Car Aleksander
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Aleksander I Romanow był carem Rosji od 1801 roku aż do swojej śmierci. W latach 1809-1825 był on również wielkim księciem Finlandii, natomiast od 1815 roku do śmierci był królem Polski. Aleksander I był najstarszym synem cesarza Pawła I i Zofii Doroty z Wirtembergii. Aleksander I Romanow był synem Wielkiego Księcia Pawła Piotrowicza. Paweł Piotrowicz po swojej koronacji został mianowany carem Pawłem I. Po zamordowaniu ojca Aleksander objął tron Rosji. Jego koronacja nastąpiła dnia 15 września 1801. (Należy wspomnieć, iż Aleksander Romanow był pierwszym carem Rosji o tym imieniu, dlatego niejednokrotnie można spotkać się, czy w literaturze, czy też innych tekstach źródłowych tytułowaniem go carem Aleksandrem, tak jak go tytułowali wszyscy. Dopiero gdy na tronie Rosji zasiadł Aleksander II, Aleksander Romanow otrzymał numer I.) Aleksander I rządził Rosją w chaotycznym okresie wojen napoleońskich. Jeszcze będąc księciem oraz w pierwszych latach swego panowania Aleksander często posługiwał się liberalną retoryką. W praktyce jednak kontynuował on absolutystyczną politykę Rosji, tak jak jego ojciec. W pierwszych latach swojego panowania zainicjował on niewielkie reformy społeczne. W latach zaś 1803-1804 Aleksander I zainicjował znaczne dosyć innowacyjne reformy edukacyjne. Między innymi wybudował on większą liczbę uniwersytetów, co w ówczesnych czasach mogło wydawać się ekstrawaganckie. Aleksander mianował Michaiła Sperańskiego jednym ze swoich najbliższych doradców. Było to również dosyć kontrowersyjne, gdyż Michaił był „jedynie” synem wiejskiego proboszcza. Za czasów panowania Aleksandra I zlikwidowano również Kolegia zastępując je Radą Stanu. Rada ta została utworzona w celu poprawy ustawodawstwa. Aleksander I planował również utworzenie parlamentu oraz podpisanie konstytucji. Jednak pozostały one za jego panowania jedynie w sferze planów. Prowadząc politykę zagraniczną w latach 1804-1812 Aleksander I Romanow czterokrotnie zmieniał stanowisko Rosji wobec Francji. Wahał się cały czas i zmieniał zdanie pomiędzy neutralnością, opozycją oraz sojuszem. W 1805 roku car Aleksander przyłączył się do Wielkiej Brytanii w wojnie Trzeciej Koalicji przeciwko Napoleonowi. Jednak po doznaniu dotkliwych porażek między innymi w bitwach pod Austerlitz oraz Friedlandem zmienił on stronę. Wówczas w 1807 roku zawarł on z Napoleonem sojusz na mocy traktatu w Tylży. Tym samym Aleksander I przyłączył się do systemu kontynentalnego Napoleona. W latach 1807-1812 Romanow prowadził niewielką wojnę morską z Wielką Brytanią. W latach 1808-1809 prowadził również krótką wojnę ze Szwecją. Wojna ta wybuchła po odmowie prz
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!