Grigorij Rasputin

Grigorij Rasputin (1869- 1916) był symbolem upadku carskiej Rosji. Grigorij był człowiekiem z ludu, przybyłym z Syberii. Mnich Heliodor nazwał go świętym diabłem. Grigorij sam o sobie mawiał, że Bóg wyzwolił go od namiętności, dla niego bez różnicy dotknąć kobietę czy kłodę drzewa. Była to gra z jego strony, gdyż nigdy nie uciekał od uciech cielesnych. Pracując w Bonito, trafiłem na doskonałą książkę 'Zabić Rasputina. Prawdziwi zabójcy szalonego mnicha’ Andrew Corka. Historyk wykonał żmudną pracę, szperał w archiwach, czego efektem umieścił wiele nazwisk, których prawie nie sposób spamiętać. Przeraża mnie przepowiednia dla dynastii Romanowów, jakby ktoś znał przyszłość, mówię o wróżbie na temat końca dynastii w domu Ipatjewa. Feliks Jusupow był rosyjskim arystokratą, który przyczynił się do zabójstwa szalonego mnicha. Szachcic był ciekawą postacią, transwestytą, dandysem, patriotą, który znienawidził przybysza z Syberii. Jusupow chciał osadzić w więzieniu carycę, której zarzucał, że broni interesów Niemiec, Rodzina Jusupow była najbogatszym rodem Imperium Carskiego, posiadali liczne posiadłości w Moskwie i Sankt Petersburgu, pomnażali majątek przez kilka pokoleń. Rasputin był prostym chłopem, do szkoły nie uczęszczał, pił, otaczał się kobietami, mówiono, że jedną ręką mógł trzymać różaniec, drugą kochankę w tym samym czasie. Żoną mnicha była Praskowia Fiodorowna Dubrowina, którą poślubił, mając 19 lat. Chłop miał wiele pytań, na które planował znaleźć odpowiedzi, udał się w podróż po rosyjskich klasztorach, zakonach, zgłębiał wiedzę religijną. Grigorij nigdy nie złożył ślubów zakonnych, w 1893 roku udał się do greckiego Athos, centrum ortodoksyjnego prawosławia. Mnich do końca swych dni pozostał analfabetą, słuchał mędrców poruszających zagadnienia związane z Ojcami Kościoła, Pisma Świętego, przerabiał na własny język. Tajemnica Rasputina polega na tym, że był pewny siebie i miał magnetyczną osobowość, umiał docierać do ludzi. Mnich był w dobrych relacjach z córkami króla Czarnogóry Mikołaja I Petrovicia- Niegosza, Milicy Czarnogórskiej i jej siostry Aleksandry. Obie kobiety miały wielki wpływ na dwór Mikołaja II, były dewotkami, skłaniały się ku mistycyzmowi, mówiły carycy o nowych mistykach, ta zaś chwytała się niczym tonący brzytwy wszystkiego, byle tylko ratować synka chorego na hemofilię. Grigorij został przedstawiony carowi w majątku ziemskim Siergiejewka, sąsiadującym z pałacem Peterhof. Kółko rasputinowskie początkowo składające z kilkunastu osób w wiosce Grigorija zaczęło się rozszerzać, z czasem uznano go za heretyka, odstępcę od wiary. Śledztwo przeciwko Rasputinowi nie przyniosło żadnych dowodów, zdobywał popularność, został uznany za świętego. Mnich musiał mieć wiele szczęścia, by wśród tysi