Car-Bomba

"; �wiat potrzebował człowieka, który wyjdzie z komunikatem, że Nikita ma muskuły, jednakże są one z papieru, że tak naprawdę jest bezsilny. Człowiek, który poinformował Zachód o tym, że ZSRR jest niegroźny, był Oleg Pieńkowski. Funkcjonariusz GRU, pułkownik Armii Radzieckiej, zapłacił wysoką karę, gdyż został żywcem wrzucony do pieca za zdradę Sowietów. Mało kto jednak mógł poszczycić się faktem uratowania planety. Kim był oficer? W głębi duszy był antykomunistą, który zdawał sobie sprawę, że bolszewizm jest wielkim nieszczęściem dla Rosjan i dla reszty świata. Oleg wysyłał do Białego Domu wiarygodne dokumenty wskazujące, że Chruszczow nie ma na ręku żadnych mocnych kart, nie dysponuje zagraniem, które może zagrozić Blokowi Zachodniemu, tzw. luka rakietowa nie istniała. Funkcjonariusz GRU odegrał zasadniczą rolę, gdyż w trakcie tzw. kryzysu kubańskiego Chruszczow zaczął rozmieszczać na Kubie rakiety, właśnie dzięki Rosjaninowi, John Fitzgerald Kennedy wiedział, jak ostro może grać przeciwko Sowietom. Oleg Pieńkowski nazywany przez Amerykanów 'hero’ został zapewne zadenuncjowany przez innego agenta, tyle że 'grającego na drugą bramkę’, służącego ZSRR. Oleg Pieńkowski uważany jest za człowieka Iwana Sierowa, który miał dość polityki awanturniczego Ukraińca, chciał żyć, wiedział, że gdy dojdzie do starcia z USA, skierują one swe bomby na Moskwę. Nie wiadomo, w jaki sposób potoczyłby się dalej ten konflikt, przypomnę tylko, że doktryna MAD (Mutual Assured Destruction) jeszcze wtedy nie istniała, Sowieci nie mieliby oporów atakowania miast, zgodnie z tym, co twierdził, chociażby Ernesto Guevara, że dla sprawy socjalizmu jest w stanie poświęcić życie wszystkich Kubańczyków. Nikita Chruszczow w 1964 roku stracił władzę, już w momencie konstruowania cara- bomby miał wielu przeciwników. W oczach wielu był chamem uderzającym butem o mównicę Organizacji Narodów Zjednoczonych. Leonid Breżniew, Michaił Susłow i Aleksiej Kosygin obalili Chruszczowa, zdawali sobie sprawę, że jest nazbyt nieobliczalny na piastowanie tak ważnej funkcji w państwie.