Gilles de Rais

"; na polu bitwy podczas odnowienia wojny stuletniej. W 1429 roku zaś walczył u boku Joanny d’Arc w niektórych kampaniach. 17 lipca 1429 roku Rais był jednym z czterech lordów wybranych do zaszczytu wniesienia Świętej Ampułki z opactwa Saint-Remy do Notre-Dame na konsekrację Karola VII na króla Francji. Tego samego dnia został oficjalnie mianowany marszałkiem Francji. W 1435 roku Rais stopniowo wycofał się z życia wojskowego i publicznego, by zająć się własnymi interesami. Budował wówczas kaplicę Świętych Niewiniątek oraz przygotowywał spektakl teatralny. Na te przedsięwzięcia poszła znaczna część jego majątku. Przez te wydatki Rais prawie został bankrutem. Zaczął więc sprzedawać w 1432 roku swoje nieruchomości, aby móc utrzymać swój ekstrawagancki styl życia. Limit kredytowy Raisa spadł natychmiast, a jego wierzyciele zaczęli go naciskać do spłaty zadłużenia. Zaciągał on liczne pożyczki, wykorzystując jako zabezpieczenie swoje dzieła sztuki, manuskrypty, książki i ubrania.
Pierwszych napaści na dzieci Gilles de Rais dokonał między wiosną 1432 a wiosną 1433 roku. Pierwszych dziecięcych morderstw dokonał w Champtocé-sur-Loire, a kolejne w Machecoul. Jego wspólnicy zeznawali, iż morderstwa dokonywane przez de Raisa miały podtekst seksualny, a raczej pedofilski. Gilles najpierw zaspokajał swoje żądze, a dopiero później zabijał porwane dzieci. Ofiary były zabijane przez ścięcie, poderżnięcie gardła, rozczłonkowanie lub skręcenie karku. Ich ciała następnie palił. 15 maja 1440 roku podczas kłótni w kościele Saint-Étienne-de-Mer-Morte Rais porwał kleryka. Jego zniknięcie spowodowało wszczęcie śledztwa przez biskupa. W jego trakcie odkryto dowody zbrodni Raisa. 15 września 1440 roku aresztowano Gillesa de Rais oraz jego wspólników Poitou i Henrieta. Oskarżenie Raisa było prowadzone zarówno przez sądy świeckie, jak i kościelne. Zarzuty zaś obejmowały morderstwo, homoseksualizm i herezję. Obszerne zeznania świadków przekonały sędziów, że istnieją wystarczające podstawy do stwierdzenia winy oskarżonego. 21 października zaś sam Rais przyznał się do stawianych mu zarzutów. Stenogram, zawierający zeznania rodziców ofiar Gillesa oraz obrazowe opisy morderstw dostarczone przez wspólników Raisa, był podobno tak drastyczny, że sędziowie nakazali usunięcie z niego najgorszych fragmentów. Liczba ofiar Raisa nie jest znana, ponieważ większość ciał została spalona lub zakopana. Na ogół liczbę morderstw podaje się między 100 a 200. Niektórzy zaś przypuszczają, że mogło ich być ponad 600. Ofiary miały od 6 do 18 lat i byli to głównie chłopcy. 25 października 1440 sąd skazał Raisa na śmierć. Jego egzekucja przez powieszenie i spalenie została wyznaczona na środę 26 października.