Filip IV Piękny

Filip IV Piękny (1268- 1314) był królem Francji i Nawarry, synem Filipa III Śmiałego z dynastii Kapetyngów i jego pierwszej żony – Izabeli Aragońskiej. Władca wiódł ostry spór z papieżem Bonifacym VIII i doprowadził do kasaty zakonu templariuszy. Kronikarze współcześni Filipowi oceniali go odmiennie, budził przeciwstawne uczucia. Początkowe lata jego władzy objęły konflikt z królem Anglii, Edwardem I. Filip i Edward musieli ze sobą współpracować, celem uspokojenia niepokojów społecznych w zrewoltowanej Francji. Filip ponosił spektakularne triumfy, ale i porażki, czego przykładem klęskę w bitwie pod Courtrai w 1302 r. Filip wykupił hrabstwo Chartres, zajął Marche i Angoulêmeoraz utrwalił władzę nad Lyonem. Monarcha potrzebował pieniędzy, dlatego ściągał daniny od kleru, ambitny papież Bonifacy VIII nie godził się na taki stan rzeczy. Kler francuski był mocniej związany z monarchą niż z papieżem, opowiadając się zdecydowanie za władcą świeckim. W 1302 roku zwołano po raz pierwszy Stany Generalne, gdzie szlachta opowiedziała się jednoznacznie za Filipem. Władca, chcąc upokorzyć papieża, napadł na jego rezydencję, czego tamten nie zniósł, odratowany podupadł na zdrowiu i poniósł śmierć. Po Bonifacym stolicę Piotrową objął Klemens V, który zamieszkał w Awinionie. W 1307 r. doprowadzono do aresztowania templariuszy, oskarżenia członków zakonu o bluźnierstwa i bałwochwalstwo. Zakon został rozwiązany przez Klemensa, a wielki mistrz Jakub de Molay spłonął na stosie w Paryżu 18 marca 1314 r. Każdemu, kogo interesuje historia Filipa, polecam serial pt. 'królowie przeklęci’, obsada jest zacna, w roli de Molay wystąpił Gérard Depardieu, Filip jest pokazany jako satrapa, który dba o potęgę państwa, jednocześnie nie zwracając uwagi na los szarego człowieka. Lud francuski był nieszczęśliwy. Trudno jest jednoznacznie ocenić Filipa, z jednej strony miał sporo racji, gdyż faktycznie zakon odsunął się od rycerstwa, czynił interesy, zamiast skupić na głoszeniu Ewangelii, Słowa Bożego, czyli de facto tego, co jest najważniejszą misją Kościoła Katolickiego. Władca szedł po trupach, to już musi się podobać znacznie mniej, nie było dla niego świętości. Filip widział jedynie własny interes. Córka Filipa, Izabela Wilczyca odziedziczyła urodę po ojcu, przyczyniła się do upadku dynastii Kapetyngów oraz wybuchu wojny 100- letniej. Nieszczęściem kobiety był nieudany związek z mężem homoseksualistą. Książka nie dotyczy epoki średniowiecza, jednakże natknąłem się na nią podczas mojej pracy w księgarni internetowej 'Bonito’, chodzi o 'Żony gejów: o tym, czego nikomu się nie zdradza’, pióra Marii Mamczur. Fakt, łatwego życia to Izabela z pewnością nie miała. Filip był w trudnych relacjach z ciotką Mathildą d