Friedrich Paulus

Friedrich Paulus (1890- 1957) był synem biednego, mało znaczącego urzędnika. W 1909 roku w Kassel uzyskał świadectwo dojrzałości, studiował na Uniwersytecie Filipa w Marburgu, w 1911 roku został podporucznikiem. Podczas I Wojny Światowej służył jako oficer sztabowy na Froncie Zachodnim, marynarka go odrzuciła. Paulus walczył na Bałkanach i pod Verdun. Po wojnie w 1922 roku został odesłany do szkoły oficerskiej, celem podjęcia kursu skierowanego do oficerów sztabowych. W 1929 roku podjął pracę w charakterze wykładowcy na Uniwersytecie w Badenii- Wirtembergii. W dwudziestoleciu kierował eksperymentalną jednostką pancerną, w 1938 roku został szefem Sztabu XVI Korpusu Armijnego gen. Heinza Guderiana. Paulus brał udział w ataku na Polskę, wziął udział w ataku na Francję i państwa Beneluksu. Dowódca brał udział w opracowywaniu operacji Barbarossa, wprowadzał korekty do planu ataku na Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Krótko przed atakiem na Kraj Rad, stacjonował w Nowej Dębie. Paulus wykazał się jako dowódca 6 Armii, na stanowisko polecił go feldmarszałek Walter von Reichenau. Do jego największych sukcesów należy m.in. odparcie Sowietów szturmujących Charków. W sierpniu 1942 roku postanowiono, że armia Paulusa zostanie rzucona ku Stalingradowi. Niemcy nie byli w stanie zdobyć całkowicie miasta, choć zajęli 90 procent powierzchni. Dowódca wiedział, że wojsko pod jego pieczą znalazło się w złej sytuacji, dążył do wyrwania się z okrążenia. Paulus otrzymał zadanie utrzymania miasta za wszelką cenę, Na działaniach 6 Armii opierał się cały Front Południowy, musieli się poświęcić, gdyż był to głębszy zamysł strategiczny. Dowódca przez całą karierę był wrogiem demokracji, po I Wojnie Światowej wstąpił do Freikorps. Niemiec był pracoholikiem, który nie umiał żyć bez pracy, wynajdywał sobie liczne zajęcia, dużo pisał. Żołnierz cechował się pedanterią, w 1933 roku całym sercem poparł Adolfa Hitlera. Dyktator wiedział, w jaki sposób zyskać sobie szacunek armii, odwoływał się do dumy, wspominał własny udział w I Wojnie Światowej. Reichenau uczył Paulusa życia, przekazywał swoje poglądy, wpoił jeszcze większe zacietrzewienie. Paulus był spokojny i ułożony, jego mentor dowodził, cechował go fanatyzm, upór, raz podjętych decyzji nie zmie