącznie istniało 136 podobozów obozu głównego Buchenwald. Warunki w nich były zdecydowanie gorsze niż w obozie macierzystym. Przede wszystkim więźniowie otrzymywali niewystarczające wyżywienie i nieodpowiednie schronienie, dlatego też była w nich większa umieralność. Główną przyczyną śmierci więźniów w obozu koncentracyjnego Buchenwald, jak i jego podobozów były między innymi choroby spowodowane ciężkimi warunkami obozowymi. Znaczne żniwo zbierało również głodzenie więźniów i związane z tym choroby. Wielu niedożywionych i cierpiących na choroby było skazywanych na śmierć. Wielu więźniów również było przepracowanych i umierało ze skrajnego wyczerpania organizmu. W Buchenwaldzie dokonywano również zbiorowych egzekucji jeńców radzieckich i innych więźniów.
Dodaj komentarz jako pierwszy!