Czerwoni Khmerzy
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Zanim przejdę do omawiania tematu przytoczę pewną przepowiednię ’ pozostaną domy, w których nikt nie będzie mieszkał, pozostaną ulice, po których nikt nie będzie chodził, w dolinie rzeczki o czterech ramionach fala krwi popłynie tak wysoko, że sięgnie brzucha broczącego w niej słonia, z ludu khmerskiego ocaleje garść rozbitków, tak nieliczna, że może ją osłonić cień jedynego banana’. Prof. dr hab. Mariusz Wołos swego czasu wygłosił doskonałe merytorycznie wystąpienie o Czerwonych Khmerach. Przywódcy komunistyczni w Kambodży, wyrośli na najlepszych francuskich uniwersytetach. Najbardziej wykształconym z nich był niewątpliwie Ieng Sary. Polityk był przedstawicielem popularnego wtedy poglądu, iż należy wyzwolić Kambodżę spod dominacji francuskiej. Ieng Sary będzie ojcem ideowym tworu państwowego Demokratycznej Kampuczy. Jako młody chłopak zapozna się z biografią Maximilliane’a Robespierre’a, która wywrze na nim spore wrażenie. Odtąd będzie dążył do absolutu, będzie bezkompromisowy i nieugięty. Liderem tego państwa będzie Saloth Sar, niespełniony nauczyciel, anty- intelektualista. Saloth Sar vel Pol Pot zamorduje 1/3 mieszkańców Kambodży. Metody za pomocą których mordował ten zaburzony psychicznie człowiek były przerażające. W jaki sposób doszło do tych tragicznych wydarzeń? 17 kwietnia 1975 r. komuniści zajęli stolicę Kambodży, Phnom Penh. W tym momencie zaczął się 'Rok Zero’. Czerwoni Khmerzy postanowili połączyć nacjonalizm, szowinizm i rasizm z doktryną komunistyczną. Ruch Czerwonych Khmerów był produktem ubocznym wojny wietnamskiej. W 1970 r. wojna w Wietnamie przeniosła się do Kambodży, zaś pro- amerykańskie władze traciły popularność, podczas gdy komuniści zdobywali poparcie. W momencie przejęcia władzy, Saloth Sar postanowił zburzyć dotychczasowy porządek. Czerwoni Khmerzy uważali, że jedynymi pełnoprawnymi obywatelami są chłopi. Czerwoni Khmerzy postanowili wymordować wszystkich mieszkańców miast, zgodnie z hasłem ’ życie mieszczanina to nie zysk, zaś jego śmierć to nie strata’. Partia komunistyczna nie liczyła się z życiem obywateli, podczas gdy mieszkańcy głodowali to wysyłali ryż poza granice państwa. Saloth Sar wydawał się być czarującym i ciepłym człowiekiem, był zaburzony psychicznie. Doskonale opanował literaturę francuską, znał cytaty z Verlaine’a i Rimbaud. Z drugiej strony w momencie dojścia do władzy, zaczął twierdzić, że zabijanie małych dzieci jest potrzebne z punktu widzenia rewolucji. Przywódcy Czerwonych Khmerów będą zaczytywać się w pismach Piotra Kropotkina. Kropotkin jest istotny, gdyż głosił komunizm ludowy. Piotr Kropotkin był przewodnikiem ku filozofii Jeana Jacquesa Rousseau, który ukuł termin 'szlachetny dzikus’. Mieszkańcy Demokratycznej Kampuczy w ich założeniu mieli być ludźmi dzikimi, żeby do tego doprowadzić należało zniszczyć dorobek cywilizacyjny. Demokratyczna Kampucza była państwem gdzie zniesiono pieniądze. Każdy, kto posiadał gotówkę, narażał się na surowe sankcje. Polpotyzm posiadł cechy wspólne z maoizmem i leninizmem. Czerwoni Khmerzy nie mieli jednego przywódcy, lecz rządziło kolektywne kierownictwo, ponadto doszło do przyspieszonej Rewolucji Kulturalnej co musiało zakończyć się katastrofą. Saloth Sar twierdził, że to co Chińczycy przeprowadzili w 25 lat, oni zrobią znacznie prędzej. Należało wymazać przeszłość dlatego niszczono biblioteki, archiwa. Terror był niezbędny, żeby doprowadzić do przebudowy. Jednostka ludzka miała być zmodelowana na modłę partii. Człowiek który nie pozwoli się zmodelować, jest w mniemaniu Khmerów pasożytem, którego należy się pozbyć. W Kambodży powstało więzienie S- 21, w dawnej szkole Tuol Sleng mieszczącej się w stolicy państwa, w Phnom Penh. Osoby zainteresowane postacią Salotha Sara odsyłam do książki Philipa Shorta pt. Pol Pot. Pola Śmierci’. Wskazałem już, że liderzy Czerwonych Khmerów byli wszechstronnie wykształceni. Dlaczego więc doprowadzili swe państwo do upadku? Ideologicznym guru był dla nich Jean- Paul Sartre, w oparciu o którego poglądy powołali Komunistyczną Partię Kambodży, która wyrosła ze środowiska indochińskich komunistów. W tej partii liczyła się elita, 'angkar’. Elita liczyła 22 osoby, w tym 8 przywódców którzy mieli najwięcej do powiedzenia. Pięciu z nich było nauczycielami, od których powinniśmy wymagać nieco więcej empatii, człowieczeństwa. Możemy więc powiedzieć, że była 'partią w partii’. Elity doprowadzą do mordu na mieszkańcach Kambodży. Demokratyczna Kampucza przetrwała cztery lata (17 IV 1975- 5 I 1979). Jak zdobyli władzę Czerwoni Khmerzy? Przywódcy państwa mieli przekonanie, że należy zniszczyć stary porządek, którego symbolem jest znienawidzony książę Sihanouk, zmodernizować państwo i w ten sposób zbuduje się lepszy świat. Lon Nol przy poparciu CIA przejął władzę, zmienił monarchię na republikę. Amerykanie wierzyli, że znajdą sojusznika do walki z Wietnamem. Komuniści wspierani przez Chiny nie godzą się na rządy Lon Nola. Książę Sihanouk nawiązuje współpracę z Salothem Sarem, wierzy, że w ten sposób wyrzuci Amerykanów. Sihanouk zawarł sojusz z Czerwonymi Khmerami, którzy traktują go w sposób instrumentalny. Komuniści na pocz. lat 70. X
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!