Giacomo Casanova

Giacomo Girolamo Casanova był włoskim awanturnikiem i pisarzem pochodzącym z ówczesnej Republiki Weneckiej. Napisał on autobiografię „Historia mojego życia”, która uważana jest za jedno z najbardziej autentycznych źródeł obyczajów i norm europejskiego życia towarzyskiego w XVIII wieku. Casanova bardzo często, w zależności od okoliczności posługiwał się mniej lub bardziej fikcyjnymi nazwiskami. Były nimi na przykład: baron lub hrabia Farussi czy Chevalier de Seingalt. Nierzadko podpisywał swoje dzieła Jacques Casanova de Seingal. Coraz częściej robił to po drugim wygnaniu z Wenecji, gdy zaczął pisać w języku francuskim.
Casanova najbardziej znany jest ze swoich często skomplikowanych i wyszukanych romansów z kobietami. Były one tak sławne po dziś dzień, iż jego nazwisko jest obecnie synonimem kobieciarza. Spotykał się on z europejskimi rodzinami królewskimi, papieżami i kardynałami, a także z artystami takimi jak Wolter, Goethe i Mozart. Ostatnie lata życia spędził w Czechach na zamku Dux. Tam był bibliotekarzem w domu hrabiego Waldsteina. Tam też napisał historię swojego życia.
Giacomo Girolamo Casanova przyszedł na świat w Wenecji 2 kwietnia 1725 roku. Był on pierwszym dzieckiem Zanetty Farussi i Gaetano Casanovy. Giacomo miał pięcioro młodszego rodzeństwa: Francesco Giuseppe, Giovanni Battista, Faustina Maddalena, Maria Maddalena Antonia Stella i Gaetano Alvise. W latach dziecięcych Casanovą najczęściej opiekowała się jego babka Marzia Baldissera. Gdy chłopiec miał osiem lat zmarł zaś jego ojciec. Casanova jako chłopiec często cierpiał na krwotoki z nosa. Babka poszła z nim więc do czarownicy, która co prawda nie pomogła jego dolegliwości, ale chłopiec był zafascynowany wypowiadanymi przez nią zaklęciami. Z powodu ciągłych krwotoków lekarz zasugerował zmianę powietrza z Weneckiego. W dniu dziewiątych urodzin wówczas został wysłany do pensjonatu w Padwie. Casanova uważał, iż jest to przejaw pozbycia się go i zaniedbania przez rodziców. W pensjonacie nie miał dobrych warunków bytowych, dlatego też poprosił o oddanie go pod opiekę opata Gozziego- jego nauczyciela. Casanova wprowadził się do księdza i jego rodziny i mieszkał tam przez większość swojego nastoletniego życia. W jego domu po raz pierwszy spotkał się z płcią piękną. Był to młodsza siostra opata, do której mocniej zabiło serce Giacomo. Casanova od wczesnych lat odznaczał się błyskotliwym dowcipem, ogromnym apetytem na wiedzę i wiecznie dociekliwym umysłem. Mając 12