Codex Gigas
Codex Gigas, inaczej Biblia Diabła to najstarsza ręcznie pisana księga w Europie. Dokładna data jej powstania nie jest do końca znana. Jednak z badań wynika, że była stworzona pomiędzy 1204 a 1230 rokiem. Wiadomo, że wykonana została w Królestwie Czech, czyli w zachodniej części dzisiejszych Czech.
Księga ta oprawiona jest w okładkę wykonaną z drewna, na dodatek pokryta jest skórą i różnymi ozdobami z metalu. Co do wielkości jest ona bardzo duża, mierzy dziewięćdziesiąt centymetrów wysokości, pięćdziesiąt centymetrów szerokości i dwadzieścia dwa centymetry grubości, przez co waży aż 75 kilogramów. Przez swoje wymiary uważana jest za największym średniowiecznym manuskryptem. Zawierała ona 620 strony, czyli 310 kartek rękopisu co jest wręcz niemożliwe do wykonania. Strony wykonane są z weliny, czyli cienkiej skóry cielęcej, z czego wynika, że do stworzenia całego Codex Gigas poświęcono aż 160 zwierząt. Pierwsza strona ma dwa alfabety hebrajskie. Dodawane są również karteczki z alfabetami cerkiewno-słowiańskim i głagolicy. Około połowa kodeksu składa się z całej łacińskiej Biblii w Wulgaty, z wyjątkiem książek z Dziejów i Objawienia, które są ze wstępną wersją Wulgaty. Znajdują się tam również dwa dzieła Józefa Flawiusza, które kontynuują następnie historię Żydów. Pierwsza strona Józefa Flawiusza, która opowiada historię stworzenia z Księgi Rodzaju, jest zilustrowana na marginesie obrazami Nieba i Ziemi. Po nich następują Etymologiae Isidore’a i prace medyczne. Dalej następują strony ze wspólnymi modlitwami i strona „zaklęć”, „Trzy zaklęcia i dwa uroki”, niektóre znane ze źródeł żydowskich. Dopełnieniem kodeksu jest spis braci w podlażyckim klasztorze, kalendarz z nekrologią, magiczne formuły, początek wstępów do uczt i inne miejscowe zapiski. Oprócz alfabetów na początku cała księga napisana jest po łacinie, ponadto zawiera alfabety hebrajski, grecki i słowiański. Księga ta jest znana nie tylko dzięki swoim rozmiarom oraz swojej zawartości, wielu kojarzy ją także z kolorowych ilustracji, na przykład cała 290 strona poświęcona jest rysunkowi podobizny diabła, przedstawionemu jako demon z dużą, ciemnozieloną głową, a jego włosy tworzą czaszkę z gęstych loków. Jego oczy są małe, z czerwonymi źrenicami, a uszy z czerwonymi końcówkami są duże. Jego otwarte usta ukazują jego małe białe zęby, a dwa długie czerwone języki wystają z kącików ust. Z powodu tego portretu Codex Gigas nosi również przydomek „Biblia diabła”.
Rękopis stał się z często poszukiwanym przedmiotem kolekcjonerskim
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!